Aha, ja ze komen heel zelden voor toch, die baby's van 14 pond. Vind het meer beetje dom om het op het geboortekaartje te zetten, ik zou bij het lezen van het kaartje echt hetzelfde hebben gedacht en gezegd hahaha
haha leuk om te lezen Ik voel me al iets minder dom nu ik weet dat jullie ook zo dom zijn hahaha *grapje* Ik kan nog wel meer dingen verzinnen die ik heb gezegd of gedaan waar ik me voor schaam. Bijv. hard tegen iemand zeggen, waar meer mensen bij zijn: "Wat heb jij nou op je hoofd!?" (ik dacht dat diegene gevallen was en daardoor een rode bult op z'n hoofd had) Die persoon werd dus helemaal rood. Bleek het een puist te zijn De directeur van waar ik werk vroeg of ik een handtekening wilde zetten op een formulier en ook gelijk even de datum erbij. Ik zet netjes mijn handtekening en de datum '22 November' Directeur: 'het is al December hoor...'
ik ken het haha. Ik had het paar maanden geleden. Had iemand net verteld dat ze ontslagen was, en op dat moment verteld iemand anders dat ze de volgende dag een eerste werkdag had. Zeg ik nog tegen de verkeerde "werkse morgen". Die was er natuurlijk niet zo blij mee..
Dat heb ik ook wel eens gehad: gewoon ECHT niet meer weten hoe mijn straatnaam was.......Zo ongelofelijk dom voel je je dan De geboortedatums van mijn jongste 2 kinderen moet ik altijd over nadenken, maar dat komt omdat er maar 2 jaar tussen zit en een paar dagen, dus de ene is de 12e jarig de ander de 17e .... Moet ik altijd denken, wie nou van welke datum is.... En de 2e naam van mijn jongste is Antonie, en nu ik dit typ denk ik dat het goed is, maar het kan dus ook Anthonie zijn.....en het erge: mijn man weet het ook nooit precies terwijl het zijn eigen 3e naam is, Antonie is een vernoeming hahaha, man moet dus zelf spieken naar hoe zijn naam is vol uit.
Er zit een letter H in mijn straatnaam. Ik weet het verdraaid goed, je spreekt hem alleen niet uit. Soms bestellen we chinees, en dan komen ze het thuis bezorgen met een bonnetje zonder die letter H. Dat vond ik toentertijd erg opmerkelijk. Ik heb daarna vervolgens per ongeluk echt 3 maanden lang mijn straatnaam zonder de letter H geschreven op officiële stukken voordat ik het door had. Bedoelde u soms de verdrhaaid-er-moet-nogh-een-H-in-straat?, vroeg Google mij laatst Dat terwijl ik best wel een spellingsfreak probeer te zijn!
Zo herkenbaar! ik lachte mijn moeder altijd uit omdat ze niet wist hoe oud ze is nu heb ik dat zelf dus ook en moet ik elke keer nadenken. Maarja, zoontjelief is 3 weken voor mijn verjaardag geboren en mijn verjaardag herinner ik me dus niks meer van
Ik heb het vooral met de leeftijd van mn partner. Ik blijf al jaren hangen op 26 jaar. En dat terwijl hij volgende maand 30 wordt. Maar dit heeft dan weer niets met mn zwangerschap te maken. Ik vergeet mijn eigen leeftijd nog wel eens, en ik noteer al een paar maanden per ongeluk de postcode van ons vorige huis, waar we al bijna 3 jaar niet meer wonen... (Scheelt 1 cijfer en de 2 letters)
Ik trof vanmiddag mijn buurvrouw die ik zo eens in het half jaar spreek. Wist dat haar vriendin niet meer bij haar woonde. Gevraagd hoe het met haar gaat etc. Uiteindelijk gevraagd of ze nog naast ons bleef wonen? Nee, het komt te koop te staan. Ik: 'aah jammer ja, ik vernam je nooit'. Lekker dan, te horen krijgen dat het jammer is dat je gaat verhuizen omdat iemand je aanwezigheid nooit opmerkt. Weer lekker subtiel van me, zo heb ik er nog vele...
Herkenbaar, ik ben ook echt z'n kluns met mijn uitspraken. 2 weken geleden had ik een telefonische intake met de kraamzorg. Een hele lieve oudere dame had ik aan de lijn. We ronden het gesprek af, en mevrouw wenste me veel succes met de laatste loodjes..hierop antwoord ik " ja ik wens u hetzelfde " Ik kon wel door de grond zakken, en heb me snel verschuldigd en gezegd dat ik haar natuurlijk een hele fijne dag wens !
Ik zeg tegen mensen om mij heen dat ik n hersenbeschadiging heb opgelopen laatste zwangerschap, iedereen weet dat dat niet echt zo is maar ben verstrooider dan normaal en pas zat ik mn boodschappen uit te laden, kijk de cassiere met een lach aan, allern blijft ze me lachend aankijken ipv te gaan scannen. Ze vroeg ineens: jr ziet het echt niet he? Ik zeg wat? Het bordje dat ik ga sluiten (blijkbaar had ik het zelfs opgepakt en achter mn boodschappen gezet LOL ach ze kon er wel om lachen en heb mn excuses gemaakt. Het is onze buurtsuper dus kennen me haha
Hahaha, hilarisch dit! Doet me goed te weten dat ik zeker niet de enige ben, ik schaam me inmiddels wat minder
Ik ben ook zo dom dat ik regelmatig moet nadenken wat ons adres is, wat mn telefoonnummer is, hoe oud ik ben, wanneer de kinderen geboren zijn etc... Op de 9maanden beurs de vraag bij welke vk ik zit... euhm geen idee, ze zitten in A... *bloos*
Ik vergeet elke keer de groente en fruit af te wegen in de supermarkt en kom er natuurlijk pas achter op het moment dat de cassiere het fruit probeert te scannen..............! Wij hebben een tijdje 2 woningen gehad (verhuist naar het huis van mijn schoonouders en onze oude woning was nog niet verkocht) waarvan er 1tje dus leeg stond en daar ging ik af en toe naar toe om post op te halen. Belt een paar uur later de buurvrouw op of ik nog binnen ben. Nee, hoezo? Ben ik blijkbaar naar huis gegaan met de voordeur nog wagenwijd open, zonder het in de gaten te hebben. De buurvrouw heeft de voordeur maar dicht gedaan. Soms is het echt vervelend want ik heb een baan waar ik veel kleine dingen moet onthouden, ben dus nu erg van de post-it en het maken van taken in outlook. Anders komt het niet goed.
Zo herkenbaar. Ik kraam de meest rare dingen uit. Ik werk in de zorg en wilde een cliënt haar kunstgebit aangeven. Zeg ik tegen haar " hier zijn uw kousen, doe maar in uw mond" Ook kan ik vaak niet uit mijn woorden komen. Zo gênant maar ook erg vervelend. Ik hoop toch echt dat het beter wordt want ik wil binnenkort nog weer een opleiding volgen. Ik hoop dan wel wat meer snugger over te komen
Ik ben 3 dagen na mijn dochter jarig, altijd druk bezig met mijn haar verjaardag plannen, kadootjes kopen en vieren.... Dan wordt ik op op mijn eigen verjaardag gebeld door mijn ouders: "gefeliciteerd!". Mijn eerste gedachte: ehhhh waarmee?