ik bedoel ook niet dat ik alles krijg qua cadeaus enzo.. het gaat gewoon om de liefde.. en ja natuurlijk is het dan stom/raar dat hij me dan dit kindje niet wil geven.. ik snap zijn punten, hij wil een kindje als hij weet dat hij er altijd voor hem/haar kan zijn en hij alle liefde kan geven en alles wat maar nodig is om de kleine gelukkig te maken, hij wil gewoon niet hebben dat hij altijd maar moet werken (om alles te kunnen betalen) en zijn kleine bijna niet kan zien. het is echt nog niet zo dat ik alleen maar voor hem kies maar ik begrijp gewoon zijn punten. en ik heb nog helemaal niks verteld dat ik het kindje weg laat halen, alleen maar dat dit echt niet makkelijk voor me is aangezien omstandigheden.
Ikke1984, je weet nooit met zekerheid of je er altijd voor je kindje kunt zijn. En behalve een warme plek om te slapen, eten (borstvoeding kost niks) en liefde heeft een baby nog niet zo heel veel nodig en de dingen die wel nodig zijn, kun je goedkoop op Marktplaats vinden... daar hoeft ie zich echt niet 3 slagen voor in de rondte te werken. Zijn argumenten klinken mooi, maar aan het einde van de dag gaat het erom of hij wel of niet wil... en als hij wel wil, dan is er aan alle argumenten die hij aanvoert om het niet te willen, wel een mouw te passen. Ik ben absoluut geen voorstander van abortus, maar ik betwijfel eerlijk gezegd of jij je kind wel zo'n plezier doet geboren te worden met een vader die het kind niet wil en een moeder die niet sterk genoeg lijkt te zijn om voor de volle 100% voor haar kindje te kiezen. Ongewenste kinderen zijn er al genoeg op de wereld.
Kan je niet een compromis sluiten. Doordat jij wat werkt, en hij een deel werkt. Dan kunnen jullie beide voor het kindje zorgen, en bouwen jullie beiden een band op. Als dit de enige reden is, dan zou ik het kindje houden. Want zo gauw hij het kindje in zijn armen neemt, is hij verkocht. Dan stroomt zijn hart over van liefde. Misschien voelt hij dit al wel, als er een echo gemaakt wordt. Ik hoop dat hij snel bijdraait.
Het kindje 's avonds en in het weekend zien (zoals de meeste vaders) of het kindje nooit zien omdat jullie het hebben laten 'verdwijnen' in een vacuum slangetje... Wat zou het kind erger vinden? Hmm, moeilijk, moeilijk. Maar misschien heeft mijn voorganger wel gelijk. Misschien zijn jullie niet liefdevol en sterk genoeg om dit kind een goed leven te geven. Maar of je het dan ooit wel zult worden, betwijfel ik ten zeerste.
Hoi Ikke, het is misschien een rare vraag, maar is het niet eens goed om er toch eens met iemand anders over te praten die dicht bij je staat? Iedereen hier bedoelt het natuurlijk goed, maar vergeet niet dat de meiden die hier spreken (waaronder ik zelf), hier op het forum zijn omdat we dolgraag zwanger willen raken. Of het al zijn. Hier zal men dus grotendeels zeggen...HOU HET KINDJE! zoals ik nu ook heel sterk denk! Als je nu een forum over abortussen op zou zoeken, waar mensen spreken die helemaal niet zo zeker zijn of ze er nu wel klaar voor zijn om deze verantwoordelijkheid te dragen. Zul je weer hele andere meningen krijgen. Waar wij met zijn allen niet over kunnen oordelen is hoe de relatie met jou vriend precies is, hoe jij tegen een relatie aan kijkt. En dan heb ik het over normen en waarden! (bijv: als mijn vriend zou zeggen, pleeg maar een abortus omdat ik het niet wil en mijn verdriet en gemis daar niet in mee zou wegen, stonden dezelfde dag nog zijn koffers op straat). Maar ieder mens is anders! Hoe zou je familie reageren? Zou er echt helemaal alleen voor staan? allemaal dingen die meewegen en waar wij niet over kunnen oordelen... Mijn mening! Een kindje MOET gewenst zijn en met open armen ontvangen worden. Zowel door de vader, alsook door de moeder. Een kind zal vanaf dag 1 voelen of dit wel of niet het geval is. Hoe vreemd wij het ook met zijn allen vinden dat je iemand "lief" vindt, die jou zonder pardon zegt dat je je kindje weg moet laten halen. Het blijft jou keuze! Niemand kan jou zeggen wat de goede keuze is. Welke beslissing je ook neemt, zorg ervoor dat je EERLIJLK TEGEN JEZELF blijft. Hou ons op de hoogte. Luna1
Haha @ ikke Denk je dat mijn man haar veel ziet? Die ziet haar vanaf 6 uur sávonds en tussen 7 en 8 ligt ze in bed. Dan heeft hij alleen nog zaterdag middag en avond en de zondag. Dat is zowat overal zo hoor. Hij vond het juist niet erg om meer te gaan werken en ik mocht stoppen met m'n werk. Omdat hij met alle liefde het geld binnen haalt voor onze kleine meid.
wat ik nog aan mijn verhaal toe wil voegen, voordat het straks verkeerd begrepen wordt. Ik zeg dat het kindje zich gewenst moet voelen zowel door de vader, als door de moeder. Dat is als jullie bij elkaar blijven.... Natuurlijk kun je het kindje ook alleen opvoeden, of met een andere lieve man die het kindje wel waard is. Als het zich maar gewenst voelt!
kwa tijd om geld te verdienen zal je dat over tien jaar ook hebben, want er moet immers eten komen? Mijn man vertrekt smorgens om 5 uur en komt om 6 uur of half 7 thuis en ziet ons manneke maar 2 uur op een dag! Toch houden papa en kind onwijs veel van elkaar en is de kleine die uurtjes niet bij papa weg te slaan. Tuurlijk mis je dan bepaalde stappen van je kind, maar jullie kindje heeft dan wel een leven. Dit "probleem"wat jou vriend aan geeft zal altijd blijven! Dus dan zou er nooit een kindje komen!
Doe me 1 plezier, laat hem, of kijk samen, een filmpje zien over abortus. Ik vind het niet meer dan redelik dat zowel jij ALS hij weten wat dat precies is en wat er gebeurt. Het zou wel heel oneerlijk zijn om je hoofd in het zand te steken en het niet te willen weten want dat is makkelijker. Als hij het dan daarna nog wilt kun jij je afvragen hoe jij erover denkt, EN of jij verder wil met iemand die zoiets toestaat in jouw lijf......... en draai het eens om, hij is nu boos op jou omdat jij zwanger bent en hij het niet wilt, maar word JIJ eens boos op hem!omdat jij zwanger bent en hij je zo laat ziten! Ik weet dat dat moeilijk is, maar ik leef naar 1 regel, mensen behandelen jou zoals jij je LAAT behandelen! Kijken hoe grote vent hij is als jij boos word op hem en hem de deur wijst, of vertrouwt hij er stiekem op dat je toch niet boos word want je wil geen ruzie met hem en liggen de verhoudingen toch een beetje in zijn voordeel in deze relatie....?
Nou ik heb ECHT wel een idee, ik zit/zat in precies dezelfde situatie! Makkelijk is het ZEKER niet, maar je moet wel aan jezelf en die kleine denken en niet aan hem... want je raakt hem kwijt als je die kleine (waar je blij mee bent & trots op bent) niet weg laat halen? Kom op zeg... dit is JOU gevoel, JOU leven en JOU kindje wat in je buik zit.. maak je eigen keuzes! Denk je nou echt dat jullie relatie nog gezond is als jij diepongelukkig die kleine weg laat halen maar dan (jippie a jeej) nog wel een relatie met hem hebt? Als hij hier niet mee kan leven is die het allemaal ECHT niet waard hoor... en als hij net zoveel om je geeft als wat je hier in dit topic zegt en net zoveel als jij om hem geeft dan komt die echt wel bij je terug hoor...
http://nl.youtube.com/watch?v=biYm_pLUn ... re=related mss lukt het met dit filmpje, nee dames is niets schokkends aan .. ik weet in ieder geval dat elke vrouw die ooit getwijfeld heeft met dit filmpje echt wel de krop in de keel krijgt, ook de andere dames natruulijk de tekst is heel erg treffend, als je vriend echt zo lief is en z'n hart op de juiste plaats zal dit hem niet koud laten, hij voelt het niet en ziet het ook nog niet bij je , dit maakt het mss wat echter zeker kijken
Ik had hetzelfde. Toen mijn vriend en ik net in een crisis zaten bleek ik zwanger te zijn. Door de anticonceptie heen en een medicijn dat ik had gebruikt en slechte info van een arts... helemaal niet gepland dus. Mijn vriend wilde echt dat ik het weg liet halen. Niet meteen eigenlijk. Maar ik kwam in het ziekenhuis en bleek zes weken zwanger te zijn van een tweeling en toen wilde hij het echt niet meer. Ik was het vorige jaar niet echt stabiel en hij was bang voor mij en twee kindjes te moeten zorgen. Ik kon gewoon niet aan abortus denken.. dus ik gaf hem aan het niet weg te kunnen laten halen.. We zijn nu bijna bij de 25 weken en hij is helemaal bijgedraaid. Dat wist ik eigenlijk ook wel, mijn vriend zou een supervader zijn. Ik ben blij dat ik het niet heb gedaan, hoewel ik het zwanger zijn vreselijk vind..