Er is een uitbraak van waterpokken op de peuterspeelzaal, nu 8 kindjes van de 36 (2 groepen van 18). Waterpokken heeft een incubatietijd van 11 tot 21 dagen en de duur van de ziekte is ongeveer 2 weken. Ik heb een dochtertje van 3 jaar 4 maanden en een zoontje van 1 jaar en 10 maanden, beiden hebben de ziekte nog niet gehad, dus de kans is groot dat we straks tijdens de bevalling/kraamtijd met 2 zieke kindertjes zitten en daarna natuurlijk met een pasgeborene met waterpokken. Ik weet dat de kans ook aanwezig is, dat dochter het ondertussen al onder de leden heeft, maar misschien ook nog niet. Wat vinden jullie; de moeite waard om haar thuis te laten?
Ik zou het wel doen, als ze het achteraf al blijkt te hebben heb je het iniedergeval geprobeerd te voorkomen!
Hier een uitbraak bij de gastouder. Mijn dochter gaat nu ff niet heen op dringend verzoek van mijn huisarts. We weten nl niet of ik het ooit gehad heb. En als mijn kindje van 3.5 jaar het krijgt bestaat de kans dat ik het ook krijg. We hebben nl mijn bloed laten prikken en de uitslag was helaas niet positief (dus afweer) maar 'dubieus'. Ik hoor aankomende week wat de precieze waarde is want ze doen nu nader onderzoek in een groter ZH op mijn bloed. Ik zou dus je kindjes voorlopig ff niet laten gaan.
Precies, dat dacht ik ook allemaal (mijn vader weet ook niet 100% zeker of ik het gehad heb). Maar mijn verloskundige zag er geen meerwaarde in, zei alleen dat als ik ziek werd of de baby straks, dat ik dan wel aan de bel moest trekken . Vandaar mijn vraag hier. Nu weet ik wel dat wat ikzelf betreft, de kans klein is, aangezien zo'n 95% van de Nederlandse bevolking de waterpokken heeft gehad. Maar zo je bevalling en kraamtijd in gaan, is wel een heel naar vooruitzicht! Maar misschien kunnen we het nog uit de weg gaan. @Maartje84; ik hoop dat het losloopt bij jou.
Ik ben 18 maanden geleden bevallen van mij tweede kindje en op dat moment dat ik hoogzwanger was. Kreeg de oudste de waterpokken, ik wist ook niet of ik de waterpokken had gehad uit de bloedtest niet genoeg waardes om te zeggen dat ik de waterpokken had gehad, dus een prik gehaalt om me te beschermen een dag later bevallen met het gevolg en advies van het ziekenhuis om niet bij mij oudste kindje in de buurt te komen de eerst week. Ik en mij pasgeboren kindje hebben pas een week later mij oudste kindje weer gezien toen de de waterpokken al ingedroogd waren. Als je zeker weet dat je zelf de waterpokken heb gehad dan is het niet erg wat je geeft je pasgeboren kindje antistoffen mee. Bij twijfel je laten testen. Hoop dat je wat aan mij verhaal wat heb.
Het waterpokkenvirus schijnt de afgelopen jaren redelijk heftig te zijn, mijn oudste heeft het met 1 jaar gehad. Er werd gezegd dat zulke jonge kinderen het niet zo erg hebben, maar ze is er toch ziek van geweest! Ik zou het niet doen.
Dat is ook sneu zeg, wat vervelend dat het zo gelopen is bij je. Ik heb er zeker wat aan; velen doen zo laconiek erover, dus ik dacht dat ik misschien wel overdreef. Maar ik raak nu wel overtuigd van de onwenselijkheid van de situatie. Ook oa wat Baby2 zegt; zo onschuldig is het allemaal niet. En ja, eens moeten ze het doormaken, maar de timing is echt bijzonder slecht.
Als je het kan voorkomen zeker doen! Ik hoop ook echt voor je dat je kindjes nog niet besmet zijn. Ons overkwam het ook. Ik was bijna 38 weken zwanger van de 3e toen het uitbrak op de psz. Ze hebben ons wel gewaarschuwd maar het bleek al te laat. 2 dagen voor ik beviel zag ik 's ochtends blaasjes Ik wist zeker dat ik ze heb gehad dus de baby zou wel beschermd zijn ( met bv nog meer ) maar de vk adviseerde toch om de middelste zoveel mogelijk bij de baby weg te houden. Tot overmaat van ramp kwam ik op dag 2 na de bevalling in het zkh terecht ( ben thuis bevallen ) en heb de jongens een week moeten missen omdat ze niet op de kraamafdeling mochten komen. Ze logeerden bij m'n moeder en halverwege kreeg m'n oudste het ook nog eens. Pas 10 dagen na m'n bevalling was m'n gezin weer compleet. Ik heb tranen met tuiten gehuild omdat het allemaal zo gelopen was en ik niet zelf voor m'n zieke kindjes kon zorgen. Oh oh wat heb ik me rot gevoeld terwijl we eigenlijk zo'n fijne tijd hadden moeten hebben met ons meisje en zusje. Het is even off topic maar daarom kan ik nu dus echt boos worden als mensen laks reageren over het wel brengen van hun besmettelijke kind. Je kan natuurlijk niet alles voorkomen ed maar ik vind wel dat mensen zich bewust mogen zijn wat een ongelofelijke ellende het kan veroorzaken.