Hoi meiden! Vanmorgen heeft mijn vriend de stap gezet om naar de huisarts te gaan voor een spermaonderzoek. We zijn nu 10 maanden bezig om zwanger te worden (nog niet extreem lang dus, al voelt het soms wel zo) en we hebben toch besloten om hem en eventueel ook mijzelf te laten onderzoeken. Waarom maar wachten en wachten? Een zaadonderzoek is zo simpel. De huisarts vond het dan ook geen probleem gelukkig alleen stuurde hij het liefst direct ons allebei naar de fertiliteitsarts in het UMCG. Hier hebben we eerst nog maar even voor bedankt. We willen graag eerst de uitslag van het onderzoek afwachten. Ook hebben we deze stap gezet omdat vruchtbaarheidsproblemen bij mijn vriend in de familie voorkomen. We moeten even bellen voor een afspraak om het zaad af te leveren dus dat doen we vanmiddag en dan gaan we het volgende week inleveren, aangezien (wat ik over lees) je 3 tot 4 dagen geen zaadlozing mag hebben gehad. En dan duurt het 5 werkdagen tot we de uitslag binnen hebben. Best snel. En heel spannend! Toen we het er gisteren over hadden vertelde ik hem dat als hij verminderd vruchtbaar zou zijn dat soms een paar aanpassingen genoeg zijn om weer goed zaad te krijgen. Hij kon me haarfijn uitleggen dat hij dan niet te warm mocht douchen en geen strakke boxershorts aan mocht. Hij had het dus allemaal uitgezocht, terwijl hij zelf helemaal niet echt bezig is met het feit dat we graag een kindje willen. Hij zegt altijd, als het komt dan komt het, en zo niet dan niet. Dus ik keek er wel van op dat hij zelf al vanalles uitgezocht had haha. Nou! Kom maar op met al jullie eigen ervaringen en spanningen! Spit it out, heb ik ook gedaan nu en het kan soms even heerlijk opluchten
bij mij was eerst pcos geconstateerd, en even voor het geval dat werd van mn man ook onderzocht.. ik nog heel nuchter denken dat dat wel goed zat... niet dus. nou dat was een behoorlijke klap! nu gelukkig wat verbeterd. veel vitamines (gezond eten en pillen) weinig tot geen alcohol. we doen er alles aan! succes met afwachten!
Ai Pippeke, dat komt dan hard aan inderdaad. Jeetje. Als ik je handschrift zo lees dan is dat behoorlijk heftig allemaal zeg! Niet rot naar jou bedoelt, maar ik hoop dat ons dat bespaard blijft. Ik hoef ook echt nog niet naar een fertiliteitskliniek nu. Maar dat is ook gewoon de angst, toch bang zijn dat er iets mis is...
Hier heeft manlief ook gister een potje ingeleverd.. Maandag de uitslag. Best wel spannend! Wij zijn al ruim 2 jr bezig en hebben net de eerste stappen gezet om uit te zoeken waar het aan kan liggen.
Mrsm, wat spannend. Na 2 jaar wil je denk ik ook wel weten waar je aan toe bent. Wij hebben net een afspraak gemaakt om het in te leveren, kon pas 17 september. Dus het blijft nog even spannend. Wij hebben wel afgesproken dat als het een goede uitslag is dat ik dan naar m'n huisarts ga voor een verwijzing naar de gyn, en dat we pas naar de fertiliteitsarts gaan als het of nog een jaar duurt of als het echt nodig is n.a.v. Onderzoeken.
Ja , we willen graag weten of er wat mis is en zo ja wat dan.. En hopelijk kan er dan nog iets aan gedaan worden. Ik ben ik elk geval te zwaar, dus hard bezig om de kilo's kwijt te raken :-D Voor jullie inderdaad nog even geduld hebben Meliszy
MRSM: Ik zie dat het spermaonderzoek goed was? Super, dat is in ieder geval goed nieuws. Nu maar afwachten op jouw onderzoek en hopen dat dat ook gewoon goed is. Onze huisarts zei, het is net als een lot uit de loterij soms, bij de 1 is het direct raak en bij een ander duurt het soms zonder dat er iets mis is wel 2 jaar. En vooral, Niet roken en niet drinken. En (applaus voor mezelf) Ik ben nu een week gestopt met roken! :-D Wij hebben trouwens vanmorgen het spulletje ingeleverd, volgens de laborant krijgen we vrijdag de uitslag al, heel snel dus!
Nou, gisteren de uitslag gehad. Het is niet goed :'( geen tot weinig bewegende cellen, de huisarts vertelde erbij dat ze een paar levenden hadden gevonden maar dat die zelfs niet sterk genoeg zijn om een eicel te kunnen bevruchten. Wat een nieuws, we zijn er helemaal kapot van. De huisarts wil nu nog een semenonderzoek laten doen, dus dat gaat nu gebeuren. Verder heeft hij niks gezegd over ivf of icsi of iets dergelijks en we zitten nu enorm in onzekerheid, is het nou nog wel mogelijk of zullen we voor altijd kinderloos blijven? Ik hoop maandag antwoord te krijgen op die vraag. Maar man o man, nu moet ik ook nog zo aan het werk tot 22.00 uur en ik zie er zo tegenop, dit nieuws hakt er flink in want de wens is zoooooooooooo groot!
Als er zaadcellen zijn kun je iig nog altijd icsi proberen. En dan nog zijn er mogelijkheden! Wel rot he, zo'n uitslag.. weet nog goed dat wij die uitslag kregen.
Tuurlijk is er nog hoop! Niet meteen opgeven. Het is een moment opname dus even het volgende onderzoek afwachten, mss is t zaad dan beter. Maar meestal zit daar wel een aantal weken tussen..... En als het dan nog slecht is kunnen ze tegenwoordig heel veel met ivf en icsi idd, maar natuurlijk komt dat hard aan. Dat is niet de manier waarop je hoopt om zwanger te worden. Sterkte en laat even weten wat de uitslag is!
Wat rot zeg! Gebruikt hij ook vitamines? Mijn vriend gebruikte voor we begonnen vitamine c en zink/selenium. Misschien voor jullie ook een tip het kan de zaadkwaliteit echt verbeteren!
Jeetje wat een klote nieuws Hopelijk is de volgende lading beter.. Zaad wordt elke 3 maanden vernieuwd. Het kan lonen om nu goed gezond te leven en dat hij selenium en zink gaan slikken. Daarna over 3 maanden weer een zaadtest. Wellicht is het dan nét goed genoeg!
ik weet precies hoe je je voelt meis! ik heb een tijd geleden precies hetzelfde doorgemaakt! zie mn onderschrift! er is nog hoop dat het beter word! bij ons heeft het heel erg geholpen dat we minder sex hadden. en dus vaker het zaad opgespaard hadden. nu drinken we echt geen aclohol meer en genoeg vitamines. ik ben benieuwd hoe de volgende uitslag is. rookt hij ook? ik heb me 2 maanden lang zoveel zorgen en angst gehad en ik was kapot van de uitslag! en nu, nu is het iig wat verbeterd en word het plan voorlopig minder eng als ik eerst dacht. heb ik me voor niets zo druk lopen maken. dikke x! probeer rustig de volgende uitslag af te wachten (tja ik weet het, bijna onmogelijk...)
Mijn vriend heeft ook een zaadonderzoek gehad, dit was al voordat wij bezig waren om kindjes proberen te krijgen. Bij hem is het van tevoren gedaan omdat hij Bechterew heeft (een soort Reuma), daar had hij medicijnen voor en bij 1 op de 3 mannen zorgde die medicijnen ervoor dat de man onvruchtbaar werd (tijdelijk). Mijn man was dus de 1 op de 3.... Nu is hij 3 maanden gestopt en is hij als het goed is weer vruchtbaar. Eigenlijk moeten we dit nu weer laten testen maar we gaan eerst even gewoon proberen zonder al dat gedoe @ meliszy heel veel sterkte na dit rot nieuws.... Geef de moed niet op...
ik wil je toch een hart onder de riem steken. Wij hebben 2jaar geleden ook een sperma onderzoek laten doen. En er waren toen geen tot zeer weinig zaadcellen aanwezig. De uitslag was zelfs zo slecht dat het lab aan de uitslag twijfelde. Het onderzoek is toen tot 3maal toe overgedaan, maar de uitslag bleef slecht. Gelukkig waren wij al in het bezit van een prachtige dochter, en zagen af van het hele icsi gebeuren. Nu 2jaar later ben ik spontaan zwanger geworden van een 2e wondertje! Geef de moed niet op, ik weet dat het makkelijk gezegd is.
Wat een geweldig lieve en hartverwarmende reacties, ik kreeg kippenvel van jullie verhalen en het doet me goed om het te lezen. De tips over het selenium en zink gaan we zeker weten opvolgen! Mijn vriend drinkt Heeeeeel af en toe een biertje en rookt niet. Ik hoop zo enorm dat we van de huisarts te horen krijgen dat iig icsi wel mogelijk is, ookal is dat niet de manier waarop je hoopt zwanger te worden. Maar dat maakt me niets meer uit, ALS er maar een mogelijkheid is uberhaubt dan zal ons dat op dit moment al super gelukkig maken. Ben er nog wel steeds helemaal kapot en ondersteboven van en mijn vriend ook. Ik ga jullie zeker weten op de hoogte houden, en als er nog meer mensen zijn met positieve verhalen, kom maar op! We kunnen ze goed gebruiken Liefs
was dit alleen via de huisarts? Laat je dan doorverwijzen naar de fertiliteitskliniek. Huisartsen kunnen een klein beetje een indiatie geven maar dit is niet hun vakgebied! Het hoeft natuurlijk niet maar het kan best dat de fert.kl. Een andere uitslag geeft. Ws niet dat het perfect zaad is, maar misschien wel wat beter en evt iui? Ik heb het vaker gelezen hoor. Huisartsen zijn niet voldoende uitgereid geschoold hierin. Xxx
Hoi Meliszy, wat rot voor jullie. Ik zou ook proberen mezelf niet gek te maken en vragen naar de gyn te mogen. Die kan je het best vertellen wat de mogelijkheden zijn. Wijzelf waren ook geschrokken na de sementest, er zaten heel veel antistoffen in (80%). Volgens internet zou je vanaf 90% vrijwel onvruchtbaar zijn. De gyn vertelde ons later dat de zaadjes heel levendig en goed waren. Ik bedoel hiermee te zeggen dat het positiever kan zijn dan het nu lijkt. Ik hoop dat de volgende test een beter resultaat heeft.
@pippeke: Ik denk ook wel dat we straks naar de fertiliteitsklinirk doorgestuurd worden, de huisarts heeft trouwens niet zelf het onderzoek gedaan hoor, dat heeft het lab gedaan. toen mijn vriend naar de huisarts ging om te vragen of z'n zaad onderzocht kon worden stelde de huisarts direct al voor om ons door te sturen naar de fertiliteitskliniek in het umcg maar dat wouden we niet, wouden eerst even het semenonderzoek afwachten. Maar we zullen maandag denk ik wel horen wat nu de volgende stappen zijn. @Yen: ja dat willen we ook, maandag willen we sowieso even een afspraak maken bij de huisarts om te vragen van hoe nu verder en omdat we duidelijkheid willen. Alleen heb ik een andere huisarts dus dat wordt even lastig ben ik bang. Ik wil proberen om me ook in te schrijven bij mijn vriend z'n huisarts zodat dat proces in gang gezet kan worden. Vannacht heel erg slecht geslapen, droomde dat ik zwanger was en toen schrok ik wakker en dacht, maar dat kan helemaal niet. Werd letterlijk even uit m'n droom geholpen... Straks weer aan het werk van 11.30 tot 22.00 ik hoop dat ik het vandaag beter volhoud dan gisteren. Ik ben verpleegkundige maar werk momenteel in de beschermde opvang met alleenstaande minderjarige vreemdelingen die zwanger of tienermoeder zijn. Daarbij hebben ze ook hele nare dingen meegemaakt. (gedwongen prostitutie etc) Ons kantoor ligt dan ook helemaal vol met boeken over zwangerschap en 1 pupil is deze week uitgerekend en dan de baby nog die we nu in huis hebben. Wel erg confronterend allemaal. Heb altijd al de droom gehad om op de verlos en kraamafdeling te werken, ik heb hierin ook stagegelopem, maar ik ben zoooo bang dat ik dit niet meer aankan als blijkt dat wij zelf niet zwanger kunnen worden. Ik denk dat het dan te confronterend is. Je hele toekomstperspectief dondert inelkaar. Maargoed, positief blijven ik weet het! Heerlijk om zo even van me af te kunnen schrijven