Generatieverschil ergenissen

Heel simpel gezegd. Jullie kinderen, jullie opvoedingsregels, klaar. Als het hier de ouders van je man betreffen hem het gesprek met zijn ouders aan laten gaan. Staan zij niet open voor de grenzen die hij stelt dan is het aan jullie samen om een besluit te nemen of hier consequenties aan hangen zoals contact verbreken of jij alleen die het contact verbreekt etc.

 

Ik zou ook niet meer in gesprek gaan over de opvoeding maar wel goed duidelijk maken dat jullie het over opvoeden totaal niet eens zijn en dat dat dus geen onderwerp van gesprek meer gaat zijn. Agree to disagree. En daarbij zullen ze jullie aanpak gewoon moeten respecteren. Mocht dat niet goed gaan kan je altijd nog duidelijk maken dat ze dan minder welkom gaan zijn.

 

Hoe oud is je dochter?
Waarom wou ze niet met haar oma mee? Was ze bang of was het 'Ik ben 3 en dus wil ik het nie'.

Ik zou met je man overleggen hoe verder. Hierom contact verbreken zou ik niet doen, het is gewoon een andere visie op opvoeding.

 

Ik zou toch even héél duidelijk maken dat je dergelijk gedrag niet tolereert. Jeetje, waar bemoeien ze zich mee? En dan op die manier reageren? Ik zou ook een tijdje niks laten horen. Dag hoor!

 

Misschien voelde je schoonmoeder zich afgewezen door haar eigen kleinkind, maar reageert ze daar nogal op een vervelende manier op.

Ik zou in een brief of mail duidelijk zetten dat jullie de ouders zijn en dat jullie je kinderen zo opvoeden en ze dat kan accepteren en zo niet, dat het jullie beter lijkt om het contact voorlopig op een laag pitje te zetten.
Ik zou niet in het heetst van de strijd meteen het hele contact verbreken, maar ze ook de kans geven om ze er toch het beste van te maken en op een normale manier met jullie om te kunnen gaan.
Sterkte hoor!

 

Nou, gewoon een andere visie? Ze moeten maar in therapie zodat ze naar hen gaan luisteren

 

Ik ken TS en haar (schoon)ouders niet natuurlijk , maar ipv meteen te roepen 'contact verbreken!' , Probeer bij elkaar te komen , in te leven; waar komt deze reactie van oma vandaan. Ipv te vallen over hoe ze het zegt, zit er misschien iets in in wat ze zegt?
Ik kan me voorstellen dat het misschien voor oma lijkt alsof kind geen grenzen krijgt: want kind zet een keel op en krijgt haar zin. En misschien is dat helemaal niet zo, misschien heeft TS heel goed geluisterd naar de behoefte van haar kind. Geen idee.

Ik zou dus in gesprek gaan.En dan niet je grenzen op tafel gooien, maar uitleggen. En ik zou de feedback ook serieus nemen. Als ouders ben je ook niet perfect, misschien zien zij dingen die jullie niet zien.

 

Ik had haar vierkant uitgelachen..echt..

 

Helemaal mee eens. Eerlijk gezegd kan ik dit van beide kanten wel begrijpen, en ik denk dat je dit alleen op kunt lossen door in gesprek te gaan. Wellicht met een onafhankelijke partij er bij als praten lastig is. Ik geloof niet dat het nare mensen zijn, maar dat er gewoon een hoop onbegrip is aan beide kanten.
Met een houding van 'onze regels en jullie doen het er maar mee' ga je niet veel bereiken.

 

Ik probeer te begrijpen hoe incidenten waarbij oma zegt: 'gooi die deur nou maar dicht, komt wel goed.' En jij een andere mening hebt leidt tot het besluiten om een therapeut in te schakelen.
... volgens mij is hier veel meer aan de hand dan dat oma niet naar jullie luistert?

Hoe komt het dat beide grootouders zo hard tegen jullie ingaan? Is het echt alleen een generatieverschil zoals je in de titel zegt? (kan hoor, geen idee) Of gaat er iets niet goed in de communicatie tussen jullie (jij en je man) en jullie ouders? Hebben de oma's en opa's veel zorg voor de kinderen? (regelmatig/vaste oppas?)

Hoe is de relatie tussen jullie ouders en jullie broers/zussen?

 

Hoe zijn jullie bij een therapeut terecht gekomen dan?
En om daar te komen moeten alle partijen het probleem zien, dus beide ouders zien ook dat het niet goed gaat op dit gebied.

Wat is er gebeurd vanuit hun kant en vanuit jullie kant om de communicatie op dit gebied te verbeteren?
Wat heeft de therapeut geadviseerd?

Hoe close zijn jullie ouders met de kinderen? Passen ze regelmatig op?

 

Maar je dochter zat bij je schoonmoeder in de auto? Ging ze niet oppassen?

 

Ze kunnen het niet eens zijn met jullie manier van opvoeden, maar is nog geen reden voor je schoonmoeder om opmerkingen te maken als dat je man in therapie moet. Zij hebben mogen opvoeden op hun manier. En jullie mogen het op jullie eigen manier doen. Ik snap dan weer niet dat er reacties komen met de vraag of er een kern van waarheid in zit. Doet toch niet ter zaken. Een keer zeggen van, goh dat zou ik anders aanpakken is lijkt mij niet de reden dat je het helemaal zat bent. Daar moet echt wel meer voor gebeurd zijn. Ik zie het al voor mij dat je met iedereen om de tafel moet gaan zitten die een andere visie op opvoeden heeft dan jullie.