Hallo allemaal, ik vraag me af of er meer mensen zijn die tussen hun kinderen een groot leeftijdsverschil hebben, en hoe jullie zelf, de kinderen en de omgeving daarover denken? 14 jaar geleden is mijn prachtige dochter geboren, toen ik op 18 jarige leeftijd zwanger raakte. Ik was 19 toen zij geboren werd. Toen zij nog klein was, hebben wij meerdere malen geprobeerd om een broertje of zusje te krijgen, maar dat is na verschillende miskramen en ellende niet gelukt. Uiteindelijk hadden we geaccepteerd dat we met ons drietjes zouden blijven en hebben we het verdriet van de zwangerschappen achter ons gelaten. En nu…? Nu weet ik pas iets meer dan 2 weken dat ik zwanger ben! Ik was gewoon aan de pil, nooit overgeslagen. Gewoon bloedingen gehad. Niet misselijk of zere borsten… helemaal niks dat er op wees dat ik zwanger kon zijn. Totdat bepaalde broeken niet zo lekker meer zaten, maar ja, 3 keer in quarantaine geweest, sportscholen dicht… Toch maar eens een test doen voor de zekerheid… positief dus! Gauw naar de VK voor een termijnecho. Daar schrokken we behoorlijk! 20 weken al inmiddels hebben we meerdere onderzoeken, echo’s en een GUO gehad wegens mijn medisch verleden en de moeilijke zwangerschap die ik bij mijn dochter had. Gelukkig mogen wij inmiddels vrij zeker zeggen dat er een kerngezonde zoon en broertje op komst is in september! Dit nieuws had even tijd nodig om in te dalen Met een dochter van 14 die steeds zelfstandiger wordt, toch meer vrijheden in ons leven en totaal niet meer gerekend op nieuw leven. Anderzijds ook heel erg dankbaar dat dit kindje ons zo letterlijk in de schoot geworpen is, en ons gezin nóg completer mag worden! Na de laatste GUO en uitslagen hebben we het aan dochter verteld, die in de wolken is. Ze heeft het altijd jammer gevonden dat ze enigst kind was gebleven. In ons ideale beeld hadden we liever kinderen gehad die dichter bij elkaar in leeftijd stonden, maar anderzijds, zoals mijn moeder zegt: het kan nu ook makkelijker zijn nu ik geen klein kind heb om achter aan te rennen Dochter zou hier en daar wat kunnen helpen in huis of straks met de kleine (wat ze zelf al helemaal voor zich ziet) tot nu toe reageert onze omgeving heel positief, wat me toch wel goed doet. Oud ben ik natuurlijk nog niet, maar dit kindje zal wel altijd ‘het nakomertje’ zijn. ik ben vooral benieuwd of er meer mensen zijn die ook kinderen hebben met een groot leeftijdsverschil en hoe dat ervaren wordt.
Mag de ervaring van een grote zus van een veel jonger broertje en zusje ook? Mijn zusje werd geboren toen ik ruim 14 jaar was, anderhalf jaar later werd mijn broertje geboren. (We hebben dezelfde moeder én vader trouwens, mijn ouders gingen toch nog voor een tweede leg ) De zwangerschappen vond ik super bijzonder om mee te maken, werd ook overal bij betrokken. Van meegaan naar echo’s, meebeslissen over de naam tot kleertjes en knuffels uitkiezen. Ongepland zelfs bij een groot deel van de geboorte van mijn zusje aanwezig geweest Ik kan me maar weinig momenten herinneren dat ik het níet heel leuk vond om een klein zusje en broertje te hebben. Toen ze klein waren heb ik veel met ze gespeeld, ze veel geleerd, we zijn eigenlijk altijd heel hecht geweest, ondanks het flinke leeftijdsverschil. Als nadeel kan ik noemen dat ik misschien wat vaker dan ik wilde heb moeten oppassen, maar ach Op mijn 23e ben ik uit huis gegaan (zij waren toen dus 8 en 9 jaar oud), onze band werd toen iets minder, we zagen elkaar minder, maar da’s logisch ook, denk ik. Inmiddels zijn we 28, 14 en 13 jaar en zijn we (weer) enorm hecht. Heerlijk, met mijn zusje winkel en over jongens praten en met mijn broertje gamen. Mijn broertje is ook heel close met mijn man, ziet hem echt als een grote broer. Ze zijn daarnaast een súper lieve oom en tante voor mijn kinderen, vreselijk dol op elkaar. Het leeftijdsverschil tussen hen en mijn kinderen is dus vergelijkbaar met mijn leeftijdsverschil met hen. Van harte met je zwangerschap! Wat bijzonder zo!
Wat leuk om te lezen! En bijzonder dat je je broertje en zusje helemaal ziet opgroeien! Wij betrekken onze dochter ook bij alles, zo heeft ze vanmiddag in de prenatal een heel lief shirtje uitgezocht voor haar broertje, en hopelijk mag ze bij de volgende echo mee (echt jammer van Corona…tot nu toe mag er niemand mee) heel leuk om jou kant te lezen, zo zal mijn dochter het hopelijk ook beleven.
Gefeliciteerd! Ik ben zelf een nakomertje en mijn moeder zei dat ik hun jong hield haha Ik.woonde ook erg lang thuis en dan zei mijn moeder: we hebben nog een studerende dochter thuis wonen! En dan dachten ze dat mijn moeder minimaal 10 jaar jonger wws dan ze was Er zit 14 jaar tussen mij en mijn zus, 16 tussen de oudste en ik. Zus ging met 18 uit huis dus ik weet er weinig van helaas. Ben vooral opgegroeid als enig kind in die zin. Maar als nakomertje ben ik echt wel mama en papa kindje. Mijn ouders hadden veel meer te besteden toen ze 40 waren dan toen ze begin 20 waren en nog aan t begin van alles stonden. Dus het leverde wel eens scheve blikken op van mijn zus dat ik meer kon en mocht bv: maar ze stonden ook relaxter en meer ervaren in t leven. Ik ben ook daarin echt t nakomertje haha Nu wel volwassenen zijn is t leeftijdsverschil klein En weet je? Voor jullie jongste is t leuk om een nakomertje te zijn. Jullie oudste had jaren 1 op 1 tijd met jullie, maar als nakomertje heb je die luxe ook. Oudere zus die oo vakantie gaat met vrienden bv en hij de hele vakantie jullie voor zichzelf heeft. En weet je? Ik was gewoon 15 toen ik tante werd, was de enige in de klas! Was wel heel tof. Ik ben de jonge tante en ik kan mijn kinderen zo mee laten gaan met mijn neefjes (2 zijn nu volwassen zelfs). Nakomertje zijn is mooi je bent veel enig kind maar wel met een zus! Ik heb vaak gehad dat mensen verbaasd waren dat ik niet enig kind was. Want ze zagen mij altijd met mijn ouders: de oudsye 2 hadden allang hun eigen leven. De oudste 2 hebben t altijd heel bijzonder gevonden. Mijn zus nam mij graag op sleeptouw. We bellen nog steeds wekelijks, appen vaak. Met de oudste is ander verhaal, dat komt niet door leeftijd hoor maar t is gewoon niet echt een sociaal diertje
ik reageer even op je stukje van de echo. Je kan evt ook zoeken naar een echo bureaus die pretecho’s maakt waarbij ze wel mee mag. Ik ga eind juni een 3D echo laten maken en de kinderen mogen dan gewoon mee. We zijn even ver dus wilde het je even meegeven.. je hebt nog genoeg tijd om er 1 te plannen
Hier 9 jaar leeftijdsverschil, het is heerlijk. Oudste is lekker zelfstandig en kan af en toe meehelpen. Ze zijn beide helemaal gek op elkaar maar kunnen af en toe ook echt kibbelen.
Ik wilde dit ook typen. Wij gaan 4 juli ook en onze zoontjes van 4 en 6 mogen dan ook mee. Dat wilden ze zo graag!
Kijk mijn onderschrift Het is hier geweldig om S1 te hebben volgens de mini’s. Er wordt regelmatig gepimpt op school dat ze een ENORM GROTE Zus hebben Daar kun je bij logeren en die doet een hoop leuks met je waar je moeder geen tijd of zin in heeft. Bijv elke nagel een andere kleur geven en 2 keer achter elkaar naar dezelfde film gaan. Die leert je Pennyboarden en wat rare scheldwoorden Die geeft je veeeeeel meer verantwoordelijkheid dan je moeder en laat je te keer gaan in de keuken met een echt mes Ik houd ervan
Leuk om dit te lezen! Iets minder leeftijdsverschil maar wel bijna 9 jaar tussen de zussen. We willen er ook nog eentje bij, maar ergens vind ik dat een beetje sneu omdat het dan 2 tegen 1 is :')
Gefeliciteerd, wat bijzonder ♥️ fijn dat alles goed is! Bij ons niets minder leeftijdsverschil maar wel bijna 9 jaar. Grote zus is heel erg lief voor kleine zus en helpt bij alles wat ik vraag het is anders dan een gezin met two under two natuurlijk, ik wou ook graag kinderen kort op elkaar maarja, maar het heeft ook absoluut voordelen!
Wat leuk om dit soort reacties te lezen! Ik had vroeger zelf een vriendin op school met een 10 jaar oudere broer, en zij vond het heel erg jammer. Tegen de tijd dat zij wat groter werd, was broer al uit huis en hun contact is nooit zo goed geweest. Misschien is dat mijn enige referentie geweest tot nu toe en maakte ik mij daarom wat zorgen. Maar nu we er allemaal een beetje aan gewend zijn, merk ik dat we het eigenlijk vooral heel erg leuk vinden! wat de echo betreft: als het goed is mag mijn dochter binnenkort mee, door de aangekondigde versoepelingen! Ook heb ik gister een heel leuk zwangerschapsdagboek gekregen van mijn moeder, waar ook ruimte is voor mijn dochter om wat in te schrijven. Ook kreeg ze een T-shirt met ‘ik word grote zus!’ die ze gister de hele dag met trots heeft gedragen!
Gefeliciteerd met je zwangerschap! Hier is de oudste 10 jaar, dan hebben we de middelste van bijna 7 en inmiddels een baby van 3 maanden. Ik/wij vonden het echt fantastisch, ze kregen zoveel mee van de zwangerschap wat echt heel erg leuk was! Ze waren en zijn zo betrokken en trots. Nu hun kleine zusje er is, vindt vooral de oudste het echt he-le-maal te gek. De middelste vindt het ook leuk maar heeft het te druk met andere dingen Ik ben zo benieuwd hoe het de komende jaren zal gaan, het kleine meisje met haar twee grote broers
Wat een geweldig en bijzonder cadeau!! Gefeliciteerd! Ik denk dat je dochter het helemaal fantastisch gaat vinden! Mijn oudste zus scheelt 12 jaar met mijn jongste zusje, en van haar heb ik altijd begrepen dat ze het helemaal geweldig vond om op die leeftijd nog een jonger zusje te hebben. En ze heeft nog veel herinneringen aan die periode, het helpen verzorgen etc. In tegenstelling tot mij, ik scheel 5,5 jaar met mijn zusje en weet echt niks meer van toen ze baby was.
Dochter bijna 12 Zoontje bijna 10 En nu bijna 6 weken zwanger van de derde! Op mijn 39ste Het voelt nu nog spannender en enger dan de eerste en tweede kind omdat ik er al zo lang uit ben!
Gefeliciteerd! wat vinden je kinderen er van? Ik vond het in het begin ook heel spannend, maar merk nu juist dat ik het veel bewuster en rustiger meemaak als de zwangerschap van mijn dochter. Toen was ik pas 18 en is alles als een roes aan me voorbij gegaan. Toen hadden we ook nog veel zorgen over de financiën en heb ik ook nooit lekker zelf kunnen babyshoppen. Nu is dat heel anders en ik merk dat dat ook erg veel rust geeft. Op mijn leeftijd nu reageren mensen alleen maar heel enthousiast en normaal op mijn zwangerschap, toen ik 18 was heb ik menig ‘tienermoeder’opmerkingen over mijn rug moeten laten glijden. (‘Oh, weet je wel wie de vader is?!’) geniet ervan! Je lijf weet wel hoe dit moet