Ik zet altijd ... 3 wekkers ! Tegen nummer 3 ben ik dat gepiep zo beu dat ik er wel uit ga. En als vriend de late shift heeft en mag blijven liggen is ie het na de eerste keer al beu en zet me uit bed . Hier tussen het "spring uit bed" en het "ik knal de deur dicht en ren naar de bushalte" exact 25 minuten overigens. Als ik meer tijd heb, ben ik te laat, want dan begin ik met vanalles te prullen enzo. Ik heb die stress echt nodig . Ik ren naar de badkamer, denk 2 minuten na over kleding, trek kleding aan, doe mijn haar, haal een washand over mijn slaapsnoet (geen make-up hier) en ren naar beneden om brood klaar te maken, mijn tas te maken, de katten eten te geven, het nieuws luisteren op de radio (terwijl ik mijn boterhammen smeer) en als er nog 2 minuten overschieten een kop melk binnen te gieten (op 't werk staat de koffie klaar, maar daar ben ik pas 1.5 uur later - als ik dus ergens blijf haken / teveel tijd kwijt aan ben is 't geen melk). Zoek mijn schoenen, trek mijn jas aan en ben weg. En dan doe ik een "ren je rot"-race naar de bushalte. Op één of andere manier nog nooit mijn bus gemist . Hier nog geen kinderen wel. Ik kan mij voorstellen dat ik dan wat harder moet gaan plannen en een half uur eerder moet opstaan.
Haha nou je hebt een lotgenoot hoor.... Ik HAAT de dinsdagen ook Man vliegt de deur uit om 6:30 en ik mag mijn jongste naar het kdv brengen en de oudste naar school om uiteindelijk compleet gestressed op mijn werk aan te komen. Tassen ingepakt, tafel gedekt, kleding ligt klaar. Allemaal de avond ervoor. Maar het maakt niet uit hoe laat ik op sta, het is ALTIJD een chaotisch zooitje De kinderen maken elkaar met liefde om 7:00 uur het leven al zuur, de een is boos omdat ze geen rok aan mag, de ander omdat hij zijn Cars laarzen niet aan mag. Ze lusten in ene allebei geen pindakaas en ook geen melk, kletsen aan een stuk door en eten/drinken dus niet. Ondertussen natuurlijk ook nog een keertje ruzie en huilen. Ik probeer me op te maken, wat natuurlijk kansloos is (resultaat is vergelijkbaar met dat van jou, ik mijd de spiegel gewoon op dinsdag ). Eindelijk kunnen we de deur uit, maar dan ruik ik op de drempel de mijn zoontje.... Shit! letterlijk en figuurlijk. Hup, schone luier en de auto in naar kdv. Tijdens het uitstappen voelt de tas al licht aan en bij het jas uit trekken blijkt de tas dus leeg te zijn Zoontje weet te vertellen dat zijn spulletjes thuis op de bank liggen, omdat hij wou weten wat er in de tas zat. Zucht.... Weer de auto in, dochter naar school brengen, geen parkeerplek te vinden natuurlijk, dan weer naar huis om de tas te vullen om vervolgens weer naar het kdv te rijden om de tas af te geven. Eindelijk op weg naar mijn werk, file zoals gewoonlijk..... Echt ik HAAT dinsdagen! Gelukkig is er maar 1 per week
Ik herken het totaal niet. Mijn 'nadeel' is dus ook dat ik niet uit kan slapen. Het lijkt me heerlijk om eens tot 11.00 uur uit te slapen, maar ik ben vaak al wakker voor de wekker gaat. En sta dus ook direct naast m'n bed. Doordeweeks best handig, maar op een zondag niet zo.
Oh dit had ik ook zowat vemorgen Snel me haar in een knot en dan in een spiegel/raam zien dat Het totaal naar beneden is gezakt. En dan die foundation die half op me gezicht Is gepleurd haha.. ik denk ook steeds, eerder me bed uit!
Ga je dan ook super vroeg naar bed of kun je gewoon met heel weinig slaap ? Ik rek vaak zo veel mogelijk juist .
Is toch heerlijk? Rekken . Lijk wel of dat extra half uurtje het lekkerste is van allemaal soms. Nog lekkerder; jezelf realiseren dat je er niet uit MOET, maar mag . Raar genoeg hebben de meeste mensen het op maandag, maar dan spring ik fris en fruitig mijn mandje uit.