Het zou wel heel gek zijn als we je nu voor gek gaan verklaren!! Dus dat doen we dan ook gewoon lekker niet En ik vind je angst best begrijpelijk hoor. Ik heb er alleen nooit zo over nagedacht. Misschien omdat ik ook het type ben als het pijn doet dan ga ik gewoon naar de dokter want idd... het is toch ook om van te genieten?! Mijn tip is wel ga niet lezen op internet hoeveel vrouwen niet meer kunnen genieten van de sex want die lees je met drie porties tegelijk. De verhalen waarin het allemaal goed is gegaan zijn er vele malen meer maar die lezen we gewoonweg niet. Het gekke is ook nog dat we geloven dat het ons zal overkomen terwijl feitelijk gezien de kans veel groter is dat het goed zal gaan. Lastig hé? Ik ben gestopt met zoeken over bevallingsverhalen want poeh wat ik gelezen heb... Overigens er staat op dit forum ook over memorabele bevallingsverhalen. Ik heb daar gisteren een stuk op gelezen en heb dubbel gelegen van het lachen, daardoor kan ik nu ook meer de positieve dingen van inzien (klein beetje). En hoe positiever wij zijn hoe beter het gaat.. zal het dan echt zo zijn?! Verstandig dat je met je vk gaat babbelen hoor, toppie! En kan je er met je partner over praten? Ik durfde dat in het begin niet zo, want ja dan ben je ook maar een aansteller. Gelukkig is die van mij niet op ze koppie gevallen en had hij het al snel door.. Geinig ik ben ook 29, ook mijn eerste en zit bijna op de helft en ben al tonnetje rond Liefs
Nou ik kan er wel met me partner over praten.. Maar hij zegt wacht gewoon af en alles komt goed.. In mij ogen is dat gewoon makkelijk praten immers hoeft hij niet te bevallen.. Hij vind me in ieder geval geen aansteller maar probeerd me met makkelijke woorden gerust te stellen.. Niet dat het helpt Het is ook zeker niet zo dat ik in het internet naar bevallings verhalen ga zoeken.. Nee helaas zijn er veel vrouwen die 1 of 2 kinderen hebben en mij even dood leuk vertellen waar ze allemaal last van hebben en hadden En daar ben ik gewoon bang van geworden.. De enigsten die niet klaagden hadden een keizersnede.. Maar ja, dan hoor je ook weer dat je dan niet de binding met je kind krijgt die je via een natuurlijke bevalling wel weer krijgt. <- beetje raar formuleerd hihi Ach ik ben benieuwd wat de vk zegt. Binnen kort heb ik de 20 weken echo tot die tijd probeer ik gewoon daaraan te denken.. Ik heb zelf ook al een best buikje gekregen had al zelf een klein buikje van mezelf maar nu zie je echt dat het een zw buik is.. Best wel leuk dan weer. Liefs luna
weet je, op een gegeven moment deed ik geen oog meer dicht snachts, alles deed zeer, voelde me net een zeekoe, had t spaans benauwd, alles werd me teveel. nou dan WIL je wel bevallen hoor! en daarbij....je verlangt gewoon zo naar je kindje... dat bang zijn had ik op t laatst niet meer. eerder een beetje gespannen. meid, daarna ben je zo ontzettend trots en blij en dankbaar! daar kan geen bevalling tegenop! het is toch zo overweldigend mooi als je je kindje op je buik krijgt!! denk daar aan!
Ten eerste: Dat je na een keizersnede minder binding met je kindje zou hebben is echt klinkklare onzin!!! Ik was halverwege mijn eerste zwangerschap ook heel bang voor de bevalling maar hoe verder je komt hoe meer dat van je af valt. Je gaat steeds meer verlangen naar je kindje. Uiteindelijk had ik echt een horrorbevalling met uiteindelijk een spoedkeizersnede. Ik heb echt afgezien. Maar op het moment dat ik eindelijk mijn kindje bij me had liggen, was het al niet belangrijk meer. Ik ben nu weer zwanger en al zou ik weer eenzelfde bevalling doormoeten, maalt me niks meer uit. Het gaat om het eindresultaat en dat is zo wonderlijk mooi!
Daar heb ik inderdaad nog niet over na gedacht. De laaste weken zullen wel erg zwaar worden inderdaad. Alleen het gewicht al wat je mee moet dragen. Jullie zetten me nu wel aan het denken.. Ik hoop inderdaad hoe langer zwanger hoe meer ik verlang naar de geboorte. We zullen zien wat de toekomst brengt.. Ik zal er alsnog even met de vk over hebben.. Die zal wel raad hebben stel dat het toch zo gaat waar ik bang voor ben. liefs luna
Hey meid, ik had ondanks dat we er twee jaar mee bezig waren ook een hele rare start van mijn zwangerschap, ik voelde me net een alien.. er groeide iets in mijn buik, en was helemaal niet blij met die bijwerkingen. Ik ben naar de dokter gegaan en naar de psycholoog. Gewoon eerste lijns.. maar om gewoon der over te praten. en dingen aan gereikt te krijgen om ermee om te leren gaan.. En inderdaad, die bevalling kan de vk je alles over vertellen.. en probeer niet teveel te lezen op het internet. je moet al die verhalen wel kunnen relativeren anders raak je er alleen maar van overstuur vind ik
@joycedi Je bent twee jaar bezig om zwanger te worden. En ben je eindelijk zwanger en dan voel je je een alien? Hoe kwam dat dan? Ik bedoel twee jaar wachten tot je eindelijk je wondertje bij je draagt is wel heel lang.. En dat je dan raar voelt vind ik wel apart om te horen.. liefs luna
volgens mij gebeurt dit niet heel vaak hoor.... je hoort het inderdaad wel eens maar dat ik volgens mij alleen bij hele gecompliceerde scheuren binnenin zeg maar.
Ik ben nu zwanger van de 2e. En ik heb bij de eerste een hele zware bevalling gehad, maar ik heb er absoluut geen trauma aan overgehouden. Ik vondt het heel bijzonder. En je bent op dat moment gewoon heel anders, je krijgt dan extra kracht. Je moet zo denken, alle vrouwen kunnen dat. En ik zal liegen als ik nu ga zeggen dat het geen pijn doet, maar het is iets zo moois dat je het zo weer vergeten bent. Wat bij mij geholpen heeft, is door heel rustig te blijven, ik viel af en toe zelfs in slaap tijdens mijn weeen. Het komt allemaal goed.