Ik heb stilletjes beetje zitten meelezen. zal vast wel vragen hebben waar allang het antwoord op is gegeven. Ik bedoeld dit absoluut niet aanvallend hoor, ik snap dat je flink met jezelf in de knoop zit en niet meer weet wat je moet doen. maar waarom steek je niet al je energie in je huwelijk voordat je bij de buren aan het groene gras gaat ruiken? Als je iets mist in je huwelijk dan is aandacht van een ander áltijd heerlijk. ookal was je niet van plan om vreemd te gaan(tja wie wel) je heb er wel voor gekozen om die leuke vent boven je gezin te kiezen. Jouw man ziet nu een vrolijkere vrouw en denkt misschien dat alles weer de goeie kant op gaat, niet wetend dat een andere kerel daarvoor zorgt. je troost, liefde en verlangens bij een ander zoeken gaat je totaal niet helpen bij wat je mist in je huwelijk. dit weet je waarschijnlijk zelf ook maar hoe je het ook went of keert, jouw vriendje staat nu als een muur midden in je huwelijk, hij blokkeert je gezonde verstand en inzicht. Je zegt dat hij zich schuldig voelt in de hele toestand en in het bijzijn van je gezin. Maar als hij zich écht zo vreselijk voelt in deze situatie, had hij de ballen gehad om tegen jou te zeggen 'het is over, zorg eerst dat je je huwelijk gaat redden of afsluiten. daarna zien we wel verder' maar dit doet hij niet, en jij ook niet. Zolang je vriend in the picture is, zal je huwelijk nooit beter worden. Mijn oprechte advies is. Zet je vriendje aan de kant. Ja lastig want hij zorgt ervoor dat jij je weer goed voelt en mooi en leuk. Maar hij zorgt er ook voor dat je huwelijk blijft zoals hij nu is. Als je vriendje écht werkelijk om jou geeft, dan wacht hij op je. Werk aan je huwelijk hoe moeilijk dat ook is. Gaat je vriendje verder met zijn leven terwijl jij je huwelijk gaat aanpakken? Dan was hij schijnbaar niet zo geïnteresseerd in je dan je nu misschien denkt. Maar dat heeft nu geen prioriteit. Wat je eerst moet doen is kijken wat jij wil. Hou je van je man, zie je jezelf met hem over 10jaar nog bij elkaar? Vecht dan. Misschien zit hij ook wel met zichzelf in de knoop. Mannen kroppen vaak alles op tot de bom ontploft. Zolang jullie niet praten over wat je wil, wat er aan de hand is en hoe je het gaat oplossen, zal je huwelijk nooit meer te redden zijn en zal het alleen maar erger worden. Succes. Wacht niet te lang, want vandaag of morgen zegt jouw man misschien wel dat hij er klaar mee is en is je kans verkeken om aan je huwelijk te werken. Nu heb je het nog in de hand, straks maakt je man al de keuze om verder te gaan omdat het huwelijk misschien voor zijn gevoel al helemaal over is.
Ik heb de rest van de reacties niet gelezen maar voordat er word gezegd dat het niet eerlijk naar je man toe is: jouw man is ook niet eerlijk door jou te negeren. En je niet genoeg aandacht te geven. Ik heb het probleem thuis ook ,man die veel werkt maar gelukkig geeft hij mij wel genoeg aandacht maar ik moet er wel om zeuren. Ik kan je ergens wel begrijpen. Alleen zou zelf niet vreemdgaan maar goed dat zeg ik nu. Jij zei hetzelfde. Ik wens je veel wijsheid.
Nou zeg ik heb nou niet echt iets gelezen waarvan ik denk schokkend. Tis namelijk de waarheid, Misschien beetje snel gereageerd maar ach dat doet iedereen wel eens.. @ts ik hoop dat je de goede beslissing maakt en eerst aan je man en kinderen gaat denken en daarna pas weer aan jezelf. en dus je zoen opbiecht tegen over je man. Ik hoop voor jullie dat jullie er uiteindelijk samen uit gaan komen.. Of dit nu is het huwelijk beeindigen of samen verder moeten jullie SAMEN beslissen..
was ook meteen wat ik dacht toen ik het las, maar het is niet netjes in een ander topic ten sprake te brengen
waarschijnlijk is die mantel aanwezig, omdat het iemand is die een tweede account aan maakt op dit forum, om deze verhaal kwijt te kunnen (anoniem) ik weet zeker dat als een ander vrouw een totaal onbekende deze topic geplaatst had en dus niet had gezegd dat ze speciaal voor dit topic een ander account heeft gemaakt, er heel anders werd gereageerd op haar door al die mensen die nu die mantel leggen, ja sorry maar zo zie ik het,
ik zit me daadwerkelijk af te vragen hoe haar man zich zo voelen als die er er achter komt, dat ze al paar maanden emotioneel vreemdgaat met een ander, waar ze ook mee gezoend heeft en dus gevoelens voor heeft, dan neemt ze ook de tijd om te bedenken wat zij wil omdat ze hem niet halsoverdekop dit wilt vertelen, en dan ook nog eerst even naar de therapeut gaat voor advies, inmiddels speelt het dan al maanden voor dat hij het zelf wilt weten, ik denk dat gelieg al die weken nog grotere sporen opleverd bij hem dan die daadwerkelijke kus, ik denk dat hem heel erg kwaad zal maken, maar goed, ik weet niet of ik het een goede stap vind dat je het doet, (vind het meer egoistisch) maar wat ik vind doet er niet echt toe, ik hoop voor je kinderen dat waar je ook toe besluit, zij niet de dupe worden,
Zou je het ook zo voelen, als het je MAN is, die vreemdgaat, en tegen jou zou zeggen: "Ja schat, het is ook wel een beetje jouw schuld. Want ik voel me op de een of andere manier niet meer aangetrokken tot jou." Ik vraag me dan af: Zijn die opmerkingen, die pijnlijk zijn, dan ook automatisch niet waar? Of zijn ze van mensen, die zich niet oprecht betrokken voelen? Ik heb eigenlijk bijna alleen maar JOUW berichten gelezen en nauwelijks van de reacties, maar ik kan me voorstellen dat er reacties bij zitten, die misschien wel hard zijn, maar wél de waarheid. De vinger op de zere plek, zeg maar. Het lijkt me verstandig om je daar niet voor af te sluiten, maar om te kijken of je ook dáár wat mee kunt. Ik denk dat er niet veel dames hier zitten, die het te doen is om te kunnen kwetsen.
Alle reacties hier zijn waar. Behalve dat ik een slechte moeder ben. Ik ben egoïstisch bezig, een slechte echtgenote, ik verdien absoluut geen respect en ben momenteel vooral met mezelf bezig. Maar daar staat tegenover dat ik dit wil veranderen, open sta voor advies en voor een gesprek met een therapeut.
Als je een slechte moeder zou zijn, dan zou je je verhaal hier niet doen en had je allang je keus gemaakt. Ik vind dit heel dapper van je. Ik hoop dat je eruit komt
+1. Ook zo'n situatie thuis, moet vragen om aandacht, altijd bezig met zijn werk, hobby's en wat voor hem belangrijk is. Ik loop vaak tegen een muur aan, we zijn samen, maar toch ben ik alleen. Ik keur het niet goed, ik keur het niet af. Ik begrijp het wel, dat wel. Niemand weet wat zij zal doen in deze situatie. Ik zeg nu ook, ik zou zelf niet vreemdgaan, maar kan geen koffiedik kijken. Sterkte en veel wijsheid, het is een beslissing die je niet meteen kunt nemen. Daarvoor is het gevoel voor de andere man nog te sterk. Maar het komt wel, hoe moeilijk het ook is. Maar wat je kiest, het is jouw keuze. En die is goed. Vergeet alleen nooit het welzijn van je kinderen!