Pfff ik zit er even doorheen... Mijn zoontje van 7 weken, huilt veel en slaapt slecht. En dat breekt me op... We zijn al 4 keer bij de osteopaat geweest, omdat hij erg veel last heeft van darmkrampjes.. en hij is heel erg gespannen. hij overstrekt zich helemaal en maakt van zichzelf helemaal een plankje. De darmkrampjes zijn nu minder geworden, maar nu huilt hij nog steeds, ik heb totaal geen idee meer waarom, wat er aan de hand is. we zijn al bij de kinderarts geweest en die heeft hem op pepti gezet, en daardoor is zijn reflux wel overgegaan maar de darmkrampjes niet echt. ik kan hem als hij wakker is niet wegleggen in bijv de box of wipstoeltje... geef hem 5 tellen en hij begint al te huilen. In slaap vallen kan hij niet alleen, ik moet er altijd bij blijven, de speen vast houden tot ie slaapt, of hem in slaap wiegen.. Ik weet het ff niet meer... en het voelt alsof dit nooit meer goed komt
Het enige wat ik mij kan bedenken wat het voor hem fijner en voor jou makkelijker maakt is het dragen in een draagdoek. Als mijn kleintje iets heeft en ze voelt zich niet fijn, wil ze alleen maar bij mij zijn. Ik vind dat geen probleem, doe haar in de doek en binnen no time is ze rustig
Ik kan hier een heel. Verhaal neer knallen over mijn twee huilbabys maar daar heb je niets aan! De tip hier? Koop een draagdoek en hou je kindje lekker in de doek. Digi knuffel wat ik weet precies hoe je je voelt
ik heb een draagzak, maar zelfs daarin wordt hij niet altijd rustig... ik ben gewoon zo moe, en dan hoor ik van iedereen dat een baby echt wel even ( 10min ofzo) zichzelf moet kunnen vermaken. wat doe ik fout..?!
nog niet getest, moet over drie maanden terug komen bij kinderarts.. inbakeren... wel geprobeerd maar hij is een buikslaper... hij slaapt echt niet graag op zn rugje
Ten eerste jij doet niks fout. Sommige kindjes is het wat langer zoeken naar wat er aan de hand is. Je zegt dat je een draagzak hebt?! Welke draagzak heb je? Bij mij hielp een draagdoek veel beter omdat hij hier meer 1 met mij werd. Daarna weer terug naar de kinderarts en aangegeven dat het nog niet goed gaat. Verdere onderzoeken vragen. Daarnaast vraag af en toe opa en oma even om een uurtje of 3 op te passen dan kun jij even wat bijslapen. Zorg er dan wel voor dat je je kindje even niet kan horen want anders blijf je onrustig en slaap je nog niet. Als jij weer wat slaap kan inhalen kun je het huilen ook net even iets beter aan.
De eerste 3 maanden is het zwaars zeggen ze....ook met krampen en alles.. Idd kijk verder met koemelkallergie....ons zoontje heeft 4,5 maand gekrijst geweest niet gehuild en gekrijst... Overdag en snacht tot ververmoeidheid van mijn zoontje zelf... Nog is hij qua gezondheid niet in orde en heeft tot 7 maanden ook elke nacht gehuild en nu met andere voedingswinkels huilt hij weer meer overdag en snachts... Maar dat is meer qua gezindheid... Maar echt na 3/4 maanden word het veel en veel minder.... En idd bij je houden! Ik deed niet anders, zat tussen 4 muren met hem ik me bijna 24/7, Een troost...het gaat over!!
Loodzwaar hè, zo'n ukkie dat ontroostbaar is. Vraag of je koemelkvrije voeding mag proberen en gebruik een draagdoek. Dat scheelde al een hoop. Heb je zelf trouwens een vermoeden wat het kan zijn? Daarmee zit je vaak goed. Sterkte en een hoop energie gewenst.
Ja dat Heeft/had hij.... maar ik heb het idee dat dat echt wel ver weg is sinds pepti.... dank jullie wel voor de lieve woorden!
Pff troost je; je bent echt niet de enige. Mijn zoontje is nu 13 maanden en ik kan er nu pas echt van genieten. Hij was ook erg ontevreden, ben naar chiropractor en osteopaat geweest maar niets hielp echt langdurig. Het lijkt bij mijn zoontje gewoon alsof het allemaal frustratie was; onbegrepen, nog niet kunnen doen wat hij wil enz. Nu zit hij lekker in zn vel. Wat het nu precies is geweest kan ik nog steeds niet zeggen. Ik heb het jaar echt een beetje ervaren als overleven. Bij mij hielp het wel om op een gegeven moment de schijn niet meer op te houden. Je hoort iedereen maar over de leuke dingen, vriendinnen die al over een tweede denken terwijl ik alleen maar dacht; waar ben ik aan begonnen. Wanneer mensen aan mij vroegen hoe het ging zei ik ook gewoon dat het nog niet lekker liep en dat het me allemaal zwaar viel. Dit scheelde al een beetje. En wat mij heel erg hielp was om verhalen van anderen te horen bij wie het ook niet allemaal fantastisch ging! Hieraan had ik nog de meeste steun. Dus bij deze een opkikkertje; accepteer het, probeer uit waar jij een goed gevoel bij hebt en het wordt echt allemaal beter.
Onze dochter had ook darmkrampjes en was ook een buikslaper.. Maar we konden haar alleen slapend wegleggen, was geen doen.. Osteopaat heeft hier ook goed geholpen wat betreft de darmkrampjes.. Hoefden er maar 2 keer naartoe.. Hier was inbakeren echt de oplossing. Kon ze zichzelf niet meer wakker maaien met haar handjes en op haar rug liggen zonder dat haar eten weer terug kwam. Duurt wel even voor ze eraan gewend zijn, maar na een week hadden we een ander kind dat rustig kon slapen. Ze viel steeds sneller zelf in slaap (in het begin ook erbij gezeten, elke keer speen terug doen enz..) Bij 4 maanden zijn we gaan afbouwen met de doek omdat ze ging omrollen en nu slaapt ze al sindsdien prima op haar rug in een slaapzak. En je doet niks verkeerd hoor, het is vreselijk lastig soms!
Zo vreselijk herkenbaar,ik ben ook 24/7 met ons ventje bezig. Soms is het zo vermoeiend he. Maar dan krijg je zo'n lieve glimlach en dan maakt het allemaal niet meer uit. Heb je iemand die hem een halve dag even van je over kan nemen zodat je even kan slapen? Ik breng hem altijd 1 x in de week een paar uur naar mijn moeder, dan kan ik even bij tanken. Sterkte meid!
ik hoop echt echt dat het beter wordt... het valt me echt zo zwaar... en schaam me er enorm voor... maar ook ik heb dat gevoel van "waar ben ik aan begonnen" Ik hou echt enorm veel van hem hoor, begrijp me niet verkeerd...
Je hoeft je nergens voor te schamen! Een keer ben je zelf lichamelijk en geestelijk ook op.. Wij hadden ook een enorm onrustige baby (nu af en toe nog, midden in een sprongetje), maar inbakeren gaf hier rust. En echt, hoe gek het ook klinkt, maar na 3-4 maanden wordt het echt beter! Ik zou wel terug gaan naar de arts en vragen om verder te onderzoeken. Heeft hier heel wat moeite gekost, omdat onze ha vond dat er niks aan de hand was en niet wilde doorsturen.. Uiteindelijk zelf overgestapt naar hypo allergene voeding en na veel pijn en moeite Nexium gekregen. Ook zijn wij de voeding gaan indikken, omdat we een spugertje hebben, maar we kregen wel en heel ander zoontje! Succes en probeer inderdaad je rust te pakken, hoe moeilijk dat ook is.
Ik herken je verhaal helemaal. Ik wist bij mijn 2e ook niet meer wat ik moest en waar ik het moest zoeken. Ik ben gaan inbakeren samen met de Ria blom methode en eindelijk ging mijn mannetje slapen. De 1e keer was heeeeeeel moeilijk om hem te laten huilen maar elke dag ging het een beetje beter en na een week was het huilen minimaal. Ik ben net bevallen van een derde en ik baker haar van het begin af aan al in en ook zij slaapt er super op. Ik hoop dat het bij jou ook rust geeft. Op marktplaats kan je prima tweede hands doeken kopen met het boekje van Ria blom erbij.