Dag Dames Ik moet echt even mijn hart luchten in verband met mijn werk. Twee jaar geleden heb ik gesolliciteerd voor de job die ik nu uitoefen. De vacature was een A4-blad lang met alle taken die ik ging mogen uitoefenen (persberichten schrijven, beurzen organiseren, infosessies organiseren ...). Daarbij kwamen heel wat extralegale voordelen en waren er heel wat doorgroeimogelijkheden binnen het bedrijf. Ik ging vaste uren hebben en heel wat toffe collega's. Mooi niet? Nu zijn we inmiddels twee jaar verder en besef ik meer en meer dat alles één grote leugen was! ik zit in een klein kantoor met enkel mijn baas die altijd op de baan is. Ik heb dus bijna nooit iemand om eens tegen te praten. Mijn 'toffe' collega's zitten in ons hoofdkantoor in Nederland en kom ik bijna enkel mee in contact via de telefoon. Een persbericht heb ik 1x mogen schrijven 1,5 jaar geleden, een beurs heb ik nog nooit gedaan en een infosessie organiseren is ondertussen bijna een jaar geleden. Mijn takenpakket bestaat dus verre van uit een A4blad, maar bestaat uit bellen van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat om afspraken te bekomen voor mijn baas. Ik had dus gesolliciteerd voor administratief en commercieel bediende, maar ik ben hier gewoon de telefoniste in het bedrijf! Om even duidelijk te maken hoe erg dit voor mij is: ik heb gestudeerd voor leerkracht waar ik elke dag in contact kwam met kinderen en zit nu elke dag alleen in een kantoor. Ik was al veel eerder van plan om te stoppen met deze job, maar vorig jaar december is mijn vriend ontslagen geweest op zijn werk. Hij had wat last aan zijn knie en ging dit eerst laten onderzoeken door een dokter. Wat toen één simpele operatie ging zijn is veranderd naar ondertussen zijn zevende operatie dit jaar. Alles bleek veel erger te zijn dan verwacht. De uitkering die hij krijgt is niet hoog dus kunnen we echt niet zonder mijn loon. Hij werd ook telkens na elke operatie belooft dat hij binnen bepaalde tijd weer ging kunnen werken, maar de operaties liepen nooit zoals het moest. Eind december ga ik met zwangerschapsverlof en ik kijk er enorm naar uit, maar elke dag lijkt nog een eeuwigheid! Doordat ik altijd alleen zit, heb ik het zo enorm moeilijk om mijn job nog goed uit te oefenen. Alles lijkt zo veel verleidelijker (internet, gsm ...) dan de job die ik moet uitoefenen waar ik niet voor heb gekozen. Elke avond ga ik naar huis onder stress omdat ik bang ben dat mijn baas zal zien dat ik amper iets gedaan heb en dat reageer ik dan af op mijn vriend en zijn dochtertje. Als ik dan overdag op kantoor zit, blijf ik toch alles uitstellen en hoe later de dag hoe meer zit te denken welke smoesjes ik zal verzinnen als hij zou doorhebben dat ik niet heel de dag heb rondgebeld. Ik haat het echt!!!!!!!!! Vroeger voelde ik mij iemand binnen het bedrijf, binnen het team, maar nu voel ik mij het vergeten stukje waar iedereen zijn Shit op afreageert. want telkens ik iemand gefrustreerd aan de lijn krijg om een afspraak te maken voor mijn baas, krijg ik de volle lading. Dat moest er even uit
pff wat balen, als je denkt dat je zo uitdagende baan krijgt, en uiteindelijk alleen maar zit en aan de telefoon hangt, Het lijkt mij ook niks om niet even met een collega te kunnen kletsen en de hele dag met je baas in een klein kamertje zit,,, pfff en dan ook nog je vriend zonder werk, dan is het inderdaad in deze tijd niet handig om wat anders te zoeken, ik hoop voor je dat je dit snel wel weer kunt doen en weer onder de mensen bent! Liefs
oh bah wat een vervelende situatie zeker omdat je ook niet even kan zeggen bekijk het allemaal maar. ik werk zelf ook aan de telefoon en krijg ook regelmatig shit over me heen. ik moett zeggen dat ik daar sinds mijn zwangerschap heel moeilijk mee om kan gaan. ik voel me veel sneller aangesproken waardoor het werk zwaar word. ik ben dan ook met 23 weken in de ziektewet beland door hoge bloeddruk. je kan het of nog even aankijken en zien hoe het straks is als je terug bent. of je zult een gesprek aan moeten gaan met je baas. misschien dat er andere dingen zijn binnen het bedrijf wat je kan doen. en je kunt hem vragen waarom je niet de dingen doet waar je op gesolliciteerd hebt. succes!! is erg lastig
Waarom ga je niet op zoek naar wat anders, enkel rondkijken en reageren op vacatures kan nooit kwaad. Misschien dat het door je zwangerschap niet meteen makkelijk gaat maar je kan in ieder geval proberen en voor jezelf een beeld vormen van wat de mogelijkheden zijn. Zie het als een "oefenperiode", je CV is weer vers en je hebt misschien een paar keer een gesprek gehad waardoor je weer wat meer getraind raakt.
Bedankt voor jullie reacties! Ik probeer het nu nog de laatste weken vol te houden en als ik bevallen ben, kijk ik rustig uit naar een andere job. Ik heb al vaak gekeken welke vacatures er vrijkomen binnen mijn omgeving, maar het aanbod is momenteel niet echt groot. Mijn vriend moet woensdag weer geopereerd worden, maar de dokters hebben beloofd dat hij in januari opnieuw kan werken. Dit hebben ze dit jaar al enkele keren gezegd, maar hoop doet leven. Sinds mijn zwangerschap ben ik ook veel sneller gefrustreerd als ik de volle laag krijg langs de telefoon. Ik denk dat niemand echt zit te wachten om uitgekafferd te worden.
Een gesprek met je baas? Is dat niet mogelijk? Ik bedoel, als mij een wortel wordt voorhouden en een jaar later is daar helemaal niets van terecht gekomen, dan zou ik toch wel even een gesprek willen met de vraag wat nou precies de bedoeling is.
Heel graag, maar mijn baas is jammer genoeg iemand die zijn mening altijd geeft en nooit kan luisteren naar iemand anders. Maandag had ik een werkje gekregen van hem die tegen die avond afgewerkt moest zijn. Ik heb heel de dag doorgewerkt en mij gehaast en toch kreeg ik de dag erna de volle lading. Hij meende dat die taak maar een uurtje in beslag nam en kon niet begrijpen dat dit het enigste was wat ik heel de dag had gedaan. Ik heb amper twee woorden uit mijn mond gekregen en hij onderbrak me al... Hij luistert gewoon niet en dat is enorm frustrerend! Ik kon toen echt beginnen huilen, want ik had zo hard doorgewerkt.
Dag Dames Ik heb deze ochtend een evaluatiegesprek gehad met mijn baas omdat ook hij zag dat mijn resultaten de laatste maand slechter waren. Ik heb hem toen ook alles eerlijk verteld: dat ik niet de job uitoefen waarvoor ik gesolliciteerd heb, dat ik mij niet meer belangrijk voel binnen het bedrijf, dat ik niets meer bijleer ... Het resultaat hiervan is dat ik een blad heb mogen tekenen waarin staat vermeld dat als mijn resultaten van november niet goed zijn, hij het recht heeft om mij te ontslaan. Ik ben er echt niet goed van. In plaats van te luisteren naar de reden waarom ik mij niet goed voel... Hij zei ook dat hij weet dat hij mij niet zomaar in mijn zwangerschap kan ontslaan en dat ik het blad niet hoefde te ondertekenen, maar dat hij die dan aangetekend kon versturen waardoor dit evenveel waard was Ik voel me zo enorm slecht! Ik sta gewoon met mijn rug tegen de muur!
Je hebt dat formulier toch niet getekend?? Wat hij doet kan en mag niet. Heb je binnen het bedrijf niet een HR afdeling, of een vertrouwenspersoon? Ik zou die erbij betrekken.
Wat een onzin.. laat je eens goed informeren voordat je ZELF tot conclusies komt die verre van kloppen. Niet goed functioneren is in Nederland (en ik denk in België ook niet) geen reden voor ontslag op staande voet. Hooguit reden tot het maken van afspraken. Beetje pas op de plaats maken dame en vooral de regie in eigen hand houden. dus: - niets tekenen - aangetekend versturen is leuk maar ter kennisgeving - doe je best tot aan je verlof (gewoon je werk doen zoals je weet dat het van je verwacht wordt. Dat mag dan anders zijn dan je 1,5 jaar geleden dacht maar daar ben je echt te laat mee) - en ga daarna lekker solliciteren op wat anders
Niet tekenen hoor! Sowieso vanaf nu niks ondertekenen of akkoord voor geven voor je er enige tijd over na hebt kunnen denken en met iemand van buiten het bedrijf erover hebt gesproken. Ook je beoordeling bijv geen akkoord voor geven (tekenen oof per mail) als er ook maaar 1 ding in staat waar je het niet mee eens bent.
Ik heb het wel getekend omdat hij aangaf dat hij het aangetekend kon versturen en dat het dan evenveel waard is. In het "contract" staat dat ik een bepaald aantal telefoontjes per dag moet plegen in de maand november en indien ik dit niet doe er bepaalde maatregelen zullen getroffen worden. Het is geen onmogelijke opgave dus daarom heb ik het ook ondertekend. Na de maand november is dit "contract" ook niet meer geldig. Nog twee maanden op mijn tanden bijten en ik heb vier maanden rust, eindelijk! Dan kan ik rustig op zoek naar ander werk en genieten van mijn klein mannetje Als hij mij niet ontslaat en ik uitkijk naar ander werk, dan zullen de andere bedrijven ook geen contact opnemen met hem, want dan werk ik nog. Hier in België zijn ze nogal vaak geneigd om contact op te nemen met de vorige werknemer als je ontslagen bent en bij een bedrijf gaat solliciteren. Dat is ook een reden waarom ik dat blad heb ondertekend, om de band met mijn werkgever goed te houden. Indien hij dan in de toekomst wordt opgebeld zal ook hij dan misschien geen vuil spel spelen.
Volgens mij heb je met het ondertekenen van het blad aangegeven eens te zijn met een (toekomstig) ontslag en verspeel je daarmee je recht op een uitkering. Ik weet niet of dat ook zo is in België hoor, maar hier in Nederland moet je nooit akkoord gaan met je ontslag....
Akkoord gaan met ontslag heeft in B geen negatief gevolg voor je uitkering, alleen zelf ontslag nemen doet dat.