Ik denk dat het sowieso handig is als ts er even uitleg over geeft. Daarnaast heb ik het de afgelopen maanden bij klasgenootje van 1 van de kinderen gezien. Er was geen sprake van mishandeling, vreemdgaan oid, moeder voelde gewoon niks meer en besloot dat ze wilde scheiden. Zij had ook alles al geregeld. Hypotheek e.d (werkt bijna fulltime en verdient prima) en had al een huis geregeld zo goed als. Toen ze de mededeling aan haar ex doorgaf had zij dus alles al in orde, hij kreeg echt de shock van zn leven. Kan je zeggen dat dit voor hem echt niet prettig is geweest. Ze was ook zo weg en daar zat hij. Het ging allemaal wel in goed overleg zeker gezien de kinderen maar hij was echt flabbergasted.
Hoi dames, Bedankt voor jullie reacties. Natuurlijk begrijp ik jullie allemaal. Houd ik hem aan het lijntje? Nee, ik geef al maanden aan dat ik mij eenzaam voel, liefde eis en romantiek. Ik heb in het verleden meerdere malen te maken gehad met huishoudelijk geweld en mijn man is erg narcistisch. Waarom ik niet alles wil vertellen, is omdat het dan een een urenlange verklaring word. Ik zit al in een moeilijke periode en ik wil geen zout in de wonden smeren. Het is niet dat ik nu blij heen en weer aan het huppelen ben. Hij zegt zelf vaak: Wat ben jij verandert. Wat is er toch? Ik geef dit iedere dag aan, maar hij gooit alles weer bij mij terug. Daarnaast ben ik van Marokkaanse komaf en een scheiding is hier honderd malen moeilijker, omdat dit meteen als iets negatiefs word gezien. Ik moet eerst een veilig plekje hebben, want anders weet ik echt niet of hij mij iets zal aandoen. Ja dames, ik sta er niet verteld van als hij mij ergens in the middle of nowhere zou dumpen en niet zal omkijken. Sommige geven aan dat ik voor mijn huwelijk moet vechten. Dit doe ik al JAREN en wat heeft het voor nut als hij aangeeft dat er geen liefde meer in hem zit, of hij mij alles verbiedt? Ik kan wel bij hem blijven, meer kinderen krijgen en uiteindelijk alleenstaande moeder met meerderde kinderen worden en doodongelukkig zijn. Nu ik nog het beetje moed nog heb, pak ik mijn recht. Ik heb genoeg dagen en nachten bij elkaar zitten huilen. Doodziek in bed gelegen en niet na mij werd omgekeken. Verschrikkelijke kwetsende woorden en uitgelachen te zijn omdat ik maar niet afval. Mijn zelfvertrouwen is 0,0% en mijn dochter is het enige waardoor ik mij nog 'bijzonder' voel. Dus nogmaals, ik houd hem niet aan het lijntje. Hij weet donders goed dat ik het spuugzat ben, maar hij steekt zijn hoofd in het zand. Hij denkt dat ik toch nooit de stap zal zetten. Ik ga het natuurlijk niet op één dag zeggen ; dag, ik ben weg. Nee, ik moet mij er mentaal en financieel op voorbereiden op een hele moeilijke en bittere strijd. Bedank verder voor jullie berichtjes en tips! Hopelijk zal er een GROOT WONDER gebeuren en zal dit niet nodig zijn.
Verder heb ik pas geleden een super leuke baan. Ik zit nog in de proefperiode en verder sta ik al jaren ingeschreven bij verschillende gemeentes. Als er nog vragen zijn pb me maar. Ik kan niet op iedere reactie reageren, sorry!
Ik heb alleen maar heel veel respect voor je ik vind je heel moedig, ik snap je volkomen dat je alles goed doordenkt zodat je straks een veilig plekje hebt voor jezelf en je kind. Niemand verdiend het om je zo te moeten in een relatie. Heel veel sterkte en moed toegewenst
Heb ook heel veel respect voor je en vind het heel verstandig om het zo aan te pakken! Ik geloof gelijk dat je al je moeite gedaan hebt en nu gewoon op bent. Het belangrijkste is dat jij en je dochter naar een veilige plek kunnen waar je je eigen leven verder op kan bouwen. Je zegt dat je nog in je proefperiode zit, belangrijkste is dat je daar eerst doorheen komt en dat lijkt me makkelijker als je het nog even 'rustig' houdt thuis. Is er een plek waar je tijdelijk heen kunt als je daadwerkelijk de stekker er uit gaat trekken?
Dit zal wat lastiger zijn. Ik woon zelf in Noord holland en mijn familie/ouders in Brabant (160km) vandaan. Ik ben dolgelukkig met mijn nieuwe baan, dus daarom ben ik nog even aan het zoeken na een eventuele oplossing. Ik wil (misschien een beetje gek) niet meer in dit appartement blijven (sociale huurwoning), omdat er TEVEEL is gebeurd en er geen familie/vrienden/kennisen in de buurt heb. Vooral wanneer het uiteindelijk officieel bekend is, dan wil ik toch iemand in de buurt waar ik op terug kan vallen. Bedankt allemaal!
Ik las nog even snel de topic door. Qua foto's op de bruiloft. Wij vieren altijd bruiloften apart (man en vrouw), dus we zouden dan toch niet echt foto's samen kunnen maken. Natuurlijk kan het wel, maar dan hoeft het niet voor mij. Het is echt een r't situatie, maar het is gewoon te pijnlijk om moeite te steken in een dode relatie.
Ik begrijp je ook MoedervanSafia, ik was het die zei dat het waarschijnlijk zo ging omdat je van Marokkaanse komaf bent en daar wordt scheiden toch vaak als een schande gezien. Heel veel sterkte en respect voor je dat je toch gaat doen hoe moeilijk het ook is! xx
TS, bedankt voor de duidelijkheid...ik dacht al dat je wel een goede reden had om het zo aan te pakken.. Heel veel sterkte en kracht...heel goed om voor jezelf te kiezen...vaak is dat ook beter voor de kinderen.
Deze beslissing zelf in April 2015 genomen. Met 3 jonge kinderen. Wees eerlijk tegen je zelf en je partner. Ga op zoek naar een eigen woning, sta je ingeschreven? Veel woningcorporaties kennen geen urgentie meer. Zoek uit voor welke toeslagen je in aanmerking komt en vraag deze alvast aan, voordat je deze ontvangt gaat een lange tijd overheen. Zoek een goeie advocaat en stel alvast een ouderschapsplan op. Denk na over een omgangsregeling en over allimentatie. Wil je partneralimentatie gaan ontvangen bijvoorbeeld? Er komt zoveel bij kijken en je moet een lange adem hebben en heel veel geduld. Ik en mijn ex-man waren het snel eens met elkaar en de verdeling van het huis en inboedel. En toch heeft het nog ruim 9 maanden geduurt voordat alles rond was. Onwijs veel sterkte en soms is uit elkaar gaan gewoon de beste keuze. Wij hebben er samen nooit spijt van gehad en gunnen elkaar het beste in het leven. Sterkte!
Oh e nog een tip ik zou je banner en misschien je member naam aanpassen. Want met de naam van je dochtertje en de precieze leeftijd zouden best wat mensen kunnen weten wie je bent en hier dingen lezen.
Bedankt voor je verhaal, TS! Nu begrijp ik je situatie en heb ik ook begrip voor waarom je het zo wil doen. Ik wil je heel veel sterkte en kracht wensen de komende tijd!!
Heel veel sterkte TS. Ik wil verder niet teveel oordelen over hoe je het wel of juist niet moet aanpakken, maar laat ik zeggen dat ik blij ben dat míjn moeder ook alvast wat dingen had geregeld. Ik vermoed dat de kans groot was dat één van ons anders niet meer had geleefd, als mijn moeder het niet zo had aangepakt (mijn vader heeft nadat hij te horen kreeg dat ze ging scheiden een nacht op het politiebureau overnacht, ik denk dat dat wel genoeg zegt). Goede tip, hier dacht ik inderdaad ook al aan.
Je uitleg doet veel begrijpen. Natuurlijk was je dat ons niet verschuldigd, maar t maakt t wel makkelijker om t in perspectief te zien. Wens je veel succes met voorbereidingen en heel veel sterkte. Hoop echt dat je over een jaar dit achter je heb kunnen laten.
Zorg dat je dingen die voor jou van emotionele waarden zijn bij bijv je zusje kan onderbrengen zoals bijvoorbeeld sieraden die je niet iedere dag draagt. Hoe zijn jullie getrouwd? Het is zo dat het geld dat je opzij zet op bijv een spaarrekening nu nog onder de boedelrekening valt als jullie in gemeenschap zijn getrouwd.Dus zal dit verdeeld moeten worden. Misschien beter om contact geld ergens te verstoppen of ook bij je zusje of iemand die je kan vertrouwen. Ik neem aan dat het niet de bedoeling is dat hij de vruchten plukt van jou spaargeld.