zijn er nog meer mensen die bijna geen familie hebben? ik heb wel een grote familie alleen de meeste wil ik vanwege alcohol en drugs geen contact mee hebben... mijn vriend heeft wel wat familie maar ook niet enorm veel. ik vind het van de ene kant wel jammer vooral nu de feestdagen eraan komen
ik heb alleen me moeder en vader hier. me man heeft wel veel famillie maar die wonen helaas heel ver weg en zien we 1 keer per jaar. ik vind het ook wel jammer met feestdagen en verjaardagen.
Yup hier ook een kleine familie. Familie van mijn vaders kant zie ik niet meer ( familie ruzie ) en van mijn moeders kant zie ik alleen mijn oma en mijn tante en de rest wil ik ook vrij weinig mee te maken hebben ( zie ze eens per jaar ) aangezien dat zeer grote criminele zijn en daar wil ik mijn kids niet mee om laten gaan. Familie van mijn man zien we weinig ( buiten mijn schoonouders, zwager en schoonzus om want die wonen hier ook in de wijk ) want die wonen allemaal in Zwolle en wij in het zuiden van zuid holland, daar ga je dus niet zomaar ff een bakkie doen zeg maar .. Ik vind het van mijn kant van de familie absoluut geen gemis, ze hebben het er zelf naar gemaakt dus tja, dat soort mensen ben ik liever kwijt dan rijk We hebben gelukkig veel vrienden die we als grote familie zien dus dat is wel fijn.
Ik zelf heb een grote familie, en ook goed contakt mee Maar manlief heeft bijna geen familie, vanwege conflicten ouders vs familie. We missen ze ook niet moet ik zeggen. Het gaat prima zo
Herkenbaar! Ik heb zelf ook geen contact meer met mijn familie (alleen een lieve oom en tante en nichtjes waar ik wel heeel blij mee ben!) En mijn man heeft heel weinig familie. Met verjaardagen en feestdagen mis je dat inderdaad altijd extra he? (ik mis niet mijn familie maar soms wel EEN familie, vooral voor mijn meiden vind ik het vaak jammer) Soms steekt het dan ook wel als je van anderen leest over de drukte en gezelligheid met ooms tantes nichtjes neefjes opa's en oma's en noem maar op..maar het is niet anders. We maken er iets moois van met ons eigen gezinnetje en zijn extra zuinig op de lieve mensen die we wél om ons heen hebben. Ik heb het een plekje gegeven maar herken je gevoel dus wel hoor, het blijft altijd 'jammer' !
Ik heb een grote familie in de zin dat nog veel tantes en ooms van mijn ouders nog leven en mijn grootouders ook nog allen; mijn moeder heeft maar 1 zus en mijn vader is enig kind, dus wel weinig tantes/ooms "van mezelf" (klinkt zo raar). Over zowat 10 à 15 jaar verwacht ik dus een kleine familie te hebben realistisch gesproken, en helaas zijn mijn grootouders bij de oudste kinderen van bij hun thuis.
Ik heb helaas ook bijna geen familie.. In Nederland wonen me vader broertje en ik. De rest woont allemaal in het buitenland. Helaas kunnen we door problemen ook niet naar ons land. Ik vind het persoonlijk wel heel moeilijk zonder familie. Voel me erg eenzaam en word vaak verdrietig bij de gedachte dat ik me kind(eren) geen familie kan geven van mijn kant buiten ons 3. Feestdagen vind ik ook altijd vervelend
same here... grote familie, maar heb geen familie... snappen jullie m nog vriend heeft ook erggg grote familie en daar wel goede contacten mee, maarja nooit zelfde als je eigen fam he, maar toch fijn dat ze je als fam betrekken en zien
yup idem, mega grote familie,maar zie praktisch niks! sinds ene poosje ineens wel FB contact met sommige, maar meer als een leuk berichtje af en toe wordt het niet ik zie: mijn moeder, een nicht, een tante van me pa's kant en dat was m.......... van mijn man z'n kant zie ik: schoonmoeder, zwager en schoonzus, schoonvader... vet he
Hier ook een hele grote familie. Maar sinds dat mijn ouders 12 jaar geleden zijn gescheiden is al het contact van beide zijden volledig weggevallen Tegenwoordig wel weer veel familieleden op fb. Maar ja, na 12 jaar ken je die mensen eigenlijk helemaal niet meer dus heb je ook niet echt gespreksstof... Mijn moeder woont hier 4 uur vandaan waardoor ik haar weinig spreek, met mijn vader heb ik nooit veel contact gehad en mijn broertje heb ik ook al 6 jaar niet gesproken. Alleen met mijn zusje heb ik veel contact. Een heel contrast met mijn schoonfamilie die juist heel erg close zijn. Om de haverklap hebben we feestjes of gaan we weekendjes weg. (Ook wel opmerkelijk dat er bij hun bijvoorbeeld helemaal geen scheidingen voorkomen en zo) Hierdoor realiseer je je heel erg goed wat je zelf mist...
Hier is de fam uit elkaar gevallen..heb alleen contact met mijn zus en een beetje met broertje..verder niemand.
Ze zeggen dat ik familie heb. Echter of ze nog allemaal leven weet ik niet. We zien ze nooit en mis ze niet.
Hier ook een kleine familie. Mijn ouders, mijn zusje en vriend, een oom en een oudtante. Mijn vader heeft nog een broer die we niet spreken, mijn moeder een zus die we niet spreken... Klein maar fijn, met deze mensen zijn we altijd hecht en is het heel gezellig! Mijn vriend heeft een grote familie, maar die zien elkaar niet zo heel veel. Een aantal keer per jaar op verjaardagen... Vind het dan wel altijd een drukte van jewelste! En zoveel gezichten, vergeet iedere keer van de helft de naam .
ik heb een hele kleine familie.. geen contact meer met ouders en daardoor ook niet meer met mijn broertje. opa en oma van mijn vaders kant zijn overleden toen ik nog klein was. oma van mijn moeders kant waar ik wel goed contact mee had is overleden opa van mijn moeders kant laat niets van zich horen. word beinvloed door mijn moeder mijn tante van vaders kantvader zijn zus) is helaas overleden mijn oom van vaders kant: heel goed contact mee ook nog een tijdje in huis gewoond. (geen contact met mijn ouders) mijn andere oom en tante van vaders kant zie ik niet vaak ivm afstand oom en tante van mijn moeders kant super goed contact mee alleen wonen ze ook 200 km verder..ga er sowieso 1 keer per jaar langs soms 2 keer. (hebben overigens ook geen contact met mijn ouders)
Hier ook geen grote familie en van klein kinds af aan is het contact tussen mijn vader en zijn broers en zus verbroken waardoor ik familie heb die ik niet eens ken. Toen mijn moeder letterlijk doodziek was en aan haar ziekte overleed hebben een hoop familieleden het goed laten afweten en is de rest van de familie ook maar uit elkaar gevallen, tja in dat soort situaties leer je je familie pas écht kennen. ik hoef ze niet meer te zien ook.:x Ik heb alleen nog contact met mijn zus en mijn vader. Mijn man heeft een hele grote familie (zijn moeder komt uit een gezin van 9 kinderen.) we zien nog veel van hun op zon- en feestdagen. Sinds zijn opa is overleden merken we ook wel dat een deel van zijn familie zich terugtrekt en niet meer zo vaak de rest van de familie opzoekt.
Ik heb een hele grote familie, maar zie en hoor ze nooit. Stiekem steekt het, maar begin steeds meer zoiets te krijgen van jammer dan, helemaal tijdens mijn zwangerschap en na de geboorte van mijn meisje.
ik heb alleen mijn opa en oma en moeder en thats it de rest wil ik geen contact mee. mijn opa en oma is ook maar 2 keer per jaar meer niet.
ja hier een kleine familie van me vaders kant zie ik de hele familie niet meer moeder heeft 1 zus en die zei ik wel en de 2 kids daarvan van manliefs kant wel contact maar zien we amper , vind het wel best zo
ikzelf heb een redelijk grote familie, maar de meeste zien we maar af en toe. Familie van mijn moeders kan zie ik wel regelmatig en we zijn ook heel hecht. Mijn vriend heeft bijna geen familie wegens een ruzie tussen zijn vader en de rest van de familie. Wel jammer, want ik ken ze helemaal niet.