O, jé, wat vreselijk voor je. Maar inderdaad is het zo dat bij beide keuzes, je relatie eraan kapot kan gaan. Een vriendin werd ook zwanger terwijl ze een half jaar verkering had en 25 was. Ze woonden allebei nog "thuis". Maar ze hebben toen een huis gekocht en hebben een prachtige dochter en nu zelfs de tweede erbij . Kan me voorstellen dat dit een schrikreactie is van je vriend. Maar hij moet ook goed weten dat als hij deze mening doorzet, hij jou ook wkijt kan raken! Want zo´n realtie werkt op den duur niet meer. Hoe lang zijn jullie samen? En wonen jullie al samen?
Laat em eerst fftjes wennen aan het idee. Ik zat met hetzelfde probleem, was plotselling zwanger, en hij wou ook dat ik het weg ging laten halen. Nou 2 dagen later draaide hij het al terug. En nu kan hij niet wachten totdat onze kleine meid er is. Dus komt heus wel goed, echt, praat is goed met hem. En zeg gewoon dat het jou echt zoo ongelukkig zou maken om het weg te laten halen. Wat waarschijnlijk ook zo is.
als je vriend geen kinderen wil had hij ook beter op moeten letten toen het gemaakt is.. een kind is nieuw leven.. dat mag je (vind ik) niet zomaar weghalen omdat iemand het niet wil.. daar ga je geheid spijt van krijgen..
Ik zou graag willen dat hij er ineens anders over zou denken, maar helaas, als hij nee zegt dat is het ook nee ik zit me echt al vanalles te bedenken zodat hij gaat veranderen maar ben er echt bang voor.. voor Jannegie: wij hebben nu bijna 2 jaar een relatie en wonen bijna 1 jaar samen.
wat zegt je gevoel? weghalen en bij hem blijven of voor een nieuw leven wat nu al in je groeit kiezen.. en kijken hoe het gaat lopen met je v riend
Ik zou het nooit weg laten halen. Als je nu al zo happy er mee bent.. krijg je daar later spijt van. Laat hem maar weten dat als jij iets wilt dat het zo is... doet hij toch ook met z'n nee is nee
ik sluit me volledig aan bij moon85.. ik zou het ook nooit weghalen.. ons kindje wordt geboren met een hartafwijking, en de ernst daarvan weten we nog niet eens.. en toen ik dit wist hebben we er geen moment over na hoeven denken of we het wilden houden of niet.. die keuze hebben we niet hoeven maken... en dan nog het is en blijft NIEUW leven..
Abbey maar dat vind ik totaal anders, een afwijking en dit. Met sommige afwijkingen heb je soms geen keus, houden van betekend ook het loslaten. Hopelijk valt de ernst mee van het hartje van je kleintje, ik duim voor je!
jah daar heb je ook wel gelijk in, sorry reageer alleen wat fel op dit soort dingen,want ik ben gewoon echt fel tegen abortus.. dus kan soms wat heftig reageren.. Maar goed volg je gevoel..
ff mijn mening..... ik heb het idee dat abortus voor veel mannen iets simpels lijkt... Er komt een kind, dit wil ik niet, dus haal het maar weg! het kan toch? is toch nog heeeel klein.... enzzzzzz...... Ik heb mijn man eens een filmpje laten zien over abortus... Toen zag je hoe kindjes van 8 weken oud er uit zien nadat ze gecurreteerd zijn. Helemaal in stukken gereten, handjes eraf, beentjes gebroken enz, krijg weer rillingen als ik er aan denk.... En ook hij schrok er zicht dood van. Hij had echt niet het besef dat zo vroeg in de zwangerschap een kindje er al zo uitzag... Ik weet niet meer waar ik het filmpje gezien heb en het is ook ontzettend schokkend dus ik raad het je niet aan om het te kijken, maar misschien kun je idd vertellen aan je vriend dat je kindje er al zo gauw als een echt mensje uitziet en dat het hartje gewoon al ontzettend vroeg klopt! het is werkelijk waar een klein wonder... En als jij een wonder zal laten weghalen terwijl je dit zelf niet wilt, krijg je hier je hele leven spijt van! Dat weet ik zeker... Mijn man zal me nooit dwingen tot een abortus, gelukkig niet... en als hij het zou doen is het zijn probleem want hij weet dat ik nooit een kindje weg zal laten halen, hoe uitzichtloos de situatie soms ook lijkt er is altijd een uitkomst! Ik hoop dat jullie er samen uit zullen komen, en dat je vriend bijdraait..... En toch ook een voorzichtige felicitatie van deze kant. Er zijn veel vrouwen jaloers op je hoor! die al jaren proberen een kindje te krijgen en waarbij het maar niet lukt... xxx
Als hij zegt: spring in de sloot, doe je het dan ook? Als hij nee zegt, is het ook nee... Jeetje, zo deden mijn ouders zelfs niet tegen mij toen ik klein was, die hadden nog respect voor de dingen die ik wilde/niet wilde. Net alsof jij geen stem hebt hierin. Je bent zelfs bang voor zijn besluit, zegt dat je niet genoeg?! Denk je echt dat wanneer je abortus hebt gepleegd, dat jullie leven weer wordt zoals normaal?
Ik weet het gewoon niet, hij heeft met sommige dingen ook gewoon gelijk, ik begin volgende week met mijn nieuwe baan en om eerlijk te zijn zitten we niet heel erg breed, maar goed daar denk ik verder niet bij na, ik hou heel veel van mijn vriend en kom net uit een moeilijke periode waarin hij me echt heeft geholpen, ik wil het kindje niet kwijt maar ook mijn vriend niet. ik hoop dat jullie dat ook begrijpen, het is niet iets wat ik zo maar even kan beslissen het zal de rest van mijn leven bepalen. ik weet gewoon niet wat ik moet doen.
ik zal een ding zeggen... als je wacht op het juiste moment om een kind te "nemen", zal je er achter komen dat dit moment vaak niet zal komen.. Het zal altijd je hele leven op zijn kop zetten, je zal altijd andere dingen op moeten geven en eigenlijk.... is er altijd wel iets waardoor je zoiets kan hebben van... hey... ik wacht er toch nog ff mee.. eerst nog carierre maken, dan nog even een aantal jaren ver op vakantie, dan nog een nieuw huis kopen enzovoorts... voor je het weet.... loop je je biologische klokje voorbij.. Een kindje heeft vooral liefde en aandacht nodig... (en eten en drinken en kleding en een dak boven zijn hoofd natuurlijk) Maar zolang je de liefde er voor voelt zal het allemaal goedkomen! en geloof me, het moment dat je je kindje voor het eerst vasthoudt... zal altijd het mooiste moment van je leven blijven! mooier als die promotie of dat nieuwe huis of die trouwdag....
Lees die zin eens een paar keer..... HIJ was er ook bij en JIJ bent BAAS in eigen BUIK! Je zegt dat je het niet breed hebt.... veel mensen niet en zeker niet tegenwoordig. Ik heb 1 salaris, ben single en zwanger van nummer 3 (wel bewust dus dat is misschien net wat anders) maar waar een wil is is een weg!
Hoi Ikke, Je begint de topic door in je post te zeggen dat je trots bent zwanger te zijn en dat jij het niet wilt weghalen. Nu volg ik deze topic, maar blijf ik mij toch iets afvragen. Je vriend wil geen kinderen geef je aan en jij duidelijk wel. Gebruikten jullie wel anticonceptie middelen? Als ik het zo lees, heb jij voor jezelf in ieder geval al wel de keus gemaakt. Je weet alleen niet of je het kindje wel alleen kan opvoeden, maar wilt het kindje wel houden. Ga op je gevoel af en de rest komt vast wel goed. Laat je aub niet dwingen door je vriend om een abortus te laten doen. Hij heeft de lichamelijke en geestelijke ongemakken er niet van en makkelijk praten, voor jou is het een heel ander verhaal. Sterkte bij het maken van de juiste beslissing. Groetjes, Giegel
absoluut, ik wilde al langer kinderen maar idd we zouden er nog even mee wachten tot we alles helemaal rond hebben. ik heb altijd de pil geslikt en nog nooit problemen mee gehad, het is gewoon een heerlijk idee dat je een kleintje in je buik hebt en dat wil ik ook niet kwijt, ik weet gewoon niet wat ik eraan kan doen om hem van gedachten te laten veranderen. ik hou echt ontzettend veel van hem.. anders had ik ook nog geen huis samen gekocht, hij is tenslotte ook voor mij helemaal hier in Venlo komen wonen terwijl hij eigenlijk uit de randstad komt. het is gewoon helemaal niet makkelijk om te beslissen..
Ik zou een heel goed gesprek met hem hebben en vragen naar de reden waarom hij het niet wilt. Geef hem alle voordelen van het krijgen van een kindje.. Mocht zijn nee echt een nee blijven.. dan moet je voor jezelf nagaan wat je wilt. Ja, een abortus is niet iets waar lichtzinnig over gedacht moet worden, maar er is echt wel een leven na abortus. Als jij echt niet wilt, maar hij wel en je relatie zou daardoor mislopen.. dan moet je voor jezelf nagaan of je dat wilt.. alleenstaand moederschap is ook niet het gemakkelijkste op de wereld.
nee idd, er zijn heel veel mensen die er makkelijk over denken maar dat is het helemaal niet, het is niet alleen mijn vriend die ik kwijt raak maar ook mijn huis waar ik dolgelukkig mee ben. maar het blijft heel erg moeilijk..
Weet niet of hij het doet, maar misschien moet je je vriend hier even laten kijken... gewoo een mooi filmpje van hoe je kindje zich ontwikkeld in je buik.... http://nl.youtube.com/watch?v=O2l1-kvKomg