Dit vind ik echt verdrietig om te lezen. Vreemd gaan maakt zoveel kapot. Knuffel voor jou ! @ts ik ben van mening dat je altijd je onderbuik gevoel moet volgen. Echter ben jij net bevallen en hormonen kunnen veel met gevoelens doen. Laat je ook niet gek maken door alle verhalen hier. Jij kent jullie relatie het beste. Verder heb ik niet echt advies, sorry. Ik ben echt voor open communicatie binnen een relatie maar ik heb een relatie gehad met iemand die vreemd ging en hij heeft echt nooit iets toegegeven al waren alle bewijzen daar. Ik snap dus ook dat alleen een gesprek met je man wellicht geen opluchting geeft.
Bij mij en mijn (voornamelijk vorige) relatie was mijn onderbuikgevoel altijddddddd juist. Dan maar inspector gadget zijn. Liever iemand aanspreken als je bewijs hebt dan iemand aanspreken en vals beschuldigen.
Als je onderbuikgevoel altijd juist is, hoef je toch niet meer op onderzoek uit? Dan houd je de eer tenminste aan jezelf.
Hoe weet je nou vantevoren dan dat je onderbuikgevoel juist is? Je zult toch eerst moeten gaan checken als je het gevoel hebt dat er iets mis is.
Ik zou ook op een onbewaakt moment de telefoon inspecteren.. Als je niets te verbergen hebt, is het toch geen probleem als je bij elkaar op de telefoon kijkt? Ik zou sowieso eerst bewijs verzamelen voordat ik hem zou confronteren.
Dat iemand wel of niet de telefoon opneemt zegt niets... Hij kan prima opnemen terwijl zijn vriendin naast hem staat, hij kan even weglopen uit een drukke kroeg zodat jij geen ruis hoort. En hij kan het gewoon echt niet horen (de telefoon). Als ik iemand bel en die neemt niet op denk ik daar niets van. Soms kijk ik zelf ook langere tijd niet op mijn mobiel. Of de ringtone staat zacht. To weet mu nog niets. Je partner gaan bellen omdat je zo bang/onzeker bent terwijl die met anderen is in een drukke omgeving is onzinnig. Dan wacht je maar tot hij er weer is. Of je had het eerder moeten doen. Er is een tijd en plaats voor dat soort dingen. In dit geval zou ik die vriendin van vriend een ap sturen met een onschuldig bericht. Kijken of ze reageert. Verder inderdaad een telefooncheck. En is er niets op de bankrekening te zien? In een goede relatie is een telefoon niet zwaar geheim voor een partner.
Als ik iets heb geleerd de laatste tijd, dan is dat dat ik altijd mijn gevoel moet volgen. Het is er niet voor niks.
De dame waar ik op reageerde zei dat haar onderbuikgevoel 'altijddddddd' juist is geweest. Hoe vaak wil je dat dan nog checken vraag ik me af. Dan moet je niet meer onzeker zijn en op jezelf vertrouwen. Je intuïtie is er niet voor niks (En is er niet voor niks sinds het ontstaan van de mens), het is één van de factoren waarom we als mensheid nog niet zijn uitgestorven. Maar goed, dan draven we wel heel ver door. Maar er is niks mis mee er meer op te vertrouwen. Het zorgt er bijvoorbeeld voor dat je niet over je grenzen heen gaat.
@Jamburger hoe gaat het? Wat kost dit je onnodig veel energie zeg. 1 tip: prááááááááten.. Echt, verspil geen energie door spelletjes te spelen. Het enige wat je ermee bereikt is dat je er zelf geen leuker mens van wordt, onzekerheid, waarschijnlijk word je er (nog meer) chagrijnig door en ga je (onnodig?) op zoek naar allerlei signalen. En wie weet zit je er totaal naast. Praat er gewoon over. Gooi het open. Sleep je man even aan tafel met een kop koffie en bespreek het. Als ik iets heb geleerd van mijn huidige 14 jaar durende relatie, dan is het wel dat je beter kunt bespreken waar je mee zit. Ongeacht de uitkomst. Succes.
Ik heb aan het begin van de middag met hem gepraat. Vanuit mijzelf en niet meteen beschuldigend. Hij verzekerde mij er van dat hij in de kroeg was gister en aangezien hij vannacht aangeschoten thuiskwam geloof ik dat. Voor het vele weg zijn gaf hij de verklaring dat het erg druk was op zijn werk en de vriend was een vergissing. Toen ik aangaf me onzeker te voelen en naar te voelen door de hele situatie stelde hij mij niet echt gerust maar reageerde geïrriteerd. We zijn dus niet heel veel opgeschoten. Ik herken dit gedrag niet, normaal is hij begripvol ook al is het vanuit mijn kant overdreven hormonaal en heb ik ongelijk. Ik heb het gevoel dat ik toch niks uit hem krijg. Misschien is er ook niks en stel ik me verschrikkelijk aan maar dan kan hij dat toch op een normale manier zeggen. Moet ik hem dan gewoon directer vragen?
Knap dat je toch hebt uitgesproken wat je dwars zit! Zag je niks aan zijn gezicht. Dat hij ervan schrok ofzo. Ik hoop voor jou dat je snel duidelijkheid krijgt en hopelijk is het vals alarm!
Ik zou het denk even laten rusten. Hier was mijn man ook veel weg na de geboorte van de oudste. Je moet gewoon allebei wennen aan je nieuwe rol en aan het feit dat er veel aandacht naar de baby gaat ipv naar elkaar. Mijn man ging hierdoor, en gaat nog steeds als er wat is, veel werken. Hier zijn we uit gekomen door veel te praten en elkaar de ruimte te gunnen.
Ja. Je hebt nu alles benoemd wat je dwarszit, daarbij kan je zeker benoemen dat je daaruit het vermoeden krijgt dat ie een ander heeft.
Wat een vervelende situatie! Maakt henkie deel uit van een vriendengroep die ook bij jullie thuis komt? Of komt hij sws wel vaker bij jullie thuis? Dan zou ik als ik hem zie het hem op de man vragen of het gezellig was die avond als hij er is. + ik zou zeker wel kijken als hij een iPhone heeft om te proberen vind mijn iPhone aan te zetten. Als hij dan een keer weer overwerkt of naar een vriend gaat waarvan je weet waar hij woont te kunnen controleren waar hij daadwerkelijk zit.
Nou, die zou ik dan weer voor mezelf achter de hand houden en geen slapende honden wakker maken. En hij heeft zich vergist met welke vriend was Tuurlijk.