Zal het met die schoenen proberen uit te leggen! Je hebt nu nog je oude schoenen en je nieuwe paar schoenen lonken. Maar je oude schoenen kan en wil je nog geen afstand van doen ze zitten eigenlijk nog best lekker. Stel je loopt in je nieuwe schoenen we weten allemaal dat die tegen kunnen vallen. En dat bedoel ik er mee. Voor je verder gaat met je nieuwe schoenen moet je zeker weten of je afstand kan doen van je oude schoenen want in het geheim een relatie aan gaan klinkt spannend en opwindend !! Maar dat is het niet want die oude schoenen moet je eerst netjes behandelen. In deze je eigen man. Hij ondanks alles verdient de waarheid!! Pas als je netjes van je oude schoenen af bent kun je verder met je nieuwe. Dus eerst het ene voor je aan het andere begint nu ben je al een stap te ver gegaan. Zorg er voor dat die stap geen rivier woord waar je niet meer over heen kunt. Dat met die schepen is het zelfde als met die schoenen. Zorg eerst voor het oude voor je aan het nieuwe begint. Vind je geen slechte moeder.!!! Wel vind ik dat je als moeder vader ouder het je kinderen VERPLICHT bent om volwassen besluiten goed te nemen. Want Als je eenmaal echt vreemd gaat is er geen weg meer terug. En je kinderen moeten naast je man op plaats een staan. Voor hen ben je het verplicht om de juiste keuze.s te gaan maken.
Wat een fijne opbouwende kritiek. Hier kan ts echt wat mee En so you know: mijn vriendin is een supermoeder voor haar kids. Ondanks haar persoonlijke ellende. Je kent ts niet.Reageer je ook zo naar je eigen vriendinnen? Jammer dat sommigen zo veroordelend zijn.
Ik zou zeggen "stop er gewoon mee" Wat denk je er uiteindelijk mee te bereiken? Natuurlijk is het leuk en uitdagend als je aandacht krijgt van een leuke vent. Wie wil dat nu niet? Bedenk ook dat ook daar straks het nieuwtje vanaf is en dat die man jou ook niet meer zo interessant vind want de buit is immers binnen. Uiteindelijk zijn er alleen maar verliezers en jij zal zelf de grootste verliezer zijn. Klinkt hard maar ik heb dit al vaker in mijn omgeving zien gebeuren.
Dit ook al kenbaar gemaakt. Ik ga immers nu ook al vreemd. Hoe kan hij mij ooit vertrouwen. Hij blijft aangeven echt voor mij te willen gaan en mij te vertrouwen. Maar goed, het kan ook een psychologisch spelletje zijn wat hij speelt. Mij laten geloven in dingen die er niet zijn. Hij weet wat ik wil horen.
Maar meid, wil je dan verder met iemand die zelf ook niet zo eerlijk is? Hij doet mee aan dit bedrog en het doet hem helemaal niks? Hij wil een gezin uit elkaar halen! Stel nou dat je verder gaat met hem. En jullie krijgen straks ook een gezin. Denk je dan dat hij zijn normen en waarden ineens bijstelt voor jou? Of denk je dat hij hetzelfde blijft en dat het hem dan ook niks uitmaakt wat huwelijkse voorwaarden betreft? Natuurlijk moet je heel goed naar jezelf kijken, maar dat moet hij ook. Gaat hij daar dan ook aan werken?
Ik zal heel eerlijk tegen je zijn. Ik vind afkappen namelijk heel kort door bocht. Ik geloof namelijk zelf niet zo in monogamie. Ik denk echt dat mensen met gevoel niet gemaakt zijn om hun hele leven maar gevoelens te hebben voor 1 man. Ik zou hoe raar sommige mensen dat ook vinden mij niet voor kunnen stellen dat je bijv 50 jaar altijd met dezelfde kan leven zonder ook maar 1x geen gevoel te hebben gehad voor een ander. ik heb dit ook besproken in mijn eigen relatie. En juist van mijn man had ik gedacht dat hij niet hetzelfde zou denken als mij. Maar het tegendeel is bewezen. Niet dat wij nou wekelijks of maandelijks een ander hebben. Dit is nog nooit gebeurd. Maar mocht het zover komen dan is dit wel bespreekbaar bij ons. Misschien dat je open kaart moet spelen tegen je man. Hoe moeilijk dit soort gesprekken ook zijn. Ik vind namelijk dat als je deze gevoelens hebt je ze ook bespreekbaar moet maken en dat het helemaal niet altijd zo hoeft te zijn dat je een slecht huwelijk hebt of dat je verschrikkelijk mens bent. Je bent een mens met gevoel! maar wees er wel eerlijk over. In ieder geval heel veel succes
Je zit echt al te ver in het proces!!! Er rest jou nu echt niks anders dan eerst met je man dit te gaan bespreken. En hou er rekening mee dat het geen fijn gesprek gaat woorden. Staat je nieuwe vlam te wachten op een vrouw met een paar nieuwe kinderen er bij. Want je neemt dan ook je kinderen mee. Meestal gaan de kinderen met de moeder mee. Er zal geen tijd zijn voor romantiek. Want je leven gaat met kinderen gewoon door. Daarbij ze moeten dan een nieuwe stiefvader accepteren en dat gaat in 9 van de 10 keer ook niet over rozen. Onthou dat niet alleen jij een ander leven krijgt maar je kinderen en man ook. Kinderen zitten vaak echt niet op een nieuwe partner te wachten hoe is hij naar kinderen toe hoe ziet hij dat voor zich want jij neemt niet alleen je zelf mee. Maar alle bagage die je bij je hebt.
Daar ben ik het niet mee eens. Eigenlijk zeg je dat 9 op 10 samen gestelde gezinnen niet werkt. Ik ben er 1 van en kan je zeggen dat het prima werkt! Mijn kinderen accepteren hem als hun eigen vader. En zie mijn banner. Ik zie veel samen gestelde gezinnen die dol gelukkig zijn dat het niet atijd makkelijk is is wat anders. Maar dat er 9 van de 10 niet werken vind ik echt totale onzin. Mensen die zulke reacties geven kan ik alleen voor hopen dat ze nooit in zo'n positie als een scheiding komen te staan want dan zou je nooit meer gelukkig kunnen worden of je moet net bij die 1 van de 10 horen.
Ik weet het, ik zit tot aan mijn nek in de stront. Mijn minnaar houdt de boot af, wil juist dat ik geen overhaaste beslissingen neem. Ik heb hem versierd en niet andersom. Dit gaat wellicht nog veel verder dan alleen zoenen. We hebben diepgaande gesprekken waarin hij aangeeft er voor mij te willen zijn, een toekomst op te bouwen samen. Hij gedraagt zich keurig, stuurt niet aan op seks. Ik ook niet trouwens. Dit is niet het typische vreemdgaan. We praten écht en luisteren naar elkaar. Hij geeft mij advies en geeft continu aan geen overhaaste beslissingen te nemen. Hij vindt het verschrikkelijk om dit mijn gezin aan te doen en blijft bewust weg in bepaalde situaties. Hij kan ze niet onder ogen komen.
vreemdgaan overkomt je niet, vreemdgaan is een keuze, natuurlijk gevoelens voor een ander kan, het is alleen daadwerkelijk de daad die het doet, voor jou zijn er meerdere opties Je kapt met je lover en biecht het op naar je man, jullie blijven samen of gaan uit elkaar, en werken aan de relatie je kapt met je lover en kiest voor niks te zeggen, maar wie weet komt het toch dan ooit uit ? en wat met je schuldgevoel je gaat verder met je lover en met je man, op een gegeven moment is de grens over je gaat voor je lover en kiest er voor om het aan je man op te biechten, wees dan wel zo dat je de relatie met je lover even op een laag pitje zit, nadat alles geregeld is natuurlijk is het niet netjes wat je hebt gedaan, ik hoop dat je er goed over nadenkt want wat je nu ook doet, het moet stoppen, er zijn teveel partijen die nu pijn oplopen en het belangrijkst partij is de kinderen, en sorry zo verschrikkelijk vind die het vast niet want hij zoent wel met je,
Je moet inderdaad bedenken wat je wil met je huidige relatie.. Als je nou de energie die je nu in je nieuwe liefde stopt eens in je huidige relatie stopt? Dus wel die moeite erin steken ondanks dat je geen zin hebt, wel praten, desnoods relatietherapie. Je merkt nu dat omdat jij vrolijker bent je man dat ook is.. Dit kan ook een begin zijn voor verbetering van je huidige relatie.. Mocht je er echt geen toekomst meer in zien met je man, even los van je kinderen, dan is het eerlijker om er een eind aan te breien en dan kan je dan eventueel verder met je nieuwe liefde..
Luisteren naar je eigen gevoel dus! Je weet diep van binnen dat wat hij zegt, is wat jij wilt horen! Ik snap dat het voor jou moeilijk is om afstand te nemen van iemand die je erg leuk vind maar meid echt waar, dit kan en gaat nergens naar toe leiden... Blijf bij de man die van jou houdt, probeer om bij andere dingen gelukkig te zijn ipv bij je tijdelijke scharrel. Je geeft zelf aan dat de relatie met je man nu veel beter is omdat jij vrolijker bent... Als jij ook vrolijk kan zijn van andere dingen dan werkt jou relatie dus goed! Want nu gaat het ook opeens goed sinds jij vrolijk thuis komt..
Dat is dan toch fijn dat het bij jou wel werkt. Daar in tegen ken ik denk z.n paar gezinnen waar bij het niet makkelijk was en zeker niet in het begin. Dus het kan wel maar vaak kan het toch gaan botsen. En nee ben niet al wetende!
Als ts een man zou zijn in dit verhaal zou die al helemaal afgebrand zijn maargoed, dat terzijde... Zou de tijd en energie die je in je vreemdgaan stopt in je huwelijk stoppen want wat ik lees over je huwelijk is dat deze niet eens zo slecht is maar dat jullie weinig moeite doen om het levendig te houden, zou eerst daar iets aan proberen te doen voordat je overstapt naar een ander....maar dit is helemaal aan jou, succes.
Ik keur vreemdgaan ten zeerste af. Ik hoop eigenlijk ook dat je je beseft dat je je gezin heel veel verdriet doet. Het vreemdgaan en het verliefd worden is al erg genoeg, maar omdat voor altijd te verzwijgen naar je man toe vind ik nòg egoïstischer. Jij maakte de keus om buiten de deur te eten, maar geef dan je man ook de keus of hij nog verder met je wil. Als je doorgaat met je minnaar, weet dan wel dat deze relatie gebaseerd is op liegen en bedriegen. Ik snap dat je zelf ook met heel veel vragen zit. Misschien kan je via je huisarts doorverwezen worden naar een praktijkondersteuner (psycholoog) om er achter te komen wat jouw beweegredenen zijn. Ik bedoel het allemaal niet lullig en ik veroordeel je ook niet, maar opgeven is zooo makkelijk. Ik hoop dat je wilt vechten voor je gezin. Succes meis!
TS ik voel je machteloosheid en pijn erg naar voren komen in het eerste stukje over je man. Natuurlijk wil je geliefd worden, het liefst door je eigen man. Je wil graag mooi, aantrekkelijk, sexy gevonden worden. In plaats van samen zijn met iemand die je niet meer aanraakt. En als zich dan een kans zoals deze voordoet, ja dan snap ik je heel goed. Het is leuk, nieuw, spannend, opwindend, het is gewoon alles dat je mist. Tuurlijk geniet je ervan. Alleen is het absoluut niet fair tegenover je man, al is het 'alleen zoenen'. Je zult voor jezelf moeten achterhalen wat je wil. Je man, je gezinnetje, je huidige leven voortzetten en redden, misschien met behulp van (relatie)therapie, of inzien dat je huidige relatie op is en de ballen hebben om hier een punt achter te zetten. De wetenschap dat er nog mannen zien die je wel degelijk aantrekkelijk vinden kan doorslaggevend zijn in je besluit.... En wat voel je precies voor je minnaar, alleen lust? Of is het meer dan dat? Zou je echt samen willen en kunnen zijn met hem, je leven met hem willen delen? Of is het alleen even een lekkere afleiding van je huidige relatie? Ik snap heel goed dat je dit zetje 'nodig hebt' omdat je je door je eigen man waardeloos kunt voelen. Maar je bent nu echt op een punt gekomen om keuzes te maken, je kunt je relatie niet voortzetten op deze manier...... Oneerlijk tegenover je man, je kids, je minnaar en natuurlijk ook tegenover jezelf. Heel veel kracht en wijsheid gewenst, ik kom uit een zelfde soort situatie dus ik weet dondersgoed hoe het voelt.... Ik wil afsluiten door te benoemen hoe ontzettend dapper ik je vind dat je dit hier durft te delen, echt. Dat is een enorme drempel, want 'zolang je het niet benoemt speelt het niet', dus dit is een grote stap in de goede richting succes meid!!
Er is maar 1 ding wat je nu moet (hoort) te doen en dat is naar je man gaan en alles opbiechten. En beseffen dat hoogst waarschijnlijk je huwelijk naar de knoppen is. Niks bedenken hoe of wat, je bent momenteel mensen aan het bedonderen. Probeer je eens een omgekeerde situatie voor te stellen. Dat je man degene zou zijn die doet wat jij nu doet. Voor vreemdgaan is geen excuus te vinden!
Soms heb je even een "afleiding" nodig om te beseffen wat je mist, of net niet! Mss zie je in dat je wel nog gelukkig kan zijn met je echtgenoot daar jullie relatie nu wel schijnt te werken. Je hebt enkel nog maar gezoend dus dat zal je huidige relatie wel overleven (zelfs als je het al zou opbiechten)MAAR dit kan enkel en alleen als je nog voor je huidige relatie wil gaan; Als de koek op is, tja, dan is het gedaan. Zielig voor de kinderen? Kids met een ongelukkige moeder is pas zielig! Of kids die rammel krijgen of waar de ouder(s) geen eten kunnen kopen, Wat een gezaag van sommigen zeg!
Wat een flauwekul, ik heb 1,5 jaar terug ook de knoop door gehakt. En had vrij snel daarna een nieuwe vriend. Hij heeft zelf geen kinderen, dus hem duidelijk gemaakt dat hij goed moet nadenken waar hij zich in stort. Aangezien mijn kinderen ten alle tijden op de eerste plaats komen. Tussen ons gaat het allemaal heel goed, we wonen niet samen, maar hij helpt me waar hij kan. Mijn zoons zijn stapelgek op hem, en hij voelt voor hun als een 2e papa. Ja je kinderen krijgen een compleet ander leven, maar moet dat altijd slechter zijn?? Bij mijn kinderen niet hoor, natuurlijk was het wennen in het begin naar de scheiding. Maar mijn kinderen genieten met alles. Bij mama gaan dingen anders dan bij hun papa, maar hoor nooit negatieve dingen van mijn zoontjes. @ts, denk goed na wat je wilt. Hoe zie jij jezelf over 10/20 jaar? Wil je verder met je man? Of zeg je nu al ik wil zo niet verder leven. Ik kreeg ook gevoelens voor iemand anders ( nu mijn vriend), ik ben niet vreemd gegaan dat gaat compleet tegen mijn gevoel in. Mijn man en ik besloten om te scheiden, mijn ex man is echt de liefste man die een vrouw zich kan wensen. Deed alles voor mij en de jongens en toch miste ik wel dingen. Hier met hem ook over gepraat, alleen het werd niet beter of voor even en dan vervalt alles weer in het oude. We hebben toen besloten om uit elkaar te gaan. Wij hadden zoiets van waarom bij elkaar blijven als je toch niet helemaal gelukkig met elkaar bent, misschien word je wel gelukkiger met een andere liefde. Onze band was toen nog gewoon goed, en wij hadden ook het gevoel van dat als we bij elkaar blijven we onze band misschien wel kapot maken omdat we niet helemaal gelukkig waren met elkaar. Wij zijn dus ook heel goed uit elkaar gegaan, met veel respect voor elkaar en elkaars keuze. Onze band is nu nog steeds super goed, en hij kan prima overweg met mijn nieuwe vriend. Denk goed na wat jij wilt, gevoelens voor een ander kun je altijd krijgen het is maar net wat jij er mee doet. Wel ben ik van mening dat je eerlijk moet zijn tegen je man. Hij hoort dit te weten, en misschien maakt hij de keus wel over jullie. Ik zou het contact met je scharrel verbreken, om te kijken wat er met je man te redden valt. En om te kijken of jij je gevoelens helder kunt krijgen, ik wens je sterkte.
Ga naar je man en biecht alles op. Wil je aan je relatie met je man werken en wil hij dit ook nog na je verhaal,ga ervoor en ban die andere man uit je leven. Wil je op deze manier verder gaan,ga dan lekker je eigen leven leiden en vraag een scheiding aan zodat je en jezelf en je man niet meer voor de gek houdt.