Jammer hoor, Zelf ken ik dit helemaal niet. Moet wel zeggen dat bijna al mijn vriendinnen zwanger zijn of onlangs bevallen. Verder zijn de niet-zwangere vriendinnen er niet bezig. Er is wel een enkeling die ik ken van wie ik weet dat zij ook graag een kindje willen, maar die doen niet anders tegen mij. Het een ander misgunnen, afgunst hebben e.d. zijn gewoon slechte eigenschappen. Het is vanuit mijn geloof ook heel slecht om jaloers op iemand te zijn om iets wat Allah hem/haar heeft geschonken en jou niet. Dit omdat er misschien veel goeds voor diegene in zit en voor jou (nog) niet. Daarom denk ik de vriendinnen die wel zwanger willen raken er ook zo goed mee om gaan. Ik vind het ook een beetje een kinderlijke reactie.
een bekende waar ik wel veel mee te maken heb kan zelf geen kinderen krijgen.... 3 ivf pogingen maar helaas niet gelukt.... Ik heb nog geen hartje gezien bij de vk maar als ik die over 3 weken heb gezien ben ik erg benieuwd hoe ze het oppakt
Ik ben nu bijna een jaartje bezig en heb PCO heb vorige maand mijn eerste hormonkuur gekregen (Clomid), maar ben 2.5 week geleden van de trap gevallen en enkel gebroken en werd spontaan ongesteld... te vroeg. In principe dus nog niet heel lang bezig, maar door alle onderzoeken die je dan moet ondergaan (geslachtziektes, eileiders, bloed, sperma, temp, hormonen met bijwerkingen enz) geeft het heel veel spanning en baal je dat het niet lekker ontspannen kan. Ik weet dat het een tijdje kan duren of dat de hormonen niet aan slaan en door mijn ongelukje (zit voorlopig in een rolstoel) gaat het allemaal weer niet zo makkelijk. Maar ik ben altijd blij voor anderen geweest, kan daar ook van genieten. Heb alleen 1 x toen mijn schoonzusje in een onstabiele situatie vertelde zwanger te zijn terwijl ik daar niet op voorbereid was en net een pijnlijk onderzoek had gehad niet meteen een gat in de lucht gesprongen, maar gezegd dat ik het haar wel gunde en 2 dagen later, toen ik het had laten bezinken gebeld en iets leuks vor haar gekocht. Ik vind ook dat ik iets wat ik zo graag wil een ander niet kan misgunnen. Maar er zijn koppels die al zo lang bezig zijn dat het echt heel confronterend is en pijnlijk en die pijn begrijp ik ook. Maar voor jou, daar kan jij niks aan doen, ieder zijn eigen pad, niet schuldig voelen wel respectvol zijn en soms rekening houden met en genieten van je zwangerschap succes!
pff ik vindt zo moeilijk he een vriendin van me is al 4 jaar bezig voor een kindje en het lukt nog niet gelukkig kunnen we er heel open over praten ze houd me op de hoogte en is super lief met mijn kindjes maar ik ken er ook een paar beste vriendinnen(nu niet meer dus) ik kwam daar elke dag op elke verjaardag totdat ik na een week na der verjaardag achter kwam dat ik zwanger was eerst was het nog leuk belde me regelmatig hoe het ging is 1x op kraambezoek geweest toen mijn dochtertje 6 maand was daarna nooit weer gezien reageerde niet op smsjes nam de telefoon niet op enz totdat ik der een keer aanhield in de stad en vroeg wat nou het probleem was ze zei keihard in me gezicht van nou je hebt nu een kleine dus je hebt tog geen tijd meer voor ons toen heb ik maar gezegt van weet je nee ik heb idd geen tijd meer voor jou als je zo al gaat denken en ben weggelopen sorry hoor maar daar kan ik dus niet tegen ben zo dus 3 beste vrienden erdoor kwijt geraakt