Even van mij afschrijven.. Het is nu bijna twee jaar geleden dat we onze tweeling zijn verloren bij 10 weken zwangerschap. En doet nog steeds soms zo'n pijn! Het lijkt of iedereen het vergeten is of denken dat ik het vergeten ben. De een na de ander raakt zwanger om mij heen en natuurlijk ben ik blij voor die mensen, maar het doet mij telkens weer aan die tijd denken. Ook aan de hele vrolijke dingen: twee weken samen op vakantie geweest, zonder dat ik wist dat ik al zwanger was. En maar steeds afvragen waarom ben ik zo moe? De week erna een test in de mc donalds gedaan!! O wat heb ik gelachen! Die avond nog een digitale test met mn vriend gedaan en we schreeuwden allebei van blijdschap. Meteen onze ouders gebeld! De volgende dag van ventlief een bos zonnebloemen gekregen met een lief gedichtje dat hij zo blij was dat ik de mama van zijn kindje wordt. Eerste knuffeltje gekocht. En dat knuffeltje hield ik elke dag bij me. De eerste echo ook zo'n mooi moment!! Om verliefd op te worden. Die 10 weken waren zo bijzonder!! En ik wil dat gewoon niet vergeten. Maar waarom kunnen zoveel mensen dat niet begrijpen? Ze praten alsof het niets is: ooo je was pas 10 weken, je hebt het toch nog niet voelen schoppen, je bent nog zo jong, jullie tijd komt wel.. nee daar vraag ik allemaal niet om. Het waren onze kindjes en die wil ik gewoon niet vergeten. We hebben nog steeds een mooi lijstje met de echo en een knuffeltje op mijn hobbykamer staan en zo wil ze herrineren. Het geeft mij troost dat ze 10 weken in mn buikje hebben mogen wonen en dus gewoon onze kindjes blijven.
En alle spulletjes van die periode heb ik in een doos bewaart. Af en toe moet ik hem gewoon even openen. Het eerste knuffeltje, het eerste rompertje een mutsje met i love papa erop, alle kaartjes van vrienden en familie met sterkte erop, mn map van de verloskundige, de twee echo's, mijn zwangerschapsdagboek, het grote papa boek die ik voor mijn vriend gekocht had, een beertje die ik van mijn vriend in het ziekenhuis kreeg na mijn curretage. Ik moet er gewoon af en toe naar kijken. Wie heeft er ook een mooi aandenken of knuffeltje of iets?