Hoi allen, Mijn kleine man wordt binnenkort 4 jaar. De laatste crechedag staat al gepland (heb flexibele opvangdagen nl) Bij het mailen van de data zat ik al te janken achter de comuter..... Niet gewoon een traantje, maar echt snikken. Ik heb best zin in de basisschool, maar ik vind afscheid nemen van deze fase zoooo moeilijk. Daar komt bij dat we al ruim 2,5 jaar bezig zijn voor een brusje maar het is helaas niet gelukt. Nu in de MMM, maar ik heb de hoop eigenlijk al opgegeven. Dus het kleintje wat nu eigenlijk nog op die creche had moeten lopen is er niet.....en misschien vind ik het daarom extra heftig. Iemand die dit herkent? En hoe kom ik nog enigzins waardig die laatste keer door? Als ik daar sta te brullen denkt mn kind dat er iets vreselijks is.....
Nee, geen last van gehad. Ik vier alle nieuwe fases en kijk uit naar wat komen gaat. Achteruit kijken vind ik niet handig of nuttig. Maar... veel sterkte!
Vandaag was de laatste dag van mijn oudste. De avond voordat hij de eerste keer ging wennen op de basisschool heb ik de hele avond met tranen rond gelopen. Verschrikkelijk!! Hij vond het geweldig, had er onwijs veel zin in, maar ik had er veel moeite mee. Vandaag op de crèche ging het prima. Niemand heeft een traan gelaten, was bijna zakelijk. De afgelopen weken waren erger, ook de juffen namen toen al uitgebreider afscheid. Sterkte!!
oh schud mij maar de hand ... ik dacht er ff niet goed over na totdat de dag daar was en ik met een brok in mijn keel mijn uk ging halen en voordat ik het wist stond ik daar te grienen samen met een begeleidster Suf maar je bent echt niet de enige. En ja het is een nieuwe fase waar je naartoe gaat maar dat wil niet zeggen dat iedereen daar als een koude kikker overheen stapt. Laat het lekker over je heen komen en heb het er met de leidsters ff over een paar dagen voordat je afscheid gaat nemen. Dat haalt de ergste druk er van af op het moment supreme ... successs
Oh meid, heel herkenbaar! Daar sta je niet alleen in hoor! Ik ben sowieso al heel gevoelig en jank al van een platte muis op het wegdek, laat staan van afscheidjes! Mijn zoontje gaat 1 dag per week naar het kdv en heeft daar twee superdesuperleidsters die wij vorige week ook echt in het zonnetje hebben gezet! Het is daar gewoon een warm thuiskomen, vriendjes helemaal zoals hij en waarvan het gros niet naar zijn lagere school gaan. Bovendien is mijn zoontje net zo gevoelig, al dan niet nog gevoeliger dan ik. Hij heeft nu al echt verdriet als er kindjes afscheid nemen. Dus ik begrijp je helemaal! Enne onthoud: er is niks mis met het hebben van emoties!
Nou nee, ik ga denk ik niet huilen Ik kijk er best naar uit, vind het heel erg leuk. Zoals iedere vooruitgang/verandering. Toch vind ik deze stap ook wel een grote en dat geeft zelfs mij wel een beetje een gek gevoel. Het is ook de afsluiting van een 'tijdperk'. En hier komt er (ook) geen tweede (moet er overigens ook niet aan denken dat we alles weer opnieuw moeten doorlopen). Daarom probeer ik er nu maar extra bij stil te staan dat we lekker genieten van alle vrije dagen die we nu nog hebben. Al heeft ze straks ook nog 2 middagen vrij en natuurlijk de vakanties. Dus ach, zoveel verandert er nou ook weer niet .
Ik óók! Beide is mogelijk hè; het is niet als je verdriet hebt om het één het ander niet kan omarmen.
Thanks, blij dat ik niet de enige ben! En ja, ik heb inderdaad al tegen de leidsters gezegd dat ik het heftig vind. Vinden zij ook altijd als er weer een kindje gaat. En ja, ik kijk ook naar de nieuwe schoolfase uit hoor! Bedankt allemaal
Mja wij hebben afgesproken (en inmiddels ook al 2x gedaan) dat we gewoon lekker na school een keer op de koffie zouden komen. Dan is het toch minder afscheid. Eerste keer dat we op de koffie gingen waren er nog 2 moeders met kind op de koffie. Erg leuk en gezellig 2e keer was onze favo leidster onverwachts vrij... Dus dat was wel jammer maar toch even gezellig wat gedronken en gekletst.
Ja herken het ook hoor. Had er destijds ook een topic over geopend. Ineens was t een periode van afscheid nemen. Wij hadden een gastouder, een reserve gastouder en de leidsters van de psz. Mijn dochter had zelf nergens last van en vond t allemaal stoer en leuk. Op de psz was t afscheid heel gezellig maar de laatste dag gastouder was best emotioneel, daar kwam ze al dat ze 6 maanden was. Vlak voor we weggingen stond eerst de gastouder met tranen in de ogen en toen kreeg ik t ook. De baby, dreumes en peuter periode gaan best geleidelijk in elkaar over maar kleuter is echt ineens een heel andere fase. Inmiddels is dit voor ons alweer een paar maanden geleden en de nieuwe fase is ook weer helemaal vertrouwd en leuk.
Herkenbaar hoor.... Laatst ging er een leidster weg en toen hield ik het ook niet droog Laatste dag van onze dochter wordt helemaal een drama ben ik bang.... Neem denk ik maar een dagje vrij dan (wil over de 1e schooldag nog helemaal niet nadenken.... ) Dus begrijp je helemaal... Maar elke nieuwe fase heeft ook weer nieuwe leuke dingen!
Hier gaat de jongste bijna naar de basisschool. Bij de andere twee had ik wel buikpijn maar keek ook uit naar de nieuwe fase. Nu de jongste deze fase in gaat vind ik die fase ineens niet zo leuk meer. Nooit meer de crèche, nooit meer die lieve leidsters. Alle kinderen "groot" en op school. Ben bang dat het niet bij buikpijn alleen zal blijven.