Haii dames, Wat kan het hormoon soms toch raar zijn! -Eregister lig ik met me partner in bed, waar ik ineens een lachbui krijg van 10 minuten lang. Kon niet meer stil liggen, en stoppen met lachen wou al helemaal niet! De reden; Geen idee!!! - Gister zou me partner met me mee naar bed gaan, had last van een stijve buik en me partner wou er even lekker over heen wrijven met een zalfje. Maar op een andere zender was nog voetbal bezig, ( wat nog maar 10 minuten zou duren ) maar ik in een woede uitviel tegen hem. * Dat hij het niet snapte hoe ik me voelde. * Dat het zijn schuld is. * En noem zo maar op .... Hij heeft het laten varen, waardoor ik met mijn kussen van bed in de babykamer ging zitten en in huilen uitbarstte. Het was niet zijn schuld, ik had gewoon geen 10 minuten geduld meer. Waardoor hij alsnog zijn excuses aanbood en ik het accepteerde??? terwijl het mijn schuld was, hij gaf mij gelijk..??? Zoals nu heb ik daar dus ontzettend spijt van.. dan zit je nu hier en hij is aan het werk. Terwijl je heel graag wil zeggen dat hij zijn excuses niet hoefde aan te bieden Echt een raar hormoon soms!!
ohhh pfff hou op! Ik kan ook enorm huilen en me zielig vinden Slaat nergens op! Mijn vriend zegt al weken 'je hebt gelijk moppie' 'als jij dat wil doen we dat' etc haha hij durft de discussie niet meer aan Ben heel blij dat die er zo mee op gaat
Ja precies haha! Mijn partner zegt ook altijd dat ik gelijk heb, Op dat moment vind ik dat ook! Maar later denk ik ook; tja toch wel eigenlijk zielig voor hem! Maar ja, daarna barstte ik weer in tranen uit en zei ik; dat ik er helemaal doorheen zit/zat dat ik niet meer kan wachten die 6 weekjes.. Dan zegt die ook wel; dat snap ik allemaal wel, ik help je er helemaal door heen! Soms inderdaad houdt hij ook gewoon zijn mond, omdat het dan inderdaad ook beter is om niks te zeggen!
hahah ja ken het! Dan gaat die maar gewoon even wat anders doen zodat hij niet verkeerd gaat reageren Maarja zijn echt hormonen. Moet zeggen dat ik er in het begin veel moeite mee had dat ik mezelf een soort kwijt was en je jezelf niet meer herkent. Je maakt al zoveel mee en dan kan je niet eens op jezelf terug vallen. Begin er steeds meer aan te wennen
haha ja! Heb rond de 20e week wel periode gehad dat ik bijna elke chagrijnig was.. Toen was het een hele tijd weer goed, helemaal vrolijk.. maar nu, heb ik heeel soms van die aanvallen.. waarvan ik nog wel denk; hoe had je dat nou kunnen zeggen haha! Maar ja, het hoort erbij! Nog een paar weken en dan kunnen we volop genieten haha!
whaha die lachbui heb ik nu hmmm 3x gehad omg echt niet leuk en mijn vriend die maakte me nog erger aan het lachen dat ik zowat geen lucht kreeg