Ik ben zwanger! :D heb alleen een probleem :(

Ik zie dat hier veel bewogen berichten staan, heb niet alles gelezen.
Eerst en vooral proficiat met je zwangerschap en heel jammer dat je aan abortus denkt.

Wil enkel zeggen dat ik 5 jaar alleen voor mijn dochters heb gezorgd. De oudste was 3 en de jongste 5. Dit was een zalige tijd voor ons. Ik ging wel niet meer feesten maar had de keuze gemaakt voor mijn kinderen.

 

Simpel, als je het kindje wilt houden is het afgelopen met het gefeest en vooral die benodigdheden erbij. Vind ik sowieso al vreselijk dat je dat doet terwijl je een kind hebt (vind het hoe dan ook k*tspul).
Na je zwangerschap kun je best weer eens naar een feestje, maar wees volwassen en blijf dan van die zooi af. Vind ik onverantwoordelijk naar je kind(eren) toe!

 

Allereerst gefeliciteerd. Ik lees dat jullie er samen uit willen komen, dat is al fijn.
Maar, ik persoonlijk was per direct gestopt met feesten maar vooral met de benodigdheden. Als dit om je tweede kindje gaat, dan zou je toch eigenlijk niet voor het dilemma moeten staan? Die keus had je bij de eerste al gemaakt als het goed is.
Ik hoop dat jullie een verstandige beslissing nemen en ik wil je veel succes wensen.

 

Blijkbaar maakt het je niet uit wat andere mensen zeggen en wat ze je vertellen. Ik hoop dat je toch je verantwoordlijkheden neemt en 100% voor je kindje gaat. Succes!

 

Ik zou mij eerder druk maken over je vriend.
Als je er straks alleen voor staat zijn 2 kinderen wel een hoop werk!

 

Wilde precies het zelfde zeggen dus dan maar zo

 

Sorry ik snap er echt niks van. Ik raakte op mijn 19e zwanger, ook omdat we gewoon onveilig seks hadden en ik gewoon zo stom was om te denken dat ik toch niet zwanger zal worden. Maar abortus is geen seconde een optie voor mij geweest, en feesten was het laatste waar ik aan dacht. Nu kreeg ik een miskraam, maar goed.

Je hebt een dochtertje van 4, een onstabiele relatie blijkt. Dan heb je onveilige seks en word je zwanger, en overweeg je een abortus terwijl je er al 1 hebt gehad. Waar ben je toch mee bezig, je bent 24 jaar. Neem de verantwoordelijkheid voor je kindjes, of gebruik condooms.. Je bent een volwassen vrouw en een moeder nota bene.

Ik hoop met heel mijn hart dat je de juiste beslissing neemt en hiervan leert.

 

Als dit het enige is?
Probeer niet teveel beren op de weg te zien, wellicht krijg je met de tijd een hele lieve vriend die ook een super vader voor je kindjes zal zijn.

De biologische vader heeft blijkbaar weinig trek in zijn verantwoordelijkheden (anders had hij je nooit abortus afgedwongen), dus of je dat nu een echte vader kunt noemen?

 

Ik vind het ook een apart verhaal. Natuurlijk is er niets mis mee om af en toe eens uit te gaan of met vriendinnen iets te doen.
Maar je hebt toch een kind... waar dump je die dan?
Ik hoop ook dat je er goed over nadenkt wat je gaat doen, snap wel dat abortus misschien geen optie meer is, maar dat heeft dus ook gevolgen voor jou levensstijl. Je leven draait niet meer om jou heen, maar jij leeft om je kindjes heen.
En als jij 1 of 2 x in het jaar eens lekker los wil gaan, dan snap ik dat (en heb ik het niet over drugs of overmatig drank gebruik). Maar elke week uitgaan vind ik not done.

Sowieso als alleenstaande moeder word het toch een stuk lastiger.

Ik wens je veel geluk met je kindjes.

 

heb alle berichten nu teruggelezen en is me al veel meer duidelijk.

je hebt al een meisje van 4,
onder dwang van je (ex) vriend een abortus ondergaan van de 2e waar je zelf al niet achterstond. En hij nu dus blijkbaar ook niet
en nu ben je weer zwanger, hardstikke leuk hoor, maar ondanks dat je er heel blij mee bent, weet je eigenlijk niet goed wat je er mee aanmoet omdat dat "feesten met de benodigde hulpmiddelen" en het studentenleven toch ook wel heel aantrekkelijk zijn en het lastig te combineren is met het zorgen van 2 jonge kids.

Ik snap echt die twijfel niet, als je heel graag kinderen wil en ze daadwerkelijk krijgt dan moet er toch gewoon gelijk een knop om gaan waardoor je je leven automatisch aanpast aan het nieuwe gezinslid? Tuurlijk moet een feestje kunnen op zijn tijd, maar het moet niet zo zijn dat hetfeesten enz. net zoveel prioriteit heeft als het zorgen van de kinderen waardoor je twijfelt of je het allemaal wel kan combineren.
Ik hoop voor je dat je er met je vriend uitkomt en dat wat hij zegt ook echt meent en niet over een tijdje van gedachte is veranderd en je weer onder dwang zet.

 

Uit elkaar na een fikse ruzie. Mmmm, lijkt me dat er toch meer aan de hand is, dan alleen een ruzie. En dat je, als je zwanger bent geworden onder deze omstandigheden, je beslissing al hebt gemaakt.

 

Ik heb ook een dochter, 10 jaar al... en zij komt altijd op de eerste plaats...
maar iets wat ook heel belangrijk is en blijft is jezelf... en als het je blij maakt af een toe naar een feestje te gaan, of dat nu defqon is of avondje opera of weet ik het en je hebt de mogelijkheid, lekker blijven doen.
Mijn hele leven staat in het leven van mijn dochter, dus een weekendje weg met mijn partner, of een festival of weet ik het vind ik soms gewoon echt even nodig en heeeeerlijk

dus meid, lekker af en toe een feestje mee pakken , vergeet vooral jezelf niet ... want doen nl heeeeel veel moeders, zichzelf vergeten

 

ik heb er 3 jaar terug voor gekozen om weg te gaan bij mijn toenmalige vriend, en ik heb daarna een geweldige tijd van rust en geluk gehad samen alleen met mijn dochter.
Juist door af en toe wat leuks te doen, een feestje of iets anders met of zonder je kind , maakt dat je misschien een betere moeder voelt.
als alleen staande moeder, heb je het zwaar, alles draaid om je kind(eren) en rond kunnen komen. als je dan een moment heb waarbij je even helemaal "los"kan gaan is dat heerlijk. gelukkig heb je ws lieve ouders die best is willen opassen.

maar ik vindt wel dat de zorg voor je kind het belangrijkste is.
maar ik ben ook van mening dat je soms beter alleen verder kan gaan dan ongelukkig bent in je relatie, dat werkt aan alle kanten door. en geniet af en toe lekker van je feestje

 

Gefeliciteerd meid met je zwangerschap!! En goed hoor dat je voor kindje kiest. Wat je ex doet, zie je dan wel weer. Er zijn zat alleenstaande moeders die het heel erg goed doen.

 

Vind ook niets mis met een feestje hoor, dat hoort er zo nu en dan bij. Ook al heb je kids, aan jezef denken is heus niet zo beroerd als de meeste interpreteren.

Net alsof het betekent, zodra je moeder wordt, je maar achter de geraniums moet blijven. Nou dat kan later nog jaren, als je oud bent!

TS, gefeliciteerd met je zwangerschap, en het komt heus wel goed.