Ik heb vorige week dinsdag positief getest, ik was toen 3 dagen over tijd. Deze zwangerschap voelt anders dan de eerste, ik heb helemaal geen last van mijn borsten, terwijl ik bij de eerste er niet naar kon wijzen zo pijn deden ze. Ik heb wel meer honger, ben moe en heb buikpijn. Ik weet niet meer hoe lang de buikpijn bij de eerste aanhield, maar ik heb gisteravond 1 veeg bloedverlies gehad, en daarna een heel klein beetje bruin. Ik dacht echt; dit was het...nu is het over... Ik heb nog een test gedaan en die was positief, maar ja, de hormonen zitten nog in je lichaam natuurlijk. Ik heb wel nog steeds buikpijn, maar niet echt krampen, het is meer een beginnend ongi-gevoel...een beetje zeurende pijn. En bij de eerste heb ik helemaal geen bloedverlies gehad, dus ik dacht meteen dat het foute boel was.. Vandaag geen bloedverlies meer gehad tot nu toe, maar ik ben zo bang dat het misgaat, je bedenkt al helemaal; ooh met kerst zitten we met 2 kindjes bij de kerstboom en bij de bruiloft van mijn nichtje ben ik 5 mnd zwanger en met 7 mnd gaan we lekker op zomervakantie etc etc. Ik durf niet eens de verloskundige te bellen voor een 1e afspraak, wacht eerst wel ff een paar dagen tot het rustig is. En dan weer zenuwen voor de 1e echo...brrrr. Ik zie dat er heel veel bloedverlies hebben in de eerste weken, wat een stress he? En je weet niks en kan niks doen, bah! Nou ja, duimen dan maar.... Sterkte allemaal!
sterkte meid, Hier heb ik gisteren ook een beetje bloedverlies gehad. Echt alleen met afvegen en een beetje bruine afscheiding. tja wat zal het zijn he?? Afwachten is het enigste wat we kunnen doen. En als je het niet vertrouwd gewoon de VK bellen hoor.
Hoi Kimmie, hier precies hetzelfde verhaal maar ben nu 13 weken zwanger en alles is goed. Het is helaas afwachten...
Sterkte ik hoop dat alles gewoon goed is. Ik heb met 5 weken tot 10 weken gebloed,zelfs stolsels,maar heb hier een pracht zoon van 7 maanden. Als je meer gaat bloeden gewoon bellen voor echo heb ik toen ook gedaan en zag een mooie hartje kloppen ik was toen even ver als jij nu bent. Succes
kimmie Heb gelezen dat het bij 20% voorkomt en meestal niets betekent..... Zijn bij de septembermama's ook verschillende die bruinverlies hebben of wat roodverlies... en daarna een mooie echo hebben..... Dat je borsten nu anders aanvoelen kan hoor... ik had bij de eerste veel pijn.... bij de tweede alleen VOOR NOD en later.... en nu ook voor NOD.. en heel af en toe.... Elke zwangerschap is ECHT anders.... dus het wil niets zeggen... wel/geen klachten..... ik heb een vmk gehad, terwijl ik kotsend boven de pot hing.. dus klachten zat, maar geen goede zwangerschap..... Hoe dan ook heel veel succes, want die onzekerheid is echt vreselijk!!! groetjes...
heb ik ook gehad rond precies hetzelfde termijn. daarna heel veel helderrood bloedverlies met stolsels en de hele hotemetoot. maar alles was toch goed. en zie mijn banner... volgende maar word ze alweer een jaar. ik heb gewoon het ziekenhuis gebeld en ik kreeg om de paar dagen een echo om te zien of het goed groeide en of er hart actie zou komen.
Hoi meid, Wat een nare onzekere situatie zeg.. Ik weet precies hoe je je voelt... Onzekerheid is vreselijk... Toch kun je echt niet meer doen dan afwachten... Hoe moeilijk dat ook zal zijn... Ik heb bij onze eerste kleine eenmalig wat bloed verloren, en een gezonde dochter.. Bij de derde zwangerschap, weken bloedverlies en helaas een miskraam, maar die stond los van het bloedverlies.. En ook deze zwangerschap veel bloedverlies en ook langdurig... Maar het ziet er toch allemaal goed uit.. Het leek te komen van een laag liggende en bij de uitgang liggende placenta... En ik had een fikse infectie vaginaal, heb er 3 kuurtjes voor gehad, en ben er nog niet helemaal mee klaar... Meid sterkte en de verloskundige kan je altijd nog bellen, als je je zekerder voelt... Tuurlijk kan je haar ook altijd bellen om jezelf gerust te stellen, evt, al hielp het bij mij niks. Want ze zeiden, je moet afwachten het kan alle kanten op... Liefs Catheleine
Hé Kimmie, Ik vroeg me al af hoe het geen. Ik wil je niet teleurstellen of angst inpraten, maar zo begon het bij mij ook...op zondag... En vanaf dinsdag ben ik hevig aan het bloeden. Ik heb vanmiddag ook een test gedaan en die was negatief, dus dit zal wel echt mis zijn. Gelukkig zijn er ook verhalen die wel positief zijn, dus hou nog een beetje moed. Je kunt inderdaad twee dingen doen, afwachten of de verloskundige bellen. Alleen zei de verloskundige bij mij ook dat ik moest afwachten, dus ik had er niet zo veel aan. Als ik jou was zou ik gewoon bellen. Als ze zeggen dat je wel mag komen weet je waar je aan toe bent. Als je moet wachten, tja, dan doe je dat maar. In elk geval heeeeeel veeeeeel sterkte en ik hoop voor je dat het allemaal nog goed zit!
Bedankt voor de geruststellende en meelevende berichtjes. Tja, soms denk ik ook; we weten te veel, zou een stuk relaxter zijn als je onwetend bent over het hele geval zwangerschap. Doordat je weet wat en wanneer er van alles fout kan gaan wordt ik soms wel eens heel onzeker. En de hormonen maken het er ook niet makkelijker op... En dat het de 2de zwangerschap is maakt niks uit, ben ik inmiddels achter. Jolly78; Wat verschrikkelijk naar dat het waarschijnlijk toch fout is gegaan, je blijft toch steeds hopen.... Ik hoop voor je dat het gauw weer lukt en goed gaat! Catheleine; sterkte met je kuur, lijkt me heel akelig, het is al allemaal zo gevoelig en kwetsbaar daarzo tijdens een zwangerschap..En zo dicht bij je kindje in de buurt met een infectie...ik hoop voor je dat het snel over gaat! Rodelief; dan zitten we in hetzelfde schuitje, ik denk dat positief blijven het beste is! Sterkte! Gelukkig ook een hoop positieve verhalen, daar houdt ik me voorlopig maar aan vast!
Het helpt mij elke keer weer om te bedenken dat je er toch geen invloed op kunt uitoefenen. Je kunt een miskraam maar in heel zeldzame gevallen voorkomen als die toch al op stapel staat. Dat geeft mij dan de kracht om mijn zorgen erover los te laten. Het gezegde klopt echt: de tijd zal het leren! Ik hoop dat het een beetje lukt om het van je af te zetten. Groetjes Mamadaisy
Ik heb tijdens mijn zwangerschap maar liefst 3 xbloed verloren. In 1 geval konden ze absoluut niet zeggen wat de aanleiding daarvoor was, de andere twee keer kwamen door gemeenschap en een inwendig onderzoek. Bloedverlies komt vaker voor en hoeft net altijd niets te betekenen. Natuurlijk, realiteit gebiedt me te zeggen dat het óók wél mis kan gaan, maar vaak zie je dan toch vrij veel helderrood bloedverlies wat gepaard gaat met flike krampen. Een beetje ongi-achtige pijn hoort er ook gewoon bij in die eerste weken....
bij mij hadden ze het over buitenbaarmoederlijke zwangerschap er was nog wel een stip te zien op de echo maar zat dus niet in de baarmoeder maar erachter. en bij mij begon het ook met een bloeding en heb het nu nog met stolsels ik denk dat ik een miskraam heb. en bij jou ik zal me nog geen zorgen maken en kan innestilingsbloed zijn he zal nog rustig ff afwachten.als je vers bloed ertussen krijgt is het meestal niet goed sterkte
Nou, het is over hoor.... We waren een weekendje weg met mijn familie (ouders, en broertjes met vriendin) en ik kreeg steeds meer bloedverlies. De buikpijn bleef aanhouden en ik kreeg ook stolsels en uiteindelijk ook stukjes (gatverdamme) vlees....en velletjes. Maar ik heb nog geen vruchtzakje of vruchtje oid gevonden, misschien komt dat nog? Echt balen, ik werd ook nog eens snipverkouden, wat mijn vriend ook al was en mijn dochtertje daarna ook, dus dat waren lekkere nachten ook nog eens...pfffff. Lekker zo'n weekje vrij. Ik bloed nog steeds veel met grote stolsels enzo, ik vraag me af hoe lang dit gaat duren... Ik denk dat als ik dinsdag nog zoveel bloed, ik de dokter even bel. Gisteren heb ik voor het eerst echt gehuild erom, ik dacht dat het wel ging, ik was er klaar mee dacht ik, het moet er toch uit. Maar zo zie je maar wat een emoties het teweeg kan brengen..ook al heb je een gezond kindje. Ik hoop dit nooit meer mee te maken....
Sterkte... Hier begon ik ook met 6 weken en 5 dagen een veegje bloed te verliezen. VK zei me af te wachten maar dat lukte me niet en ik heb een 'pret'echo laten maken. Alles goed! Het weekend erna weer hevig bloedverlies en een spoedecho met 7+5dagen (via de vk) en weer alles goed! Ik kreeg langzaam wat hoop en verloor na 2 dagen geen bloed meer. Een dag of 5 erna weer bruin bloed maar zowel de VK als de huisdokter noemden het oud bloed, ik moest maar eens gaan genieten, ik was gewoon zwanger en dir hoorde blijkbaar bij mij kreeg ik te horen. Woensdag de 11 weken echo en jawel, hardstikke mis! 1 dag na de laatste goede echo is onze kleine gestopt met groeien.... De dag erop kreeg ik een curretage (zat immers al 3 weken leveloos in mijn buik zonder dat er iets gebeurde). God wat een hel... Voor jou ook heel erg veel sterkte en kracht toegewenst, wat is het toch ***** dat mensen dit mee moeten maken....
pff als ik jullie berichten lees .. heb ik een beetje mn twijfels... Ik vanochtend echt zooo gehuild .. ik ging naar de wc... ik had al een beetje ongi krampen .. en bij het afvegen kwam er iets bloed mee .. was ook niet echt ongi bloed.. Ik weet dat het ook wel goed kan gaan , maar ik heb de hoop opgegeven
Wat een narigheid kunnen zwangerschap ook met zich meebrengen, he? Maar eigenlijk had ik van het begin af aan al een gevoel dat het niet klopte. Ik had zo weinig ''klachten''. Mijn borsten deden helemaal geen pijn en ik ''voelde'' mijn baarmoeder niet, had niet dat opgeblazen gevoel.. En bij de eerste bloedveeg, zei ik al tegen mijn vriend dat ik voelde dat het mis zat en ik er een heel slecht gevoel over had... Ik hoop maar dat het bloeden en de buikpijn snel ophoudt, ik wordt er gek van, ik wil er vanaf!! Het is nu net of ik gruwelijk zwaar ongesteld ben, al ruim een week! Als het dinsdag nog niet minder is (dan ben ik vrij), dan bel ik de huisarts, misschien moet er dan wel een echo gemaakt worden? Nou, meiden, heel veel sterkte, helaas maar ook gelukkig zijn we niet de enige... - Loki09, dat lijkt me vreselijk, als je al zover bent en steeds maar te horen krijgt dat het wel goed zit, je gevoel klopte dus toch, wat een ''moedergevoel'' heb je dan toch al he? Sterkte en heel veel geluk met de volgende zwangerschap! - En Rachell, ik ga duimen voor je!