Ik heb nog 4 vriendinnen over met wie ik ook echt met regelmaat afspreek, en daarbij 3 a 4 mensen die ik niet regelmatig spreek, maar bij wie dat ook niet hoeft. Die bellen/sms-en als het weer een keer uitkomt, of ik doe dat en dan heb je de grootste lol en dan weer een paar maanden of soms zelfs een jaar niet. Verder natuurlijk de vrienden/kennissen van mijn man en familie. Aan mensen geen gebrek, wel merk ik dat het nu iets meer van mij uit moet komen. Vroeger waren we allemaal single feestbeesten en gingen we in A'dam regelmatig tot diep in de nacht/ochtend uit. Die doldwaze avonturen zijn nu wel over voor mij, maar de meeste andere mensen om mij heen zijn single of hebben beginnende relaties. Niemand heeft of wil kinderen. Dus dat verandert de omgang met mij wel. Zelfs een oppas vinden is moeilijker met een tweeling omdat het ook voor de oppas drukker is. Gelukkig heb ik de laatste tijd wel een nieuwe vriendin ontmoet die een kindje heeft van een half jaar jonger. En laatst ook afgesproken om te gaan afspreken met een ander koppel als ze terug zijn van een lange vakantie. Het is voor mij moeilijker om vriendschappen te onderhouden nu met kinderen, maar het gaat me de laatste tijd wel weer goed af. Deze weken heb ik 1 a 2 keer per week een afspraak (vorig jaar rond deze tijd niet hoor, toen voelde ik me post zwangerschap/ks en met de tweelingdrukte nogal slecht). Die afspraken zijn zeker ook belangrijk voor me omdat ik de verzorging van mijn kids combineer met een bedrijfje aan huis. Dit is voornamelijk werk op de computer, dus weinig volwassenen contact overdag. TS, is het voor jou een idee om een cursus/hobby/(team)sport/vrijwilligerswerk etc. te gaan doen? Iets waar je jouw type mensen kunt ontmoeten? In mijn ervaring doen minstens de helft van de mensen die dingen om anderen te ontmoeten, niet alleen omdat ze die bezigheid zo leuk vinden. Nieuwe vrienden/kennissen zijn zeker makkelijk te maken als je je op de juiste plekken begeeft. Of dat langdurige diepe vriendschappen worden is een tweede. Maar die zijn dan weer wat zeldzamer
Als er zo veel mensen zijn met weinig vrienden die wel graag nieuwe vrienden (of eigenlijk vriendinnen) wil hebben waarom doen we er hier dan niet wat mee?
Zoals afspreken Keeley?? Op zich een leuk idee, maar denk dat we niet allemaal bij elkaar in de buurt wonen...
ik heb jaren 1 hele goede gehad, maar we zijn heel erg uit elkaar gegroeid doordat onze levens zo zijn gaan verschillen (ik: getrouwd, 1kindje, zwanger, op schip. Zij: nog thuiswonend, geen relatie, suikerziekte, CF en daardoor weinig energie voor dingen)
Met een gezin sta je ook anders in het leven natuurlijk. Je gaat niet zo snel 'ff gek doen in de stad'. Ik heb 1 beste vriendin die zelf geen kinderen heeft, en ik merk dat onze levens enorm uit elkaar gaan. Zij heeft een heel ander leven, drukke baan, gaat vaak uit. Dat doe ik nou eenmaal niet. Maar we bezoeken elkaar wel regelmatig en spreken elkaar wekelijks. Ik denk dat ons contact weer heel hecht wordt als zij ook een gezin krijgt, dan heb je veel meer gemeen. Van andere kant, de vriendengroep van mijn man is wel helemaal gesetteld met kinderen. En daarvan hebben wij echte close contact met alleen 1 stelletje. De anderen zijn allemaal veel te moe om maar iets af te spreken. Gaan ook nooit stappen oid. Maar voor jou: waarom vraag je niet aan een van de mama's om bijv mee te gaan sporten 1x per week?
Nou zeg, dat klinkt niet leuk allemaal. Misschien kun je er iets aan doen? Dus andere vriendinnen zoeken? Ik weet wel dat vriendinnen vaak komen en gaan, zo gaat dat gewoon in het leven. Sommigen blijven wel heel lang hangen. Hier heb ik meer dan genoeg vriendinnen, kan niet eens de contacten helemaal goed onderhouden helaas. Spreken ook elke week wel wat af, gaat eigenlijk geen week voorbij dat ik niemand zie. Het varieert van samen lunchen, uit eten, wat gaan drinken, filmpje pakken, op de thee, naar de speeltuin met de kids of strand oid. Doe dus ook veel zonder mijn kinderen en dat vind ik heerlijk. Zie niet in waarom ik het niet zou doen, ik ben natuurlijk niet alleen maar moeder. Gelukkig heb ik wel vriendinnen, dat als ik een tijdje niets van me laat horen, zij mij zeker bellen, smsen of mailen. Nu zit ik bijv ff niet zo lekker in m'n vel door de zwangerschap maar aan aandacht geen gebrek! Het is een wisselwerking. Ik kan me geen leven voorstellen zonder al die leuke contacten. Ik zou me heel eenzaam voelen denk ik, óók in het gezin (of ondanks) ik heb daar niet genoeg aan...hmm, klinkt eigenlijk ook wel gek, heb strax 4 kinderen...
Ik ken het gevoel, daarbij denk ik ook dat ik gewoon geen vriendinnen kan hebben. Van de week ruzie over het feit, dat ik iets moest vragen aan mijn man. En dat vond ze belachelijk! Want ik kon toch beslissen of het kon of niet..... Sindsdien heb ik dr al een week niet gezien. Mijn beste vriendin,spreekt veel af met andere meiden die veel uitkunnen en drinken. Dat doet soms pijn om te zien, maja,liever alleen en gelukkig, dan vriendinnen hebben die je niet begrijpen.
er was hier iemand die daarvoor een Forum had gemaakt, met allemaal meiden van ZP die opzoek zijn naar vrienden ik heb de link nog, als iemand een kijkje wilt nemen pm me ff, dan geef ik je de link
Ik heb wel een aantal goede vriendinnnen, en daarom heen wel een grote kennissen kring. Dat zijn dan meer vrienden van mijn man, die we bijvoorbeeld op een verjaardags feest zien. Met mijn vriendinnen spreken we eens in de zoveel tijd een meidenavond af, ongeveer 1x per 3 maanden. En dan zitten we ergens voor en gaan we daarna flink stappen. Super gezellig. Er zijn nu alleen 3 zwanger dus dat staat even op een laag pitje. Door de weeks ergens op de koffie gaan heb ik niet altijd zoveel behoefte aan. Dus soms zie ik een aantal vriendinnen een aantal weken niet. Dat maakt ook niet uit, er zijn dan ook geen verwijten naar elkaar en blijft gewoon goed om elkaar te zien. Er veranderd enorm veel vind ik als je kinderen krijgt, het is moeilijker om zo even spontaan weg te gaan. Nu is mijn man wel altijd erg makkelijk, als ik weg ga dan blijft hij gewoon thuis.
Mijn vriendschappen zijn juist beter geworden sinds ik een kind heb. Al mijn vriendinnen (en dat zijn er niet veel hoor) hebben namelijk ook allemaal kinderen, dus dat schept een band. We spreken eigenlijk altijd samen met de kinderen af, en zo'n 1 keer per jaar gaan we zonder de kinderen uit eten (want met de kinderen erbij kom je eigenlijk niet aan praten toe). Echt stappen doe ik met mijn vriend en nog een stel. Met de vrouw van dat stel deel ik dan weer niks op kindergebied (haar kinderen zijn al groter). Mijn beste vriendin is mijn schoonzus. Haar zie ik het vaakst. Maar om nou te zeggen dat ik wekelijks met iedereen aan de telefoon hang, nee. Zo ben ik nooit geweest en zo zal ik nu ook zeker niet meer worden, want daar heb ik het gewoon te druk voor (en zij trouwens ook). De leukste vriendschappen vind ik de vriendschappen die je niet echt actief hoeft te onderhouden, maar waarmee het toch altijd weer gezellig is als je elkaar ziet Maar ik denk wel dat hoe ouder je wordt, hoe moeilijker het wordt om vrienden te maken. Ik heb jarenlang helemaal geen vrienden gehad, alleen vage kennissen, dus ik weet hoe naar dat is. Ik denk ook dat vriendschappen tussen mensen mét, en mensen zónder kinderen, uiteindelijk vaak niet werken. Mensen zonder kinderen snappen gewoon niet hoeveel impact dat kind op je leven heeft, en waarom je daar steeds over wilt praten (snapte ik ook niet toen ik nog kinderloos was). Ik zou proberen om toch vooral vriendinnnen mét kinderen te zoeken... je hebt dan in ieder geval altijd gespreksstof.
Ik mis ook wel een vriendinnengroepje of een beste vriendin waar je leuke dingen mee doet. Heb 2 vriendinnen en nog 3 kennisjes en af en toe leuk contact met de buren maar ook lang niet zoveel als vroeger, maar ja tis soms al druk genoeg met je eigen gezin.
Zou het wel leuk vinden om nieuwe dames (en heren) te leren kennen. Het enige wat ik heb is het werk en thuis.. Dus ik verveel me heel vaak ****. (en dan zeggen jullie: wacht maar tot je kinderen hebt, dan verveel je je niet meer )
Was er laatst niet een topic voor meiden die andere meiden in hun omgeving wilde leren kennen? Staat me bij zoiets gelezen te hebben. De ts hield ook bij wie zich aanmelde en uit welke provincie enzo. Zal de link eens opzoeken. Zelf heb ik genoeg vrienden. Minstens 1, maar meestal wel 2 verjaardagen per maand en dan nog de dingen van de familie, waar we een hechte band mee hebben. Wel merk ik dat het contact minder wordt. Iedereen heeft het druk en de maanden vliegen voorbij. In januarie wilde we al een keer weg met wat meiden en tot nu toe is er nog niks van gekomen. Laatst waren we met een klein groepje en hadden toen de agenda's er bij gepakt, bleek dat we pas weer in september compleet zijn voor een vrijdag- of zaterdagavond. Gelukkig hebben we altijd nog Koninginnedag enzo, die houden we altijd vrij voor elkaar!
ik heb 1 beste vriendin en een paar die ik af en toe eens zie... dan gaan we lekker wat drinken in de stad, biosje pakken, of uit eten of lekker dansen ergens...... lijkt me wel rot als je echt helemaal niemand hebt... misschien kan je eens een advertentie plaatsen dat je een gezellige stapvriendin zoekt?
Herkenbaar hoor. Heb nog 1 vriendin. En met 1 probeer ik het contact weer terug te krijgen. Wat nogal moeizaam gaat. Maar goed, nu leer ik ook zwangere dames kennen door zwemmen en is erg gezellig, hoop dat we contact houden ook voor straks.
dit is de link: http://www.zwangerschapspagina.nl/algemene-clubs/253666-oproepje-voor-mede-forumleden.html
hier ook wel herkenbaar. Wij hebben het allebei erg druk, wonen niet in de buurt van oude vrienden de contacten zijn verwaterd. Misschien is het wel leuk ergens een kletsgroepje/forum/watdanook op te richten om mensen uit je omgeving beter te leren kennen en dan af te spreken
hier heb ik 1 hele goeie vriendin die ik vaker in de week zie, en alles mee deel.. sinds kort ook heeeeeeeel erg goed contact met mijn nichtje waar ik ook alles mee deel en elke dag mee bel.