Van je af kunnen schrijven scheelt al de helft hoor! Wat leuk dat jullie bezig zijn, hoop dat je snel een positieve test in je handen zult hebben. En welkom! Hier ook nog wisseling in mijn werk erbij trouwens! Ga begin volgend jaar promotie maken en dat heeft ook echt mijn aandacht nodig. Maar het stukje dat mijn privéleven rekening moet houden met mijn werk, heb ik gelukkig al los kunnen laten. Ik ga niet een jaar wachten met een baby omdat ik goed ingewerkt wil zijn...!
Jaa, ik denk er vast teveel over na! Alles 'moet' perfect zijn. Maar dat krijg je toch nooit voor elkaar he
Spannend voor jullie. Ik begrijp beide keuzes hoor, als je kiest even te wachten, maar ook als je kiest om er toch voor te gaan! Ben benieuwd wat jullie beslissen!
Hier ook nog een klein stukje ‘ervaring’. Wij hebben in de zomer van 2015 besloten dat we voor een eerste kindje willen gaan, maar eerst nog wat dingen voor elkaar krijgen (huis vriend verkopen, sparen in mijn huurhuis & eventueel een nieuw huis kopen). In september 2016 was het huis verkocht, dus oktober de spiraal eruit! Op dat moment hoorde ik dat ik geen vast contract kreeg omdat ik ooit had verteld parttime te gaan werken en een kinderwens had (vanwege een eventueel medisch traject). ‘Je werkt prima, over 5 jaar teamleider maar we kunnen het risico niet nemen want we willen geen parttimers’. Op zoek naar een nieuwe baan dus. Gevonden per 1 januari 2017, binnen een half jaar zou ik een vast contract krijgen. Wilde het ‘risico’ van zwanger worden niet nemen, dus vanaf begin december maar even een half jaar aan de pil. Na een cyclus iedere dag nog net niet huilend de pil innemen heb ik besloten maar gewoon te stoppen. Er is nooit een perfect moment. Dan is het een huis, dan een baan, dan een sportevenement etc etc. Ik werd doodongelukkig van het innemen van de pil. Uiteindelijk was ik na 6 rondes zwanger, helaas een vroege miskraam maar nu al 14 weken! Ben superblij dat ik toch gauw die pil weer de deur uit heb gedaan. En als ik in maand 1 zwanger was geworden hadden we er ook wel weer iets op gevonden! Sowieso is stoppen met de pil inderdaad een goed idee, het ontpillen maar alvast laten beginnen! En als je dan snel zwanger bent, dan komt het ook wel goed. Het kindje is zo gewenst en gaat zoveel liefde krijgen dat geen verhuizing daarbij in de weg staat! Succes met de keuze meid, maar onthoud vooral dat het in iedere situatie wel goed komt!
Ik ben zo benieuwd of je dat vaste contract nou gekregen hebt? Ik zit zelf ook in de situatie dat ik met losse contracten werk en mogelijk geen nieuw werk krijg als ik zwanger ga solliciteren. Mocht ik nog zwanger raken voor mijn huidige contract verloopt (en ik weet nu al dat dat niet verlengd kan worden). Ben nu aan het nadenken iets te gaan doen dat ik eigenlijk niet wil, zodat ik maar betaald met verlof kan.
@Hakoek Helemaal geen rare gedachtes hoor! Ik wilde ook altijd voor mijn 30e. Nu ben ik bijna 29, en we beginnen nu pas. Daarbij zou ik het verschrikkelijk vinden een decemberbaby te krijgen (zo zielig, altijd jarig tussen de feestdagen) dus ik kan me nu al zorgen maken dat het voor maart niet lukt en we dan een maand "moeten" overslaan . Op dit moment zit ik te wáchten op mijn (uitblijvende) menstruatie. Heb een onregelmatige cyclus, maar volgens berekeningen zou het er al moeten zijn. Afgelopen half jaar was 37-31-39-32-32-32 en nu zit ik op dag 36.
En dan sla je een maand over, word je de maand erna zwanger en dan word je kindje straks te vroeg geboren... in december... ik zou dat dus nooit doen het leven is niet te plannen en zwanger worden al helemaal niet.
Ik zou dat ook maar loslaten hoor, ik wil wel of geen baby in die maand... Ik zei dat eerst ook, maar toen duurde het ineens 3.5 jaar voordat ik eindelijk zwanger was. Nu zou ik nooit meer zoiets zeggen Ben dankbaar dat ik een baby krijg, kan me geen lor schelen in welke maand
Ja hoor vast contract is per 1 juli binnen en heb vorige week pas verteld dat ik zwanger was! Maar denk dat mijn contract ook wel was verlengd als ik wel zwanger was geraakt. Ik snap je probleem inderdaad, wij hadden het voordeel dat we alles ook eventueel met alleen mijn vriend z’n salaris konden betalen als het echt nodig zou zijn. Het ligt dus ook zeker aan de situatie waar je in zit! Succes!
Had hier ook enorme angst dat het lang zou duren en dat we het medische circus in zouden moeten. Ik wilde eerst school afmaken (ben op mn 23e weer naar school gegaan) en mn man wilde dat ik eerst een vast contract zou hebben. Dwt vaste contract hebben we laten schieten, maar wat mij betreft hadden we veel eerder mogen beginnen. Uiteindelijk met een half jaar spontaan zwanger en dus op mn 25e moeder geworden, wat ik nooit had verwacht, maar waar we enorm blij mee zijn! Achteraf is het goed zo, ik heb nu mn vaste contract (gekregen tijdens zwangerschap), een mooi huis, lieve man, leuk werk. Kan me niets beters wensen. Als hij eerder was gekomen hadden we wel wat dingetjes gehad, maar ook dat valt op te lossen. Hopelijk kom je tot een mooi compromis met je vriend en kun je straks genieten van je zwangerschap em iiteindelijk van je kindje!
Ik herken de angst dat het lang gaat duren heel erg. Ik was altijd heel onregelmatig ongesteld als begin twintiger en was bang dat het na stoppen met de pil allemaal heel lang zou duren en dat na jaren zou blijken dat ik geen kinderen kon krijgen. Ik werd na het stoppen (was toen 30, vast contract en bijna getrouwd) gelukkig best wel regelmatig ongesteld, al had ik wel lange cycli. Het duurde uiteindelijk 9 rondes, wat ongeveer 11 maanden was, voor ik zwanger raakte. Ik vond dat destijds heel lang duren en heb me in die tijd nog meer zorgen lopen maken. Die laatste drie maanden was ik daarom gaan temperaturen (eigenlijk in voorbereiding om daarmee naar de huisarts te gaan) en daarmee leek ik wel telkens een eisprong te zien en dat gaf toch wat rust. Maar alsnog vond ik het ontzettend spannend en was dus dolgelukkig toen het opeens na 11 maanden (9 rondes) gelukt was! Hij is trouwens van december en wat een vreugdevolle maand is dat om jarig in te zijn, of een kindje te hebben dat jarig is rond die tijd. Ik ben er elke keer ontzettend dankbaar voor. Bij de tweede wilde ik drie of vier jaar als leeftijdsverschil en omdat het bij de eerste dus bijna een jaar duurde zijn we 'op tijd' weer begonnen. Ik had trouwens na mijn eerste zwangerschap nu opeens wel een gewone cyclus, van rond de 28-30 dagen. En ik was al na drie maanden zwanger die keer!! Net voor sinterklaas jarig ook heel gezellig. De derde hadden we er twee maanden op zitten, toen ik plotseling geopereerd moest worden aan iets heel anders, dus twee maanden geen pogingen gedaan. Daarna dacht ik dat het door de narcose en al het herstel wel weer wat langer kon gaan duren, ook nog vanwege mijn leeftijd (toen 'alweer' 38). Maar ik was meteen de eerste ronde zwanger!!! Zij is in de zomer jarig, ook leuk, wel vaak erg onder ons, omdat iedereeen op vakantie is. Lang verhaal kort: plannen gaat niet, maar zorgen zijn soms totaal ongegrond. Succes en vooral veel plezier in deze bijzondere tijd! Oh ja, met de oudste zijn we dus 1 maand voor de bevalling verhuisd. We hebben veel hulp gekregen, maar dat was zeker ook nodig geweest als ik niet hoog zwanger was geweest. Ik ben niet zo goed in verbouwen. het was een heerlijke, gelukkige tijd en ik zou het zo weer zo doen.
Ik ben op jonge leeftijd (24) moeder geworden van onze oudste nu 7. En ik ben zo blij dat we nu bezig zijn voor de 3e zodat ik het nog een keer mee mag maken met de ervaring die ik nu heb. Ik voel me in deze leeftijd (31) veel prettiger. Laat me minder snel gek maken en kan veel beter mijn eigen keuzes maken en daar ook bij blijven. Financieel en op werkgebied staan we er ook veel beter voor dan 7 jaar geleden. Allemaal fijne bijkomstigheden 31 is echt nog heel jong.. ook voor het krijgen van een eerste kindje!
Ik zou sowieso nu al met de pil stoppen, dan kan je lichaam al langzaam weer zijn normale cyclus terug vinden. Die tijd heb je dan in ieder geval gewonnen. Je kunt dan zo lang als jullie willen gewoon een condoom gebruiken.
Wij zijn in 2014 begonnen met proberen, en hier duurt het dus inderdaad zo lang. Toen wij nog net bezig waren was ik zo blij, ik vond het zo spannend en had al vanalles bedacht, alles over zwangerschappen gelezen etc, vrijen was superleuk, voelde zo spannend om voor het eerst "onveilig" te vrijen! Maar na een paar maanden werd het toch allemaal een beetje minder leuk. Er waren periodes dat ik er heel veel moeite mee had dat het zo lang duurde, en heb daar ook hulp voor gezocht. De kans dat je meer dan een jaar bezig bent is niet zo groot; 80% van de stellen is binnen een jaar zwanger. Als je dan die periode, die zo leuk kan zijn, druk bent met je zorgen maken om iets wat helemaal niet uit komt, is dat toch wel zonde. Als je net als ik toch in die andere groep beland, mis je de periode waarin het nog wel leuk is door je zorgen te maken. En die zorgen maken echt niet dat je sneller zwanger wordt, dus ook zonde. En ik snap dat dat veeeel makkelijker gezegd is dan gedaan, en het heeft mij ook echt wel een flinke tijd gekost voordat ik hier beter in werd, maar je hebt er zelf invloed op. Soms doemen er bij mij ook weer vervelende gedachtes op, en dan zeg ik gewoon tegen mezelf (in m'n hoofd, niet tegen jezelf gaan praten in de supermarkt...) "hier schiet ik niks mee op, ik ga aan iets anders denken" of ik ga me focussen op mijn ademhaling. Emoties laat ik soms toe, het is ook niet gezond om alle negatieve emoties weg te duwen, maar piekeren doe ik bijna nooit meer. Dat is te trainen. Verder doe ik zelf aan yoga, dat vind ik sowieso fijn, het haalt je uit je hoofd en het is een goede voorbereiding op een zwangerschap. Maar het moet je ding zijn natuurlijk. Ik hoop dat het je lukt om je goede hoop terug te vinden J En praktisch gezien; ik heb hier op het forum wel heel erg vaak gelezen dat vrouwen het enorm vonden tegenvallen hoe lang het duurde voor ze uitgepild waren, dus ik denk dat het inderdaad een goede tip is om daar alvast mee te stoppen.
Ik ben een december baby.... 21 december wel te verstaan. December was m'n favoriete maand, eerst de schoen zetten, daarna kwam die goede oude man nog langs, m'n verjaardag en daarna nog kerst. Cadeautjes in overvloed dus zo zielig was en voelde ik mij niet. Ik keek er in januari alweer naar uit (nu wat minder op dit jaar na dan ivm de echo )
Nou, gisteren over gehad, en dit is inderdaad hoe we het gaan doen :-D De strip die ik nu gebruik maak ik af, en daarna komen de condooms aan de beurt. Mijn lichaam toch even de tijd geven om de hormonen kwijt te raken, en hopen op een mooie cyclus. Dan kijken we per maand aan hoe het ervoor staat, hoe ons beider gevoel is en of we de condooms weg laten. Mijn vriend ziet namelijk echt het verhuizen als een ding en geeft ook aan dat hij mij daarin nodig heeft. En zwanger is niet per definitie ziek, maar je zal net zien dat ik kwaaltjes krijg waardoor je niks aan me hebt. En ik kan hem daar wel gelijk in geven, zo na ons gesprek! Ik heb hem wel aangegeven dat ik erg bang ben dat het lang gaat duren, dat dat een ongegronde angst is, maar dat de angst er wel is. Hij snapt dat gelukkig. Voor jullie nog een vraag: zodra ik stop met de pil gelijk starten met foliumzuur? Of pas starten met foliumzuur als de condooms niet meer gebruikt gaan worden?
Foliumzuur wordt aangeraden vanaf 6 weken voor de bevruchting. Aangezien je niet precies weet wanneer dat zal zijn, zou ik gewoon beginnen als je stopt met de pil.