Ik hoop dat jullie kunnen helpen wat het beste is wat betreft een vriendin van me. We zijn afgelopen dagen met vrienden op vakantie geweest. We werden uitgenodigd om mee te gaan. Het bleek achteraf een veel te klein appartement. De eerste dag ging redelijk we kwamen rond vier uur aan en hebben de omgeving verkend en zijn gaan eten thuis. Wat al snel bleek is dat zij een ander ritme hadden wat betreft kind naar bed en eten en dus probeerde we ons zo goed mogelijk aan te passen. Alleen voor uk ging dat twee dagen redelijk en daarna was hij zo uit ritme dat hij meer vervelend was dan dat het echt gezellig was. Om het minste of geringste huilen, dan weer super vrolijk ... en zo de hele dag door. Na de eerste dag merkte ik dat de vrouw van het stel, waar het normaal goed mee klikt, wat terughoudender was niet veel te vertellen had en als ze wat vertelde was dat hoofdzakelijk klagen en negatief over haar zwangerschap ... dat ze moe was en zo. Wat ik overigens wel begreep maar goed na vijf keer dat gehoord te hebben weet ik ook niet zo goed meer hoe daar op te reageren. Gistermorgen stelde we nog voor om hen te helpen met fietsen terug te brengen en dergelijk zodat ze ook op tijd konden vertrekken maar het was niet nodig ... Het was een beetje ongemakkelijk voor me vooral het gevoel dat je genegeerd wordt en als ik eens wat vertelde dat daar of niet op gereageerd werd of met een kort antwoord zodat de conversatie doodbloedde. Nu het volgende ... het zit me dwars en eigenlijk wil ik haar een mail of bellen (ik weet dat ze het erg druk heeft en laat thuis is iedere dag ivm verantwoordelijke baan) maar ik weet niet hoe dit aan te pakken. Mag en kun je tegen iemand zeggen dat je het een beetje raar vond lopen afgelopen dagen (op het onbeschofte af af en toe) en dat je je afvraagt waarom ze ons eigenlijk mee heeft gevraagd. Waarom ik dit vraag is omdat ik absoluut altijd deze confrontaties uit de weg ga ... ik wil haar geen schuldgevoel geven maar wel laten merken dat het niet echt lekker liep. Nog een belangrijk punt hij is de directe baas van mijn partner. Waar het overigens erg goed mee klikte en me 100% mee meeviel. Hoor graag hoe jullie met zo'n situatie om zouden gaan.
Oei lastig, je weet maar nooit hoe ze het oppakt. En als hij de baas is van je partner zet je ook wel iets op het spel. Zelf zou ik op het moment zelf er iets van gezegd hebben, hoewel dat is makkelijker gezegd dan gedaan, dat weet ik. En misschien had je er geen puf voor. Als je goed contact met haar had en dit niet verloren wil laten gaan, zou ik het bespreekbaar maken. Als je haar toch bijna nooit ziet en je de keren dat je haar wel ziet nog redelijk aardig tegen haar kunt zijn, zou ik het lekker zo laten en nooooit weer op een uitnodiging in gaan.
Natuurlijk kun je dat vragen, maar ik zou dat dan op een luchtige manier doen Ik ben overigens geen type voor een vakantie met vrienden, en al helemaal niet in hetzelfde appartement. Ik raak dan op een gegeven moment (na een halve dag ) geirriteerd en reageer ook kort. Misschien had zij dat ook.
oei inderdaad lastig. Helemaal omdat hij de baas is van je partner... Zowieso hebben wij hier altijd een ritme probleem als we een paar daagjes weg zijn. Een kind moet toch wennen aan de nieuwe omgeving dus wellicht is het niet helemaal aan hun te wijten dat hij van slag was. Daarnaast geef je aan dat ze een drukke baan heeft en wat las heeft van haar zwangerschap. Ik zou er dan niet zo hard aan tillen misschien. Wellicht had ze zelf ook totaal geen behoefte aan dat er iemand mee ging en kwam het vooral vanuit hem (kan me zoiets helemaal voorstellen trouwens, voel je je al niet lekker en dan moet je ook nog gezellig gaan doen..) Als het echt een goede vriendin van je is zou ik het wel bespreekbaar maken, maar als de vriendschap is ontstaan vanuit je partner zijn werk dan zou ik het er bij laten.
Nee het initiatief kwam geheel van haar en hij zat er niet zo op te wachten ... had zelfs ook helemaal geen zin maar dat viel daar helemaal niet op te merken ... hij was erg vrolijk en leuk om mee om te gaan. Ze heeft inderdaad een drukken baan ... maar goed we hebben ook betaald (netjes 50/50) en verwachten dan toch wel ook een aantal leuke dagen te hebben. Wat ik mezelf verwijt is dat ik niet beter heb nagevraagd wat het nou precies was wat ze geboekt had. Het was 250 euro voor 3 nachten en ik dacht eigenlijk in mijn achterhoofd dat zit wel goed het is vrij prijzig dus denk niet dat ze het kleinste huisje hebben ... wat wel bleek. Ik heb het zelf ook erg druk gehad de laatste maanden en dus me niet 100% kunnen verdiepen in dit. Ik voel me een beetje gebruikt ... weet niet waarom dat gevoel nu over me heen komt maar ik heb mee mogen betalen en ben vervolgens geheel genegeerd ... mijn man en uk niet zo ... al was het duidelijk dat ze mijn uk te druk vond en niet zo leuk als ze daarvoor dacht. Overigens heeft mijn zoontje niet zo'n last van aanpassen we zijn regelmatig onderweg met hem en dan gaat het altijd goed met slapen en dergelijke dat hij nu zo overstuur was had wel degelijk te maken dat we ipv van zes uur half zeven om negen uur gingen eten en de laatste dag zelfs om half tien! Het is inderdaad ook niet mijn ding om zo op elkaars lip te zitten maar zoals aangegeven dacht ik een erg luxe eigen kamer te hebben wat niet was en dus we ook in de woonkamer sliepen ... na een nacht op een G!@#$%^ bed te hebben geslapen hebben we geruild met het bijkomende probleem dat zij daar prima sliepen maar om 10 uur 's avonds hun kind tussen hun in in bed in slaap viel en wij naar boven gingen om vervolgens om zeven uur half acht met zoontje de deur uit te gaan om ergens te gaan ontbijten omdat zij nog sliepen tot 10 uur. Het zit me hoog dat merk ik (en jullie ook) ... ben alleen benieuwd wat te doen ... ik zie haar niet wekelijks meer een keer in de maand ... en dat soms ook niet ... spreek haar wel eens via facebook.
Nee, ik vind dit nu een situatie om te laten voor wat het is. Of je had het direct op het moment moeten aankaarten. De dagen waren niet voor herhalingvatbaar dus dan zou het voor mij klaar zijn. Mocht ze nou een volgende keer weer zo afstandelijk doen, dan zou ik het direct vragen en dan kan op een luchtige manier; Goh het valt me op dat je afstandelijk doet. Ik heb het gevoel omdat je .... doet. Klopt dat?
Ik ben altijd zo: op het moment dat het je niet zint, dan moet je dat direct zeggen. Zeker wat dat eten betreft. Om 21.00 eten zou mijn zoon ook niet trekken. Als je dat toch uitlegt, is er vast niks aan de hand. En willen/kunnen ze dat niet begrijpen, dan hebben ze pech en ga je toch zelf met je zoon eten? Je hebt jezelf vantevoren ook niet goed verdiept, er zijn geen afspraken gemaakt onderling dus ik zou het gewoon laten gaan.
Ik zou het ook zo laten, maar zelf wel een beetje afstand nemen en mijn eigen plan trekken. Laat maar gaan.
Ik zou er nu niet meer over beginnen. Volgende keer kun je er beter op het moment dat het gebeurt over beginnen. Ik kan niet zo goed tegen achteraf praten. En tja, jullie hebben dit geprobeerd, is niet goed bevallen dus ik zou het gewoon niet nog een keer doen.
Dank voor alle reacties ... inmiddels een goede vriendin van me gesproken en geeft hetzelfde aan ... volgende keer toch eerder mijn gevoel laten spreken ... werkt waarschijnlijk toch beter. Dank voor alle reacties fijne dag.
Ik zou het zo laten. Je weet niet of misschien juist wel hoe ze reageert onder invloed van de zwangerschapshormonsters Volgende keer bij zo'n voorstel weet je dat je gelijk nee moet zeggen.
@ts, wellicht was het handiger geweest als je je van te voren had verdiept... je geeft aan dat je daar de maanden ervoor geen tijd voor hebt gehad. Hebben jullie dan al die maanden er niet over gesproken?? De huisjes zijn rond hemelvaart nou eenmaal duur dus wellicht klopten je verwachtingen ook niet helemaal..(alhoewel verwacht ik bij 250 voor drie nachten in ieder geval GEEN luxe) Wat eten betreft, ja mijn dochter eet ook niet om 21.00 uur maar als je vrienden bent vraag ik me af waarom je op dat moment niets hebt gezegd. Ik kan veel hebben met vrienden en er mag zeker wel eens afgeweken worden van bepaalde tijden maar met een klein kind om 21.30eten zal ik persoonlijk niet voor kiezen en dit direct aangeven. Of de dag erna en dan meer zo van vandaag eten we graag wat eerder ivm de kleine en als ze dan niet mee willen prima. Wat betreft het slapen snap ik het probleem niet zo. Ja jullie konden niet op het bed slapen maar hun wel, dat is toch fijn voor hun? Of is dit dan jaloezie?
Ik zou er niet meer over beginnen. Probeer het van je af te zetten. Dit is dus ook een reden dat ik nooit met vrienden op vakantie zal gaan.We gaan weleens met familie maar dan wil ik wel een eigen huisje.Ik irriteer me soms mateloos aan sommige gewoontes die je normaal voor lief neemt maar als je dan zo tot elkaar veroordeeld wordt dan is er geen ontkomen aan. Ik ken genoeg stellen die met vrienden op vakantie gingen en daarna is het nooit meer geworden wat het ooit was.
Lastig hoor! Vooral aangezien hij directe baas van je man is zou ik het laten voor wat het is. Gewoon nooit meer mee op vakantie gaan en snel vergeten!!!
Het verstandigste is om dit niet te gaan bespreken. Doe je het wel kan het vaak alleen maar slechter af lopen. Kritiek naar een ander iemand uiten is vaak een van de grootste oorzaken van een breuk tussen vriendschappen of relatie.s onderling. Dit is ook een van de redenen waarom mensen niet graag met elkaar op vakantie gaan omdat toch 99% een hele ander manier van leven heeft. Tel daar bij op gastvrouw zwanger( bom hormonen) en dan kan het feest beginnen. De mannen onderling gingen wel goed toch en het is je vriend/man zijn directe baas. Ik zou het laten rusten en een volgende keer vriendelijk afslaan of in een apart huisje.
Wel een heel herkenbare situatie. Alleen gingen wij met familie (zwager, schoonzus en zoon) op vakantie. Wij hadden wel een groot huisje en hebben van tevoren afgesproken veel te overleggen zodat je misverstanden voorkomt. Dat is uiteindelijk ook heel goed gelukt, ook hebben wij met zijn tweetjes een dag gespendeerd, dus zaten we ook niet echt op elkaars lip. Wij hielden wel rekening met het feit dat hun zoontje op bepaalde momenten moet eten, als we dan zelf nog niet wilden eten, hadden ze iets mee en pakten we ergens een terrasje. Volgende keer inderdaad op het moment meteen bespreekbaar maken, dan heb je misschien daarna nog leukere dagen die hadden gevolgd.
Och zoiets heb ik ook een keer op vakantie gehad met vrienden. Ik heb me die hele vakantie aangepast (wij wel baby zij niet) omdat ik me kon voorstellen dat ze in een heel ander ritme leefde. Dit was geen probleem totdat ze mij aansprak op iets heel lulligs. Toen ontplofte ik. Normaal ben ik iemand die haar mond op de "goede" plaatst heeft maar die vakantie dacht ik juist: laat ik me inhouden, aanpassen, lieve goede vrede ed. Dit is tijdens die vakantie uitgesproken (tenminste vonden zij). Ik had hier daarna nog last van en heb haar uitgenodigd en het nogmaals besproken. Daarna was het oké, alleen hoorde ik van haar dat ze nog lang last heeft gehad van dit gesprek. Toen heb ik haar gezegd dat ze veel eerder bij me had moeten komen. In een vriendschap mag je open en eerlijk zijn! Nu gaat het super, geen vuiltje aan de lucht en het zijn onze beste vrienden. Inmiddels zijn we weer met hen op vakantie geweest (weekend) alleen zonder kind. Ik heb hun uitgelegd dat ik dit niet meer wil omdat me dat de vorige keer slecht is bevallen en dat ook niet eerlijk vind tegenover onze dochter. We hebben het super gehad!
Nee inderdaad er is misschien even vijf minuten over gesproken en meer niet. Ik ben normaal van het regelen en dacht nu (na een ander gesprek met mijn man) laat ik het eens niet zo regelen en kijken hoe het uitpakt. Nou voor mij persoonlijk en deels voor mijn gezin niet. Ik merk dat ik het nu hier heb geplaatst en met een vriendin heb bepraat dat het een plaatsje krijgt. Het was vervelend en ja ze is zwanger maar dat wil niet goedpraten dat je je gasten die je ook nog eens laat betalen het gevoel gaat geven niet welkom te zijn ... althans zo denk ik er over. Dank voor je en alle reacties weer!
Zoals anderen al zeggen: laat gaan, laat gaan Goede les voor de volgende keer, toch? Wel jammer, maar het heeft al geschiedt, dus ja.