Ik heb een drankprobleem ...

Ik ook niet. En die opmerkingen word je idd erg zat, maar ik bedenk dan altijd maar: ach, ik weet wie het zegt...

 

wel wat herkenbaar ja.... Ik drink hier maar 2 of 3 keer per jaar iets en de rest van de tijd niet. Ik ben vaak blijer met een glas fanta haha. Eerst hadden mensen ook wel de neiging dit te vragen, nu scheelt dat ik soms bot uit de hoek kan komen en ze het daarna dus niet meer deden. Daarnaast zien ze er nu de voordelen ook weleens van in. Met een feestje kunnen er altijd nog drie mensen met ons meerijden want ik drink toch niet

 

Ik heb ook een ´drankprobleem´ haha, eindelijk een leuk probleem. Nee, ik drink nooit, ik vind alcohol niet erg lekker. Vroeger heb ik genoeg gedronken voor mijn hele leven haha, ik ben nog verzadigd.

 

Wat een reacties! Heerlijk om te lezen dat ook ik niet de enige ben met dit (volgens sommigen, niet volgens mezelf) 'probleem'.
Ik drink dan wel alleen wanneer de zin er is. Soms is dat 1 keer per jaar, de andere keren 2 a 3 keer per jaar. Maar wel heeel weinig dus.
Krijg hier gelukkig bijna nooit meer de vraag waarom niet? Het is inmiddels algemeen bekend.
Het enige stomme is nu, dat ik sinds de zwangerschap juist wanneer ik drank in de winkel zie (ook wat ik niet ken) er ineens zin in krijg. Mn lief zei al dat hij na de zwangerschap wel alcohol zou halen, maar ik weet gewoon dat die 'drang' dan voorbij is, dus dat hoeft niet.

 

Ik houd zelf wel van een lekker wijntje of biertje, (maar drink ook vaak zat niet, moet er maar net zin in hebben), maar ken wel mensen die helemaal niet drinken. Ik kan me er totaal niet druk om maken wat mensen wel of niet drinken, zolang ze maar niet dronken zijn. Die groep mensen vind ik namelijk pas ongezellig.....!

En mensen die het niet gezellig vinden of kunnen hebben zonder alcohol? Best wel zielig eigenlijk, vind ik altijd.

 

mijn man heeft ook dit 'drankprobleem' heb wel het idee dat dit bij mannen nog minder geaccepteerd is als bij vrouwen. Mietje, watje, hij heeft ze allemaal al gehoord

 

Ik heb vroeger wel wat alcohol gedronken, maar bier vind ik echt smerig en wijn geef ik helemaal niets om. Een witte wijn kon ik nog wel wegkrijgen, liefst zoet, snap op zich de gezelligheidsfactor wel en dan wilde ik ook nog wel eens meedoen.
Maar ook net zo goed niet als ik dr geen zin in had, nooit gezeur om gehad. Misschien ook wel, omdat ik best nog wel eens mee wilde doen.
Overigens kon ik vanaf mijn 19e ofzo na een antibioticumkuur heel slecht tegen alcohol. Dus daarom dronk ik vaak ook niet (sws niet meer dan 1 glas, hooguit 2).

Momenteel heel veel voedingsproblemen, drank is wel het laatste waar ik aan ga beginnen of me druk om maken

 

Mijn moeder lust ook geen alcohol, je bent echt niet de enige, de een vind het lekker en de ander niet, ik vind het persoonlijk geen probleem