Door mijn angsten zie ik soms niet meer het mooie van de wereld en het leven. Ik ben niet echt depressief, maar neig wel af en toe naar zulke momenten. Ik heb een prachtig gezin met 2 geweldige kinderen. Leuke baan en vrienden. En toch mis ik iets. Ik ben altijd bezig met weekendjes weg zoeken en vakanties. Dan denk ik dat dat alles is in het leven. Ik vind Nederland zo saai!!! Waar leef je nou voor? Door hyperventilatie wordt veel voor me verpest. Zit zo vaak in angst.
Voor mij is belangrijk dat ik telkens ergens naar toe kan leven, dat ik me ergens op kan verheugen. Dat kan idd een vakantie zijn, of een avondje op de bank hangen met chips, wijn en kaarjes. Het hoeft niet altijd groots en uitbundig te zijn. 'T zijn de kleine dingen die het doen. Maar misschien moet je dit ook leren. Sport je toevallig ook? Misschien dat je hier wel voldoening uit kan halen en tegelijkertijd geeft het je energie. Vervelend hoor dat je je zo rot voelt.
ik denk niet dat nederland saai is, ik denk dat leven met angsten en hyperventilatie een groot deel van je geluksgevoel in de weg staan
Inderdaad uitkijken naar leuke dingen. Maar ook een gezellige zondagmiddag met je gezin kan heerlijk zijn. Samen spelen of een film kijken. Lekker buiten in het bos lopen. Vooral nu met die mooie kleuren aan de bomen. Probeer daar eens van te genieten. Of lekker een avondje alleen met je man of een dagje sauna met een vriendin. Het leven is zo saai als jij het zelf wilt maken. Sterkte.
De kleine dingen van de dag: Vanochtend met mijn zoontje naar het bos geweest en genoten van het haast lente-achtige weer. 't Kind was zo blij en heeft mij zo aan het lachen gemaakt; hadden we een hele emmer gevuld met eikels, kastanjes en blaadjes om een leuke herfsttafel van te maken, wordt die zo leeggekiept toen we bij de auto waren. "Hopla!!" zei hij, ik moest zoooo lachen! Probeer echt eens te kijken naar de kleine mooie dingen. Als je alleen maar kan genieten van vakanties en daar echt naartoe moet leven, wordt het leven wel heel zwaar denk ik!
soms als mensen heel veel achter elkaar meemaken kunnen ze een soort van verslaafd raken aan de heftigheid van emoties, dus niet de pijn op zich maar wel de mate waarin het aanwezig is, je kunt er niet omheen. dan kun je (als je leven tot rust komt) de rust en "het geluk" als saai ervaren. ik weet niet of dit op jou van toepassing is, ik heb het een hele lange tijd gehad, dat "gewoon" leven saai was door bepaalde trauma´s en dat je daardoor altijd die spanning nodig lijkt te hebben om te kunnen genieten. op dit moment ben ik gelukkig, met de meest kleine dingen, een avondje tv of een dagje weg met gezin. lekker uit eten of gewoon dubbel liggen met mijn man om niks. meid, ik hoop dat jij ook op dat punt komt waarin je weer kunt zeggen, "heerlijk zeg, ik kan weer genieten". sterkte!
Op dit moment ben ik blij met mijn gezonde zoon.. Maar voor de rest kan ik alleen maar zeggen: geld maakt leven leuk.
Ik geniet van de kleine dingen;mooi weer,wandelen,ergens een kop koffie drinken. Nederland is niet saai,het is maar hoe je het zelf invult/bekijkt. Ik heb de afgelopen jaren veel tegenslagen gehad waardoor ik extra geniet als het juist goed gaat. Verder ben ik christen en daar put ik enorm veel kracht uit.
Ik vind niet dat geld het leven leuk maakt, maar het maakt het leven wel gemakkelijker! Waardoor je dus leukere dingen kunt doen, maar het valt voor mij niet per definitie onder dat het, het leven leuk maakt! Wat voor mij het leven leuk maakt? Dat ik gezond ben, mijn man is gezond en dat je over een paar weken een prachtige zoon krijgen!
Nou ik vind juist dat geld niet gelukkig maakt.. Mensen met veel geld, missen ook vaak weer iets in hun leven. Dingen die dan bijv niet met geld te koop zijn. Ik heb 2 maanden terug buikgriep gehad en als kind had ik altijd al een hekel aan spugen. En nu ben ik dus serieus elke dag/avond (vooral op het tijdstip waar het dus 2 maanden terug begon) enorm bang dat het weer gebeurt. Zoiets staat zeker wel het levensgeluk in de weg. Ik ben nu langzaam erbovenop aan het krabbelen dat het niet erg is om te spugen en dat mensen eigenlijk hun hele leven weinig spugen en eerder bijv diarree of kramp hebben. En dat helpt een beetje. Ondertussen probeer ik van de kleine dingetjes te genieten, samen kleuren met mijn zoontje, lekker winkelen, wandelen in het bos, op visite bij een vriendin.
Wat een vreemde opmerking over geld. Geld maakt het leven makkelijker, absoluut. Maar wat mij echt gelukkig maakt zijn mijn kinderen, de kleine dingen die zij doen of zeggen of een overwachte knuffel. Daar kan geen geld tegenop. Mijn oom had vroeger geld zat, maar kinderen krijgen konden hij en zijn vrouw niet. Mijn ouders hadden niet veel geld. Hij zei: "ik zou al mijn geld geven voor een kinderfietsje in de schuur". En daar geloof ik ook heilig in. @ts: ik snap je wel goed. Ik ben ook altijd op zoek naar dingen die ik nog meer kan doen, vakanties, verbouwingen, nieuwe spullen, soms lijkt het gewoon nooit goed genoeg te zijn. En dan probeer ik pas op de plaats te maken. Gewoon een dag op te staan en alle leuke dingen eens te benoemen en te bedenken hoeveel geluk ik al wel niet heb gehad. Dat relativeert hier altijd enorm en maakt mij weer beseffen hoe gelukkig ik eigenlijk al ben met het leven dat ik leidt. Ik zou dus zeggen dat acceptatie en tevredenheid het leven ook leuk maakt, probeer te genieten van de kleine dingen.
Wat een moeilijke vraag.. Weet je opzich hebben we de nodige problemen.. Man met depressie.. de nodige miskramen enz.. Toch ben ik wel gelukkig, omdat ik probeer te kijken naar de dingen die we wel hebben ipv naar het gene dat wij niet hebben.. We hebben een goed huwelijk, we hebben een prachtige dochter, we hebben mensen in onze omgeving waar we van houden.. We zijn niet rijk., maar kunnen zonder problemen alle rekeningen betalen en dan ook nog wat over houden.. Maw .. wat heb ik het goed.. @geld.. het maakt niet gelukkig, maar ik geloof wel dat het niet hebben van geld wel ongelukkiger zou kunnen maken
Minny, ben je al in therapie geweest? En heb je medicijnen? Je topic klinkt niet erg positief en misschien kun je beter hulp gaan zoeken ( als je dat nog niet hebt) Ik spreek uit ervaring ( angsten, vooral over doodgaan)
Och meid. Even een vraag: hoe oud ben je? Ik herken je gevoel namelijk van toen ik jonger was. Een jaar of 26/27. Ik zag het niet meer zitten, wat wilde ik nou met dit leven, wat is het leven waard op deze ellendige wereld, waarin mensen elkaar en dieren pijn doen. Ik wilde niets liever dan emigreren, weg hier uit Nederland. Ik wilde in Noorwegen wonen, het liefst in een huisje ver van de bewoonde wereld. En ik wilde tegelijkertijd een soort Gandhi zijn, iemand die de wereld verbetert... Inmiddels ben ik een stuk rustiger geworden. Ik weet niet precies hoe het komt. Maar ik denk het verloop van tijd. Maar om een antwoord te geven op je vraag: de kleine dingen, voor mij echt nu. Zien hoe mijn meisje geniet van een ijsje, kijken naar de volle maan, heerlijk samen met mijn vriend op de bank zitten etc etc. Kop op hoor! Oh ja, een leestip om écht te leren relativeren: "Ja maar wat als alles lukt" van Berthold Gunster!!
Een plek waar je je thuis voelt,een fijne vent en een lieve zoon,een baan waarin je kwijt kan wat je te bieden hebt,geen geldzorgen(maar zeker ook geen dikke portemonnee!! ),een mooie zonnige dag zoals vandaag,een avondje bankhangen met een stukje kaas en een wijntje,een glimlach van mijn zoon, en zo kan ik nog wel even doorgaan! Ook ik heb een naar verleden gehad,maar des te meer geniet ik nu van al die mooie dingen! Ik hoop dat je vindt waar je naar op zoek bent!
Ik denk dat je eerst aan je angsten moet gaan werken. Zolang die te overheersend zijn blijft het heel lastig om te genieten. Ik heb zelf een angststoornis en nu met therapie en medicijnen probeer ik daar vanaf te komen. En nu al is het leven zoveel mooier en leuker geworden.