Hallo, Mijn naam is Lien en ben verpleegkundige in de mobiele equipe of de vlinderequipe... Ik werk op 5 afdelingen. Oncologisch dagziekenhuis (waar kankerpatiënten komen voor hun chemotherapie), het pneumologisch-oncologisch kortverblijf (waar longkankerpatienten hun chemo ondergaan), de verblijfafdeling van de kankerpatiënten en de 2 longafdelingen! Een hele boterham dus. Hier in België mogen we geen chemotherapie meer aanschakelen van zodra we weten dat we zwanger zijn of niet meer werken met patiënten die chemo hebben gekregen omwille van de excreties die chemo besmet kunnen zijn. Nu stond ik vorige week op de afdeling pneumologie en had k smorgens een uitgebreide verzorging gedaan van een patiënt. Bij een andere patiënt had ik de porth A cath naald verwijderd (voor leken onder jullie heel moeilijk, ik weet het hihi). Om 13u was er overdracht en de tel ging. Bleek dat de eerste patiënt besmet was met de ziekenhuisbacterie (en ik dus onbeschermd daar mee in aanraking was gekomen) toen de plastisch chirurg voor de 2de patiënt langs kwam, wist die te vertellen dat deze besmet was met de vleesetende bacterie. Ook daar had ik de zorgen uitgevoerd die morgen. Ik had wel handschoenen aan bij beide patiënten. Maar het toppunt van dit alles is dat onze artsen wel degelijk wisten dat die patiënt besmet was met de vleesetende bacterie en al 2 weken niets hadden vermeld:x! Daarbij komt dat ik 4 collega's heb die heel slechte zwangerschappen achter de rug hebben. De eerste kindjes hartactiviteit gestopt op 16 weken. De tweede heeft 4 miskramen gehad. De derde had een gehandicapt kindje, na onderzoek geen genetische oorzaak gevonden bij ouders, en moest geboren worden met 17 weken. De laatste tot slot had op 20 weken grote echo en daar uit bleek dat de hersenen zich niet hadden gesplitst in de li en re hersenhelft, maar ze nog steeds uit 1 geheel bestonden en dat het kind de bevallingsdatum niet zou halen. Dus met 21 weken geboren. Nu vertelde ik de hele resem aan mijn HA en die heeft me nu met 5 weken onmiddellijk thuis gezet. Daarbij komt ook nog dat ik volgens haar een te laag Hcg (1535 op 4w en 4 dagen) heb. Ik moet deze namiddag naar de gyn om dit alles te bespreken! Maar ik weet niet goed of ik nu liever thuis blijf of liever ga werken... Ik denk ook wel dat het nu echt geen goede werkomgeving is voor een zwangere vrouw (omdat naast deze besmettingen er nog heel veel andere ziektekiemen aanwezig zijn) maar voel me schuldig tgo mijn collega's omdat het een zware periode is... Sorry voor dit ellenlange en ego verhaal, maar ik moest het gewoon kwijt...
Jeetje wat een risico's hebben jouw leidinggevenden je laten nemen! Ik denk dat je huisarts er goed aan heeft gedaan door je thuis te laten blijven. Dat schuldgevoel tegenover je collega's begrijp ik, maar laat je daar niet door leiden. Dit is niet de tijd om jezelf groter voor te doen dan je bent. Succes met alles!
Dat weet ik, maar ik voel me echt vreselijk... Binnen 2 uren hopelijk verlossend nieuws... Bedankt voor je bemoedigende reactie! Doet me deugd te weten dat ik dan mss toch niet zo een aansteller ben ... Ik vind dat ik overdrijf, mss deels door de hormonen, maar de knagende ongerustheid is vreselijk...
Heel veel succes zo bij de VK! En ik vind het top van je HA dat hij wil dat je thuisblijft. Je moet geen risicos nemen, ook niet als je pril zwanger bent.
Ik begrijp dat je je er rot over voelt. En na al die vervelende ervaringen van collega's begrijp ik ook dat je daar angstig van wordt. Echter zijn er vast ook collega's waarbij het wel goed is gegaan? Als je op 5 afdelingen werkt zal je wel een heel erg groot team hebben! Misschien kan je er beter over nadenken over wat je wel kan doen op de werkvloer? Ik vind het overigens erg vreemd als er besmette patienten liggen waar jullie als verpleegkundige niets vanaf weten, maar in belgie is alles toch heel anders geregeld dan in nederland. Wanneer je handschoenen hebt aangehad bij de verzorging van de patienten en het verwijderen van de porth a cath moet je je helemaal geen zorgen maken. Sterkte er mee en succes bij de verloskundige!
Hoi... De besmettingen kunnen geen kwaad! Ben daar al blij om... Nu nog dat verdomde hcg... 1535 voor 4w en 5 dagen. Ook de VK zegt dat het nogal laag is. Morgen moet ik terug bloed laten nemen... Ik hoop dan toch al rond de 3000 te zitten... Pfffff... Wat dat niet weten betreft, normaal weten we dat wel al... Maar onze arts was het 'vergeten' vermelden... Tssss
niet schuldig voelen. Je verantwoording is nu verschoven naar die kleine in je buik, daar moet je voor zorgen zo goed als je kan.
lijkt mij niet zo heel laag om eerlijk te zijn? ik had met 4.0 een hcg van 65 als ik dan verder reken; 4.1 130 4.2 260 4.3 520 4.4 1040 4.5 2080 maar ... dan zou het elke dag verdubbeld zijn. vreemd dat ze je zo ongerust maken. volgens mij staat in een hcg tabel een waarde tussen ... en .... ik zal even kijken of ik de link kan vinden voor je
Je moet je niet schuldig voelen naar je collega's toe, maar wel naar je kindje wanneer hij/zij straks wat heeft omdat je toch bent gaan werken. Maar was het ook de oorzaak van het werk bij je andere collega's? Als dat wel zo is, dan waren zij graag vanaf 5 weken thuis gebleven zodat hun kindje(s) dan wel gezond waren geweest.... Je kunt het dus ook van de andere kant bekijken.
Gewoon niet gaan werken, dit lijkt mij geen gezonde omgeving voor een zwangere vrouw en haar ongeboren kindje. Kan me voorstellen dat je angstig bent na die dingen die je collega's mee hebben gemaakt, want dit waren geen vroege miskramen.
Dit inderdaad! Het kan haast geen toeval zijn! Heel goed dat je meteen gestopt bent. Hoe gaat het nu?
Ben het eens met wat iedereen hier zegt! Verder lijkt mij dat je collega's na hun verschrikkelijke ervaringen ook wel snappen dat je nu even niet kan werken. Misschien zijn er op je werk mogelijkheden om ander werk te doen waarbij je niet op de afdeling hoeft te zijn.
Wat een rot situatie zeg! Gewoon aan je zelf en je kindje denken dat is het belangrijkste! En wat je hcg betreft is niet laag hoor ik had met jou termijn een hcg van 352, en nu een gezonde knul van bijna 3. Heel veel succes ben benieuwd hoe het nu gaat?
Jij een aansteller? Doe normaal! Je wilt toch het allerbeste voor je kindje? Tuurlijk begrijp ik aan de ene kant wel dat je je schuldig voelt tegenover collega's, want ja ineens moeten hun meer werken, en hun hebben zo'n zware zwangerschap gehad wat niet goed afliep bij sommige, wat mede komt door het werk??? En dan zit jij lekker thuis! Maar doe normaal, je gaat je niet schuldig voelen!!!! Jij wilt het beste voor je kindje, je wilt dat hij/zij gezond wordt... Dus doe niet zo gek, en ga je niet schuldig voelen! Succes, en heel veel sterkte, en vergeet niet te genieten van je zwangerschap!