Ik vraag me af of er meer vrouwen zijn net als ik die moeite hebben met als er een bekende tegenover je zit en verteld dat ze zwanger is. Ik heb dat namelijk wel ik kan er best een dag verdrietig van zijn. Het is niet dat ik ze het niet gun, want dat doe ik absoluut wel, maar je word zo geconfronteerd met het feit dat je het zelf niet kunt zeggen en dat wil je zo graag. Is net zoals als mijn 20 jarige zus die heeft een "relatie" gehad van 1 maand met een jongen . Ze wist dat de pil niet goed werkte want dat had ze voor die tijd nog besproken met mijn moeder en mij en wij raadde haar dan ook aan om naar de dokter te gaan. Dit heeft ze niet gedaan en je kunt het wel raden ze is zwanger. Dit deed mij zo verschrikkelijk veel pijn, ik zal niet zeggen dat zij het makkelijk heeft. Maar het heeft mijn man en mij best verdriet gedaan. Wij kunnen hier best mee omgaan maar het heeft even tijd nodig. Het is vooral de manier waarmee ze er mee omging. Ze maakte de opmerking dat het misschien wel goed is zo want dan kunnen wij eerst oefenen . Ook kwamen er opmerkingen uit de familie dat we niet verdrietig mogen zijn en we maar eens moesten accepteren dat het bij ons niet gelukt is en we blij mogen zijn dat we tante en oom worden. Het is bij ons nu helemaal een babyaanval en er kan over niks anders gepraat worden. nu vraag ik me ook af is het zo vreemd dat wij er een beetje moeite mee hebben? (dit is overigens onlangs gebeurt) Sorry als mijn verhaal een beetje vaag is, ik hoop dat jullie het snappen!
Ik vind het helemaal niet raar hoor, maar juist heel begrijpelijk. En ook herkenbaar. Bij mij in de omgeving is het ook een babyboom momenteel en iedere keer weer merk ik dat ik er best verdrietig om word. Niet om de zwangerschap van een ander, maar omdat ik dat zelf nog niet heb. Dat voelt toch een beetje als iets kwijtraken wat je zelf (nog) niet hebt. Ik kan me ook voorstellen dat je je rot voelt over de opmerkingen die je hebt gekregen. Tante worden is super natuurlijk, maar niet te vergelijken met moeder worden. Wat ik ook een beetje proef uit je verhaal is je teleurstelling over hoe je zusje met zwanger worden omgaat (onvoorzichtig of ondoordacht of hoe je het ook wilt noemen). En hoe ze daar nu op reageert naar jou toe. Terwijl jij er zo bewust mee bezig bent (heel terecht overigens!) doet zij alsof het zomaar eventjes iets makkelijks is. En dat is niet zo. Het is een grote stap en het is maar de vraag of en wanneer het lukken gaat. Ze reageert waarschijnlijk niet op die manier om je te kwetsen, maar meer omdat ze zelf niet goed weet hoe met haar zwangerschap (en 'foutje'...) om te gaan. Ze praat het een beetje goed op deze manier. Dat is wel begrijpelijk, maar absoluut niet leuk voor jou. Het kan je jaloers en boos maken! Dat hoort er ook bij (emoties he? ). Nou al met al vind ik je verhaal heel herkenbaar, heb het zelf ook regelmatig, zeker bij mensen die er heel makkelijk over doen. Laatst zij een tante tegen mij (die helemaal niet weet dat wij zwanger willen worden) dat ik me niet druk hoefde te maken over wat ik at, want ik was toch niet zwanger... Dat doet dan best pijn op zo'n moment. Nou, in ieder geval heel veel succes met zwanger worden en sterkte met de reacties. Laat het maar lekker langs je heen gaan en focus op je eigen geluk! Knuffel, Yule
hier precies hetzelfde hoor! Mnschoonzus, 2 collegas en 2 vriendinnen zijn zwanger....en daar heb ik het best moeiijk mee gehad. Ik vind mezelf zo'n trut omdat ik deels hartsikke blij ben voor hun en deels mn eigen gemis goed voel op het moment dat ze het vertellen! Maar gelukkig zijn het top meiden die dat goed begrijpen! Wat ik alleen niet wil is dat je zo'n sfeer krijgt dat ze gaan opletten of ze het niet teveel over babys hebben enzo, mij ontzien. Doe maar gewoon als normaal svp, anders voel ik me nog slechter.... Snap je? Denk dat de meesten hier dat gevoel herkennen hoor!
ja ik ken het, ik kan er zo bizar gefrustreerd en verdrietig van worden. 3 op een rij met een abortus.wat een woede maakt dat in me los. beste vriendin zwanger met 1 x klussen. en vriendin van onze beste vriend.na 12 jaar pil eerste ronde zwanger. dan kan ik echt hele dagen janken. ik heb al een mobiele telefoon tegen de muur kapot gegooid. ja ik weet het,echt erg. en er heeft ook al eens een open mascara roller vliegles gehad. maarja meiden ooit komt onze tijd. het vraagt alleen zoveel geduld en dat is het enige wat ik niet heb. helaas.... lies esther
Ja, herkenbaar hoor. Ik gun het echt iedereen, maar ik gun het mezelf ook zo. Zeker na 29 rondes. Het helpt mij wel goed om op dat moment te denken dat zij niet zwanger is van mijn toekomstige kindje. Maar inderdaad, soms is het gewoon uitermate pijnlijk.
heel herkenbaar. Wilde zelf al een tijdje proberen om zwanger te worden. mijn man wilde echter nog niet. Totdat mijn schoonzusje vertelden dat ze zwanger was en ik toen ze weg was, heel hard moest huilen. niet omdat ik niet blij voor ze was maar omdat ik het ook zo heel graag wilde. toen zag mijn man dat ik het wel heel graag wilde en had hij ook zo iets van waarom stop je niet gewoon. vanaf toen dus neit meer geslikt. Sindsdien nog een vriending verteld dat ze zwanger is, nu niet zo verdrietig meer omdat we nu ook zelf bezig zijn en onze tijd nog wel komt. maar veel zwangere om je heen maakt het wel lastig hoor. 2 schoonzussen zwanger, 2 vriendinnen en 3 kennissen, dus 7! de vragen of het bij ons ook al zo ver is zijn niet uit de lucht. en ja dat is wel eens erg irritant. zwanger worden is nog steeds een wonder en wordt je niet op bestellig!
heel herkenbaar hoor.. bij mijn 1e dochtertje was ik in de eerste ronde gelijk zwanger. nu na 6 jaar heb ik ene andere man en nu lukt het dus ook niet.. de opmerkingen die ik dan krijg zijn ook zeer pijnlijk: je hebt er toch 1! ja duuuuh .. ik heb altijd gedroomd van een groot gezin. en met mijn huidige man zou ik er graag nog 1 bij willen. maar ja, mensen kunnen dan zo hard zijn en denken verder niet na bij wat ze zeggen.. mensen weten ook niet zo goed wat ze moeten zeggen, neem het ze maar niet kwalijk. als je dit zelf nooit hebt gevoeld dan weet je oko niet wat er in zo iemand omgaat. ik zei voordat ik zwanger wilde worden zelf ook.. ach ik heb er tenminste 1 mocht het niet lukken. maar nu het dan echt niet zo snel gaat als ik hoopte is dat idee al ver weg gedrongen.. ik wil het niet accepteren.. ik wil het gewoon te graag! om mij heen word ook iedereen zwanger.. of zijn net bevallen.. mijn ex, mijn beste vriendin, collegas... en ook hoor ik steeds weer nieuwe nieuwtjes.. ook ik ben harstikke blij voor ze hoor.. echt waar.. maar t steekt enorm..
herkenbaar..mijn 2 tantes zijn zwanger,,een vriendin heeft een kleine, en mijn collega is net zwanger heel moeilijk,,,,
Ik kan het me heel goed voorstellen dat je je zo voelt , het is echt een babyboom op t moment. Of mischien zie ik dat gewoon zo.Ik gun het iedereen hoor maar ik wil zelf ook zo graag! En dan hoor je om je heen, bij ons was het meteen de eerste ronde raak.
Ik vindt het ook heel herkenbaar! Me beste vriendin is zwanger waar ik heel blij mee ben, want ze was al een jaar bezig! Maar het moeilijke vindt ik, dat we eigenlijk maar 5 dagen zouden schelen qua zwangerschapsduur! Ik had met 5.5 week een mk gekregen en toen wisten we het nog niet van elkaar! Toen ik haar even later sprak vertelde ze dat ze zwanger was en dat ze 22 april uitgerekend is, als het bij mij goed was blijven gaan was ik 17 april uitgerekend! We hadden altijd geroepen dat we graag samen zwanger wouden zijn en dat had dus zo geweest als het bij mij niet fout was gegaan! Als ik haar zie, krimpt me hart ineen omdat ik even ver als haar zou zijn! Ik vindt heel confronterend! Maar ik probeer me erover heen te zetten! Me oudste zus is ook zwanger van haar 2e, heel leuk omdat je weer tante wordt! Maar je wilt zelf ook zou graag! Ik snap je echt volkomen hoor meid! Ik hoop dat 2008 het jaar voor ons allemaal is!
ik heb presies hetzelfde bijna al mijn vriendinnen zijn zwanger/ of hebben al een kindje. Gister hoorde ik weer dat me vriendin zwanger is ik dacht jah leuk ma pfff best jaloers me andere vriendin raakte per ongeluk zwanger en liet het weghalen toen had ik er ook moeite mee van hMMmm maar ja er is niks aan te doen onze tijd komt nog wel
Bedankt voor jullie reacties! Het geeft me een fijn gevoel dat ik hierin niet de enigste ben! Hoef ik me iets minder schuldig te voelen als ikme weer eens verdrietig voel Knuffels
Ik herken het ook wel hoor... We zijn nog niet zo lang bezig, maar ik denk wel dat als het veel langer gaat duren het steeds moeilijk wordt... hoe erg je het iemand ook gunt. Veel vriendinnen zijn of zwanger of hebben 1 of 2 kids. Gelukkig heb ik ook nog een vriendinnenclubje waarvan nog niemand zwanger is of kids heeft... maar zodra iemand van hen zwanger is zal het wel erg steken denk ik... maar nogmaals... ik gun het ze van harte!
Weet je wat ik persoonlijk nog moeilijker vind? Niet zo zeer het feit dat er iemand anders weer zwanger is (al is dat op die moment vreselijk balen en toen mijn zus me enkele weken terug vertelde dat ze eindelijk zwanger waren heb ik serieus een tijdje gehuild en gebaald) maar de bevalling van die mensen... want dan besef je dat er weer 8 maanden voorbij zijn, dat je ook al zo lang bezig bent en nog steeds niet zwanger bent geraakt... Toen mijn schoonzus zwanger werd waren we zelf ongeveer een half jaartje aan het proberen... balen natuurlijk maar niet erg... even later zou het wel onze tijd geweest zijn! Toen mijn man zijn beste vriend melde dat zijn vriendin zwanger was in ronde 1 waren wij al meer dan een jaar aan het proberen en waren we in de MMM beland. Tranen met tuiten heb ik gehuild en ik kon maar aan 1 ding denken... dat wij maar zwanger zijn voor zij bevalt... over drie maanden is het zover dan is zij uitgerekend en zijn wij al 2 jaar bezig... het wordt steeds moeilijker om voor andere mensen blij te zijn... mijn zus is midden juli uitgerekend en als we tegen dan nog niet zwanger zijn doe ik mezelf wat aan vrees ik... het neemt toch heel je leven over
Ik snap heel goed wat je bedoeld...heb het daar zelf ook meestal moeilijk mee. Na een dag gaat het wel weer maar toch...er gaat echt zo'n steek van jaloezie door je heen. Maar ja...een flinke huilbui lucht vaak wel op en dan gaan we er maar weer tegen aan. Mijn man en ik zitten op dit moment weer op het wachtbankje...dus duimen meiden! Liefs, Iwish
Eigenlijk zou je niet zo moeten leven, maar ik doe het ook, elke maand hoop je het weer, en inderdaad mijn nicht gaat binnenkort ook bevallen en dan denk je bij jezelf.... zijn er al weer zoveel maanden voorbij
Zooo herkenbaar! Ik en mijn man zijn in december 2006 gestopt met de pil en tot zover nog niks... Mijn beste vriendin stopte met de pil en in ronde 2 raakte ze zwanger... Ik was onwijs blij voor haar, maar stiekem deed het me ook onwijs zeer. Het legt onbewust toch een druk op je dat je nog sneller zwanger wilt worden. Maar goed mijn tijd komt ook wel... Groetjes Debby
Hi Meiden, ik herken het echt mega, ik heb een zoontje dus mag echt mega gelukkig prijzen. Maar we willen graag een tweede en na een miskraam zijn we nu weer hard aan het klussen. En wat blijkt de broer van mijn man gaat vreemd en zijn vriendinnetje is zwanger ehh foutje! Loopt dan mega te zeuren dat ze eigen maar arbortus moet plegen tot en met de 4e maand is hij daar achteraan gegaan en nu toch voor haar gekozen... Dan denk ik wel eens (heel gemeen maar echt niet zo bedoeld) waarom zei wel en nog wel een paar dagen later uitgerekend als dit ik mijn kindje had moeten krijgen.. Maar waar ik dan wel blij mee ben is dat iedereen in min omgeving weet dat ik graag zwanger wil worden, soms even vervelende vragen maar gelukkig ok medeleven. en tja ala iemand dan weer zegt je moet er gewoon niet zo mee bezig zijn dan komt het vanzelf goed gooi ik thuiss een kopje kapot en komt het wel weer goed. Want tot nog toe ben ik daarvan overtuigd! Vruchtbaar 2008 allen, dan mogen wij iedereen vertellen dat we zwanger zijn toch Jooze
Ik weet precies hoe jullie je voelen. Het gaat er inderdaad niet om dat je het de ander niet gunt. Integendeel. Maar elke keer is het iemand anders die zwanger wordt behalve jij. En dan gaan ze er uitgebreidt over praten en doen terwijl ik ook zo graag wil. Soms vind ik het jammer dat ik bepaalde mensen heb verteld dat ik gestopt ben met de pil. Krijg elke keer de vraag of ik al zwanger ben. Ja hallo je zult het heus wel horen hoor als het zover is denk ik dan.
Ik ken dat ook. Een vriendin van mij vertelde tien week geleden ook dat ze zwanger is. Ze is tegelijk als ik gestopt met de pil en nu raadt je het al in een keer zwanger. Toen ik hoorde dat ze zwanger was, was ik natuurlijk wel heel blij voor haar. Maar van binnen knapt er dan iets. Ik heb er enorm om moeten huilen. Maar nu je er zelf zo bewust mee bezig bent wordt je steeds vaker geconfronteerd met mensen in je omgeving die zwanger zijn.