Hoi allemaal, Ik ben een vrouw van 30 en had vroeger nooit een kinderwens. Werken vond ik altijd veel interessanter en voor kinderen had je dan geen tijd volgens mij. Vorig jaar pasen kwam daar verandering in. Ik weet het nog goed, we waren bij mijn schoonouders aan het logeren en ik werd 's ochtends wakker en in eens wist ik het: Ik wil een kind. Was er zelf aardig van geschokt. Voorzichtig met mijn toen nog aanstaande en inmiddels mannetje gepraat. Hij was net zo geschokt als ik. Gaanderweg wende het idee en besloten we er na de huwelijksreis voor te gaan. Ben na de zomer al vast gestopt met de pil zodat mijn lichaam er vast aan kon wennen. Sinds december zijn we nu echt aan het oefenen zogezegd. De 1e ronde ben ik er heel druk mee bezig geweest continue op dit forum en overal kijken. Helaas lukte het niet in één keer en zijn we nu ongeveer een half jaar bezig. Ben ondertussen thuis komen te zitten met een burn-out van het werk en dan ga je nog eens over alles nadenken enzo. Prioriteiten stellen dus! Gezin eerst de rest daarna. Deze maand heb ik sinds 10 dagen voor de NOD bruin verlies een beetje. Dan gaat alles opeens weer leven en zat ik weer continue op dit forum te neuzen wat het kon zijn. Gisteren toch maar besloten lid te worden zodat ik het een beetje van me af kan schrijven. Mijn mannetje werd helemaal gek van mij. Al dat gezeur over innestelingsbloedingen etc. Voor mij is het dus even afwachten nog een paar dagen tot dinsdag. Dan weten we meer. Hoop echt enorm dat ik zwanger ben. Aan allen die nog niet zwanger zijn: Succes! Aan alle zwangeren: dat het hele mooie en gezonde baby's mogen worden. (Heb er gisteren nog 1 van 6 weken in mijn handen gehad en het blijft een wonder!)