Ik ben ook een persoon die absoluut niet van de make-up is. Als ik make-up op doe is dat juist een teken dat ik niet lekker in mijn vel zit of iets wil camoufleren. Vind het vreselijk om uren voor de spiegel te staan en te tutten. Het zit gewoon niet in me en voel me veel beter zonder al die poespas. Ik ga dus ook gerust met een joggingbroek over straat en als ik 's avonds onder de douche geweest ben en in mijn slobberbroek zit en veel te wijd t 'shirt en er staan wat buren op straat te kletsen ga ik daar ook in deze kleding gewoon bij staan hoor. Kan me eigenlijk niet zoveel schelen wat mensen vinden. De ene dag kleed ik me in mijn nettere kleren en de andere dag heb ik meer behoeft aan iets gemakkelijks. Het is ook maar net wat ik te doen heb. Tot nu toe nog geen commentaar gehad van mensen of dat mensen me ontwijken, dus het zal allemaal wel wat meevallen. Ach en diegene die het niet leuk vind is mijn "vriendschap" niet waard denk ik dan altijd maar. Nu scheelt het misschien ook dat ik in een klein boeren dorpje woon waar de oudere generatie nog op klompen naar de supermarkt gaat, er nog respect is voor anderen en het gelukkig nog niet zo zeer om uiterlijk draait maar meer om het innerlijk van de mens. Vind het erg jammer dat heel veel mensen zich tegenwoordig kleden om erbij te horen en niet in wat ze zelf nu eigenlijk lekker vinden zitten of leuk vinden. Nee, laat mij maar lekker mezelf zijn en laat iedereen in zijn of haar waarde. O ja, mijn man vind het allemaal prima en vind me leuk en lief om wie ik ben en niet om wat ik draag. En dit alles betekend niet dat ik niet voor mezelf zorg, want ik douche natuurlijk gewoon, kam mijn haren en draag elke dag schone kleding.
Moest hier erg hard om lachen. Maar ik loop er ook niet bij als een uberhippe moeder hoor, maar zeker niet verslonst! Ik maak me sowieso iedere dag op, en wat ik aantrek, zie ik die dag zelf wel. Als ik weet dat ik veel in het huishouden ga doen die dag, trek ik geen strakzittende broek aan bijvoorbeeld.