Even een berichtje van mij over hoe het nu verder gaat. Ik liet even niks meer van me horen, omdat het toch erg hectisch is geweest de laatste dagen. Met me moeder gaat het alleen maar achteruit, maar dat is wel te verwachten als je niet meer kan drinken en eten. De thuiszorg zegt wel dat ze veel wilskracht heeft om te leven en dat ze het al veel langer uithoudt dan dat ze verwacht hadden. Ik heb het idee dat ze toch nog stiekem aan het wachten is op mij, maar we denken dat ze het niet gaat redden tot mijn bevalling. Me vriend werkt nu halve dagen, zodat ik 's middags en 's avonds bij me moeder kan zijn. Dat doet me goed en het stelt me ook gerust, want ik zie iedere keer dat me broer en zijn vriendin ontzettend goed voor me moeder zorgen. Ik voel me weleens rot dat ik niet kan helpen, maar daar probeer ik me over heen te zetten wat af en toe best lastig gaat. Het lijkt er ook op dat me moeder graag door mij geholpen wil worden, maar ik kan haar gewoon niet optillen en verplaatsen. Aan 1 kant hoop ik dat ze het nog meemaakt, maar aan de andere kant zie ik ook dat ze het ontzettend moeilijk heeft en dat het een kwestie van dagen is dat ze hier nog is. Zelf ben ik rustig de laatste dagen ik heb niet meer zo'n grote huildag gehad als afgelopen donderdag, maar wel erg moe. Probeer in de ochtenden zo rustig aan te doen en me voor te bereiden op de bevalling alleen ben af en toe een beetje bang dat het wel heel zwaar gaat worden... Groetjes, Kim
Ik heb geen woorden om je te troosten, daarvoor is het wat te groot. Maar ik wil je heel veel sterkte wensen en liefde van de mensen om je heen.
ik leef zo met je mee meid! Echt erg voor jullie allemaal! Heel veel sterkte meid... Ik weet verder hier niks op te zeggen,ben er stil van! Liefs
Wat moet dit enorm zwaar voor je zijn Kim... Heel begrijpelijk dat je het van je af wilt schrijven op dit forum. Het lijkt me ook erg dubbel inderdaad. Aan de ene kant wil je heel graag dat je moeder jullie kindje nog kan zien, maar aan de andere kant is dit lijden ook vreselijk.. Ik wil je heel veel sterkte wensen in deze moeilijke tijd..
Hoi Kim,wat erg voor je.. Ik hoop echt dat je kindje wat te vroeg geboren wordt zodat je moeder hem toch nog kan zien. Voor de rest heel veel sterkte in deze moeilijke tijd.
he meis, wat verschikkelijk zeg. Hopelijk is je moeder aan het wachten op jou. Heel veel sterkte de komende tijd Liefs Fleur
Ik vind zowiezo dat je je heel goed houd, petje af! Nu maar hopen dat die kleine snel komt! We blijven duimen ! -xxx-
Hier weer een berichtje van mij alleen ik zit nu een klein beetje met een dilemma....Eigenlijk wilde ik dat ze dit niet aangegeven hadden. Ik was vanavond voor controle bij de verloskundige en daar had ik aangegeven dat me moeder wel heel erg achteruit was gegaan en dat het een kwestie is van dag(en) is. De verloskundige gaf aan dat ik ingeleid kon worden, zodat het kindje eerder geboren wordt. Als het dan gaat gebeuren dan zou het denk ik vrijdag gebeuren, maar het is zo onzeker of me moeder dat wel haalt. Ik moet dan uiterlijk morgen beslissen, want anders is het echt te laat. En volgens mij moet er dan ook echt plek in het ziekenhuis zijn. Ben echt een beetje aan het dubben wat ik moet doen. Me vriend staat achter me welke keuze het ook is, maar zijn mening is dat het misschien wel voor niks is. Dadelijk ben ik aan het bevallen en dan overlijdt ze en kan ik er niet bij zijn en dat heb ik ook een beetje. Als het een week geleden was voorgesteld dan was de kans groter dat ik het had gedaan, maar nu... Wat is jullie mening hierover?
Meis, ik zal het gewoon doen ! Het kan ook geen kwaad voor je kindje, de kleine is helemaal af! En mocht het zo zijn dat ze dan overleden is dan heb je het iig. geprobeerd! Denk er wel goed over na, maar ik vind het wel een goede reden om het te laten komen! Heel veel sterkte en succes met je beslissing... -xxx-
Ik weet niet of je moeder nog aanspreekbaar is. Maar misschien zou je het er met haar over kunnen hebben. En anders misschien met je familie. Het lijkt me nogal een moeilijke beslissing. Heeft natuurlijk allebei zun voor- en nadelen. Als je zelf het idee hebt dat je moeder op jou "wacht", zou ik het denk ik wel doen. Ik geloof er heel erg in dat mensen kunnen "wachten". Weer een keer heel veel sterkte en jij maakt echt wel de goeie keuze. Dikke knuffel xxx
ik zou het dus wel doen, je kindje is helemaal af..die mag nu wel komen.. En als dit de wens van jullie beide is zou ik het gewoon doen..Dan kan je moeder iig je kleintje nog even zien.. Het blijft natuurlijk een moeilijke beslissing, dat weet ik ook wel. Er zijn risico's aan verbonden. maar als je VK het voorsteld: waarom dan niet? Nou meid nogmaals heel veel sterkte...
Ben je er al uit wat je gaat doen? Ik moet wel steeds aan je denken hoor.. Gaat je moeder nog steeds heel hard achteruit of is het momenteel stabiel?
hoi, ik ben erg ontroerd door je verhaal. Ik moet zeggen dat ik je wel heel sterk vind. Als ik in jou situatie zou zitten, zo met je moeder, dan zou ik de hele dag huilen. Je voelt je schuldig, maar daar is geen enkele reden voor. Je zit tussen 2 gebeurtenissen in. De ziekte van je moeder en de komende bevalling. Hopelijk beuren de berichten je een beetje op, maar het blijft zwaar. Ik wil je in ieder geval heel sterkte wensen en ook met wat je gaat doen met de bevalling. Of je je laat inleiden of niet. Aan de ene kant is het wel helder wanneer jullie kleintje dan komt, maar doe wat je gevoel je ingeeft. En heel veel sterkte met je moeder. Liefs
hoi, ik ben erg ontroerd door je verhaal. Ik moet zeggen dat ik je wel heel sterk vind. Als ik in jou situatie zou zitten, zo met je moeder, dan zou ik de hele dag huilen. Je voelt je schuldig, maar daar is geen enkele reden voor. Je zit tussen 2 gebeurtenissen in. De ziekte van je moeder en de komende bevalling. Hopelijk beuren de berichten je een beetje op, maar het blijft zwaar. Ik wil je in ieder geval heel sterkte wensen en ook met wat je gaat doen met de bevalling. Of je je laat inleiden of niet. Aan de ene kant is het wel helder wanneer jullie kleintje dan komt, maar doe wat je gevoel je ingeeft. En heel veel sterkte met je moeder. Liefs
hoi, ik ben erg ontroerd door je verhaal. Ik moet zeggen dat ik je wel heel sterk vind. Als ik in jou situatie zou zitten, zo met je moeder, dan zou ik de hele dag huilen. Je voelt je schuldig, maar daar is geen enkele reden voor. Je zit tussen 2 gebeurtenissen in. De ziekte van je moeder en de komende bevalling. Hopelijk beuren de berichten je een beetje op, maar het blijft zwaar. Ik wil je in ieder geval heel sterkte wensen en ook met wat je gaat doen met de bevalling. Of je je laat inleiden of niet. Aan de ene kant is het wel helder wanneer jullie kleintje dan komt, maar doe wat je gevoel je ingeeft. En heel veel sterkte met je moeder. Liefs
lieve kimsch ik zou het laten komen dan heb je het geprobeerd en ben je niet langer in spanning, ik wens je heel veel sterkte in deze moeilijke tijd. wens je ook veel sterkte met het maken van je keuze, anders kan je het misschien je moeder vragen wat zij fijn vind, maar aan de andere kant het is en blijft jouw keuze. liefs nickyz
Hoi, Ik heb toch besloten om het niet te doen. Ze was afgelopen nacht erg onrustig en vandaag heeft ze een medicijn gekregen waardoor ze wat meer rust kreeg, maar het medicijn heeft ook het risico dat het laatste zetje kan zijn. Ze krijgt deze medicijn om de 3 uur en als die niet helpt dan krijgt ze een soort van slaapmiddel, waardoor ze waarschijnlijk niet meer wakker gaat worden. Het kan dus vannacht of morgen over zijn. Haar huisarts heeft ook aangegeven dat dit de laatste fase is. Mede hierdoor heb ik besloten om het niet te doen. Ik kon het niet verdragen dat ik me morgen zou laten inleiden en dan geen afscheid kon nemen van me moeder als ze toch die dag of de volgende dag haar laatste adem uitblaast. Ik kan er dan niet eens naartoe, omdat ik dan nog moet bijkomen van de bevalling en dan nog weet ik niet eens of ze het nog wel bewust meemaakt. Ze is ook niet meer aanspreekbaar en ik weet ook niet of er nog wel iets tot haar doordringt. Ik zie wel dat ze op dit moment veel lijdt en misschien niet meer dan een dag zal meemaken. Als me verloskundige het vorige week had voorgesteld dan had ik het zeer waarschijnlijk wel gedaan, maar het is nu gewoon te laat en dan denk dat het beter is om het gewoon via de normale manier te laten gedaan. Vandaag wel erg moeilijk gehad, want het was een beetje definitief vandaag. Gelukkig heb ik veel steun aan me vriend, broer en zijn vriendin dus we slaan ons er wel doorheen. Ook al gaat het moeilijk worden. En natuurlijk kan ik hier me verhaal een beetje kwijt en dat vind ik best fijn. Groetjes, Kim
Goed dat je nu voor jezelf een beslissing hebt genomen. Wat een ontzettend zware en moeilijke tijd moet dit zijn.. Om je moeder zo te zien afglijden en niets te kunnen doen. En tegelijkertijd jij, met een nieuw leven in je. Zo dubbel allemaal. Dingen die je zo graag met haar zou willen delen. Ik vind het zo in en in verdrietig voor je.. Heel veel sterkte.