Ik heb even een vraag Ik ben bekend met dat ik dingen ''zie'' (niet spiritueel) T was wel oke, geen medicijnen ervoor, dit mocht/kon wel maar ik vond het niet nodig (was onder behandeling bij een psychiater). Nu ben ik behandeling vrij, t gaat oke/goed. Maar ik word gek van de spinnetjes/wormen en andere insecten die ik zie en er dus niet zijn. Ik schrik er steeds van. Ook zie ik mensen/schaduwen in mijn ooghoeken steeds, en ook hier heb ik schrik van. Ben erg op mijn hoede continue. Ik ben erover aan het denken om toch misschien medicijnen te proberen om dit weg te krijgen, maar ik heb totaal geen zin om WEER naar een psychiater te moeten. Kan dit ook gewoon via de huisarts? En hoe zit het dan met eventueel zwanger worden en medicijnen (zijn nu niet bezig, maar je weet maar nooit) Iemand die me even kan helpen? Ik vind het best moeilijk om hiervoor de huisarts te bellen eigenlijk....
om heel eerlijk te zijn lijkt me het juist verstandig dit eens te bespreken met je huisarts. Het is niet prettig om de hele dag beestjes/shaduwen en andere dingen te zien die er niet zijn. Echt even aan de bel trekken en zeggen dat je liever niet meer naar de psych wil. Hele dikke digitale knuffel van mij, lijkt me een akelige situatie
Ik ben t wel een beetje gewend, en heb t inprincipe al mijn hele leven. Soms is het een tijd weg, maar nu is het echt misschien wel 20x per dag. En ik word er gek van, heb al vandaag een paar keer gehad, dat ik schrok omdat er een spin over mijzelf heen liep. En dat heb ik dus nog nooit gehad, het is altijd op afstand zeg maar. Ik zal vanavond eens even mijn man inlichten, en ook zijn mening vragen. En dan morgen de huisarts (misschien) maar Voel mezelf dan zo niet op mijn gemak!
Hoi Spikkeltjes, wat naar voor je... Heb je dit al lang? Je klinkt er vrij 'relaxt' onder, maar volgens mij moet dit toch veel spanning geven. Je beschrijft visuele hallucinaties. Ik denk echt dat je dit met een psychiater moet bespreken. Je kunt bij de huisarts beginnen, maar zodra het over medicatie gaat, vermoed ik dat hij je naar de psychiater zal verwijzen. En dat is maar goed ook. Veel succes.
Ah, ik lees net je laatste bericht. Verstandig. Ik begrijp dat je je niet op je gemak voelt, maar doe het toch maar.
Niet misschien, gewoon doen! En vraag of je man mee wilt voor de support, voel je je misschien wat meer op je gemak.
Mijn man krijgt daarvoor geen vrij, dus ik zal toch in mijn eentje even moeten gaan. Daar gaat t me niet om, ik voel me gewoon snel niet op mijn gemak als t gaat om mijn psychische toestand zeg maar. Soort schaamte gevoel denk ik. Mocht de huisarts me niet kunnen helpen, dan laat ik me niet meer doorverwijzen naar een psychiater. Verder gaat het namelijk wel goed, hoef nergens over te praten. Wil geen dingetjes kwijt. T gaat me puur om de medicatie zelf.
maar psychiaters zijn gespecialiseerd in medicijnen voor dit soort klachten. Je hoeft niet altijd te praten, soms gaat het alleen over medicijnen en of ze werken. En een huisarts is hier echt niet in gespecialiseerd.
Wat nou als de huisarts het niet kan voorschrijven? Je kunt toch ook niet prettig functioneren als het oploopt tot 20 keer per dag?
mmm Dan ga ik erover na denken. Ik heb namelijk geen zin in een ''gesprek'' steeds als dat niet nodig is. T is ook echt vervelend en ik vraag me af hoe t zou zijn, als ik dat niet had. Of ik meer rust kan crieeren in mijn hoofd.
Heeft dat niks met je ogen te maken? Bij sommige oogziekten zie je ook vlekken en schaduwen in je ooghoeken. Wellicht dat je hersenen daar dan mensen en insecten van maken?
Je hoeft niet persé met de psychiater te praten toch? Maar ik denk dat je daar wel heen moet om hier medicatie voor te krijgen. Vervelend dat je hier last van hebt, lijkt me best vermoeiend! Heeft het ook een oorzaak dat je er de ene keer geen last van hebt en een andere keer wel? Stress of iets anders?
Klinkt misschien raar, maar voordat je naar de psychiater gaat, zou je ook naar een oogarts kunnen gaan. Blijkbaar zijn je denkprocessen niet verstoord (?) en er zijn ook hallucinaties bekend bij mensen met oogproblemen (en niet alleen maar flitsen en spinnetjes, maar ook hele beelden en personen). Ik vind het opvallend dat je vooral veel in je ooghoeken ziet. Maar goed dat is maar hoe ver mijn inzicht rijkt.
Een psychiater heeft meer inzicht in welke medicatie het beste bij je past. Daarnaast zal de psychiater waarschijnlijk toch een keer in de zoveel tijd een gesprek met je willen om te zien of de medicatie aanslaat, en of eventueel ophoging of vermindering ook nodig is.
Geef het aan bij de huisarts. Zeg dat je wel medicijnen overweegt, maar geen therapie. Dat je graag wilt (?) dat iemand vinger aan de pols houdt qua werking van de medicijnen maar dat je het niet over van alles en nog wat wilt hebben. Dat is dan jouw hulpvraag en daar moet naar geluisterd worden.
Ja dit is misschien wel een goeie. Ik heb slechte ogen, dat weet ik. Ik dacht dat het erger werd omdat ik misschien slechter zag. Ben naar de opticien geweest en ik zag inderdaad weer een stuk slechter. Maar nu ik de juiste sterkte lenzen heb, heb ik t nog steeds. Stress maakt t wel erger normaal gesproken, maar ik heb niet het idee dat ik heel erg veel last heb van stress. Morgen even een belletje doen naar de huisarts. Vind t idee van flerk, een fijn idee. Zo ga ik het ook verwoorden dan
Ik had het niet over een bril Echt een oogaandoening, zoals dit: Syndroom van Charles Bonnet - Wikipedia