Wat een moeilijke keuze heb jij moeten maken.... petje af, voor hoe je hiermee omgaat. Misschien kun je er zo wel het beste vrede mee hebben: je kunt bij het afscheid van je moeder zijn en voor de rest laat je de natuur haar werk doen, zowel bij het overlijden van je moeder als bij de geboorte van je kindje. Ik vind het wel een mooie gedachte dat hun zielen elkaar ontmoeten, in het gebied tussen einde en begin. Misschien kun jij je daar ook iets bij voorstellen... Een grote knuffel voor jou, je moeder en je kindje.
Hoi, Me vermoeden bleek dus te kloppen. Ik had het dus niet op tijd gered als ik me zou laten inleiden. Vanmorgen vroeg is me moeder na heel veel strijd overleden. Ik ben moe en verdrietig en de komende dagen wil ik even alleen zijn en rust hebben. Vrijdag na kerst wordt ze gecremeerd. Aan 1 kant hoop ik dat ik het red aan de andere kant heb ik er niet echt behoefte aan. Mensen gaan dan allemaal vragen stellen en dingen zeggen tegen me waar ik niet echt veel zin in heb. Het gaat immers om me moeder en niet om mij. Groetjes, Kim
Ow, het is dus toch nog heel snel gegaan achteraf. Heel veel sterkte gewenst de komende dagen (en ook daarna natuurlijk).
Achjee Wat moet jij een verdriet hebben arme meid! Ik wens je alle sterkte toe die je nodig hebt, en ik hoop dat je de kracht kan vinden om alles weer op de rails te krijgen! Hoe dieper het dal, hoe hoger de berg!
jeetje meid gecondoleerd, echt heel naar voor je!ik wens je nogmaals heel veel sterkte toe. liefs nickyz
Ik heb je hele verhaal met tranen in mijn ogen zitten lezen. Wat vreselijk voor je. Heel veel sterkte aankomende tijd en natuurlijk gecondoleerd.