sorry hoor maar ook wij zijn al 10 jaar samen maar, Zodra hij de moeite neemt, om mij zo te kwetsen kan hij echt gaan. En geloof me onze relatie is zeker wel goed! Iemand waar je zo veel mee gedeeld heb, zoveel meegemaakt heb, zo'n pijn doen. Ookal is her maar een kus.. bah!
Sorry hoor, dat is voor ons al jaren geleden (dik 15 jaar getrouwd) en ook ons huwelijk is best wel eens `sleurig`, maar dat is nog geen vrijbrief om vreemd te gaan! Ook zonder uitjes (in ons geval voornamelijk om fin.redenen, dus dat hebben we er ook nog bij) kun je prima investeren in je huwelijk, hoor. En accepteren dat je goede en minder goede periodes hebt, helpt ook om niet meteen bij een ander in de armen te vluchten.
het gaat om meerdere zoenen, niet maar 1, (wijziging het gaat kennelijk wel om 1 zoen) en het gaat ook over dat ze haar gevoelens niet deelt met haar man maar met een ander, stiekem afspreken, ze zegt letterlijk dat hij haar geeft wat haar man haar niet geeft, tja sorry dat is vreemdgaan, en niet het gaat om een zoen, en perfect personen heeft hier niks mee te maken
Ik heb mijn benen bij elkaar gehouden, wat die zoen niet goed praat hoor. Maar mijn man kennende wil hij meteen antwoord hebben. Wil je met hem verder, wil je scheiden, wil je vechten voor ons. Daar baseert hij zijn keuze ook weer op. Ik wil nadenken, rust. En dat krijg ik niet als ik nu alles opbiecht, zonder het voor mezelf op een rijtje hebben. En ik verwacht ook geen respect, want dat verdien ik niet in deze. Maar ik heb gevoelens voor een ander en hou tegelijkertijd van mijn man. Ik denk continu aan de kinderen, ik snap ook niet wat mij bezield.
Volgens mij oordeel jij nu. Wie zegt dat mijn relatie of ik perfect is? Dat is jouw oordeel. Die oordeel hoor je toch niet te hebben? Dus iedereen die niet vreemdgaat is supersterk volgens jou?
Dit was een antwoord op de vraag of wij nog investeren in ons huwelijk. Ja dus, we ondernemen regelmatig dingen met elkaar.
Nou idd. Sommige weten mijn relatie.. Een en al roze geur en maneschijn ( waar ik soms dus idd zelf voor kies).
Het is niet te voorspellen hoe haar man gaat reageren. Misschien ziet hij dat ze samen vrolijker zijn en gaat ook hij weer voor haar vechten. Je gaat er of samen doorheen of 1 voor 1. Je man zal ook willen denken wat hij er mee moet.
Door meteen op zijn vragen te antwoorden ben je jet eerlijkst en praat je meteen wat in je opkomt. Vind het echt erg dat je die moeite niet neemt om het op te biechten. Jij heb tijd nodig? Denk je man.jij hebt al tijd genoeg gehad om na te denken.
En probeer nu is even niet aan je eigen gevoel te denken, maar aan dat van je man en kinderen. Je kunt je kinderen toch geen scheiding aan doen als er nog potentie is voor een goed huwelijk met hun vader. Als het niet gaat dan gaat het niet, maar eerst doe je toch keihard je best om je huwelijk te redden omwille van je kinderen. En af en toe gesprekken voeren, en je energie stoppen in een andere man is allerminst je best doen. En ik vind je zelfs respectloos naar je minnaar toe door hem aan het lijntje te houden op deze manier.
Of misschien Zegt haar man. Eindelijk je verteld het! Geeft niets hoor ik doe het namelijk ook al maanden
Maar nu vul je weer iets in voor je man! Als je eerlijk tegen hem bent, ook over het feit dat je niet weet hoe het nu verder moet, betrek je hem in el geval in jullie relatie. Nu zet je hem buitenspel en dat is oneerlijk. Hoe denk je ju tot "een besluit" te kunnen komen en alles op een rijtje te zetten. verwacht je het antwoord onder je kussen te vinden, of hoe moet ik dat voor me zien???
Haha 😂😂 Mja dan moet ts natuurlijk meteen weg bij haar man.. Want ow als dit topic toch eens zou zijn; mijn man gaat vreemd. Phoee..dan is er weinig respect op te brengen voor haar man. Nu is het andersom en is het niet zo erg blablabla
Dat zijn die leuke hormoontjes waardoor je handelt buiten je verstand om. En de dames die zeggen dat je jezelf niet door hormonen moet laten 'leven' zijn in mijn ogen een bietje hypocriet. We weten denk ik wel allemaal wat zoiets 'minimaal' als zwangerschapshormonen met ons konden doen? Echter word je in mijn ogen niet zomaar verliefd. Dan sta je er voor open, iets wat je in je OP ergens ook al aangeeft. Kl*te is het dan ook als je daadwerkelijk voor iemand valt. Netjes is het niet, nee. Maar ik ga niet oordelen over een situatie waarin ik mezelf nog niet in heb gevonden. Het kan namelijk ook mij overkomen dat ik ineens halsoverkop verliefd word op een ander en ik weet ook niet hoe ik daar mee omga op dat moment. Ik weet daarentegen ook niet wat ik zou doen als mijn man aangeeft gevoelens te hebben voor een ander. Ja, ik word kwaad, dat op zeker en ik zal hem waarschijnlijk alle beweringen naar zijn hoofd smijten die hier in het topic voorbij komen... Maar of het onvergeeflijk is? Dat weet ik niet.
Ik denk dat het verstandiger is dat je het gesprek met je man instapt zonder dat je weet wat je nu wil. Daarmee bedoel ik dat je het opbiecht en het écht niet meer weet. Dat zou meer vertrouwen wekken denk ik omdat je dan echt eerlijk bent. Ik probeer me nu te verplaatsen in je man, ik bedoel het niet gemeen. Ik zou mijn vriend namelijk gelijk verwijten dat ie uitgekookt en doortrapt is... Dit heeft niet (alleen) met lust te maken. Er zijn gevoelens die meespelen. Dat gaat dieper dan alleen vreemdgaan.
Ik zou per direct kappen met die jonge vent en beginnen met therapie om alles voor mezelf op een rijtje te krijgen. Als het vergoed via de HA niet deze week kan, dan maar uit eigen zak en de gouden gids doorspitten. Wat mij betreft moet je eerst wat meer orde op zaken hebben in je eigen hoofd. Nu met je man praten is eerlijk... en in mijn ogen ook redelijk dom . Het zal naar alle waarschijnlijkheid wel een paar weken duren voor je psychologisch echt een stap verder bent, maar tot die tijd zou ik "het gesprek" uitstellen. De kans dat je nu dingen zegt, die je helemaal niet vindt en meent is relatief aanwezig en dit zou een katalysator kunnen zijn voor een hele onwenselijke interactie met je man, die tot niets leidt en geen positieve gevolgen voor jullie huwelijk of kids heeft. Wees eerlijk als dat zin heeft, maar doe dit pas als je iets zinnigs kan zeggen, waar je man echt iets mee kan. Tot die tijd, houd die jonge vent en je man niet aan het lijntje en kap met met de eerste. De kans dat het uiteindelijk met hem echt iets zou worden is vrij klein, dus behalve een positief gevoel op de korte termijn (maar naar alle waarschijnlijkheid, negatief op de lange termijn) gaat er niets verloren. Veel succes en sterkte! Ik ken je situatie totaal niet en dus slaat mijn mening op niets , maar toch hoop ik voor je kinderen en jullie huwelijk dat je uiteindelijk in volle overtuiging voor je man kiest!
uhhh als ik het zo goed lees dan zeg jij dus nou zwijg nog maar ff een paar weken, Leef je leven nog langer in leugens en bedrog en zeg daarna voor de volle 100 procent ja tegen je man.. Uhhh.. Ik denk dat je daar alleen maar meer problemen mee op je hals haald want dan lieg je nog langer. In hoeverre kan haar man haar dan vertrouwen op haar woord? hij zal nu al wantrouwig kunnen worden laat staan dan..
Dit inderdaad. Moreel verwerpelijk en het bedrog naar je man toe geen woorden voor maar voor je kinderen dan??? Sta je daar wel bij stil wat je ze aandoet!
Ergens begrijpelijk.. je zit niet lekker in je vel, het gaat niet goed en dan is daar ineens de prins, die je op handen draagt.. (In veel gevallen mannen met een bindingsprobleem, die het wel makkelijk vinden dat je jezelf niet echt kunt binden) Zeker bij verliefdheid is het heel moeilijk rationeel te denken. Je vraagt hier om hulp, zoals ik het interpreteer omdat je deze situatie niet wilt? Tegelijkertijd geef je aan dat je het zo fijn vindt. Je zit dus in tweestrijd. Toch zou ik deze minnaar los laten. Steek al je energie eens een tijdje volledig in je man, praat met hem, doe leuke samen, haal er uit wat er in zit.. Werk eraan en ga ervoor! Lukt het dan nog niet, beëindig dan je huwelijk en kijk verder. Niet tegelijkertijd. Wat je nu aan het doen bent is heel spannend maar ook heel erg slopend op termijn. Je zult er hoe dan ook minder gelukkig uit gaan komen. Hoe verder je met die minnaar gaat hoe moeilijker het wordt hem los te laten, en hoe groter de tweestrijd zal worden, en de pijn en het verdriet, wanneer je MOET gaan kiezen, of de keuze voor jou gemaakt wordt. Dat zie je nu nog niet, maar hoe dan ook dit gaat een keer eindigen. Het is hoe dan ook een situatie waarbij je alleen kunt verliezen.. of hem, of je man.. het gaat dus hoe dan ook pijn doen, hoe langer het duurt hoe meer pijn... Denk op de lange termijn, niet alleen op de korte. Gevoelens van verliefdheid verdwijnen ook weer.