Mijn dochter is al dik 4 maanden maar we hebben het nog niet gedaan. Zelfs geen poging in die richting. Ik vind het vreselijk eng om m'n benen uit elkaar te doen. Sorry voor dit gekke verhaal. Het ligt dus niet aan de liefde/intimiteit. Hoe voelt jullie lichaam nu? Ik heb sterk het gevoel dat ik nog 'open' sta. Op 5cm ofzo Dat zal wel niet hé.. Ik vind het erg moeilijk dat ik er zo tegen op zie. Ik had een snelle bevalling, was ingescheurd, 3 hechtingen die snel genezen zijn. Alleen bij de ontlasting bloed het soms nog een beetje, van de wond die weer iets open trekt. Is dat ook herkenbaar?? Het lijkt wel of ik me er nu pas bewust van word wat er allemaal gebeurd is van onder.. Misschien kwam dat door de snelheid.. Groetjes onzekere mama
Denk dat het alleen maar enger wordt naarmate je langer wacht...[/QUOTE] Oei oei.. Ik durf nog steeds niet hoor, dus afwachten maar.. Van te voren had ik dit ook wel eens, graag willen maar niet durven. Heb een superlieve, rustige man die me veel stimuleert, zo van het lukt vast wel. En het was ook meestal fijn. Maar ja.. nu... Wat moet ik nou.. Voel me zo'n mislukkeling?!
ik vond het ook super eng, maar we hebben het heel voorzichtig geprobeerd en ik voelde gewoon helemaal niets! (niets van pijn dan he!) seks voelde gelijk precies weer zoals vroeger. was wel een opluchting.
O, dat is vervelend meis!! Voel je niet schuldig hoor! Er is zoveel gebeurt in je lichaam! Die onzekerheid, van: gaat het pijn doen, voelt het nog wel hetzelfde, dat is allemaal heel normaal hoor! Ik denk dat alle vrouwen dat wel hebben. Bij ons duurde het ook 10 weken voor ik het weer aandurfde. Toen ging het allemaal goed. Alleen de knip was wel gevoelig (dat is nog wel eens zo). Het belangrijkste is ntspannen!! En denken; lukt het niet, dan proberen we het later gewoon nog eens. Drinkt van te voren een glaasje wijn o.i.d., maak het gezellig thuis. Fijn dat je mannetje lief voor je is. En wacht niet te lang, je lichaam zou nu wel grotendeels hersteld moeten zijn. Succes, probeer toch te genieten!
He weetje ik voel de zenuwen gewoon gieren als ik de reacties lees.Overigens heel blij mee hoor! t Is gewoon dat t al dik 4 maanden is he.. Begrijp t niet. Love 74, wijn drinken we niet En zeker niet tijdens BV. We vinden dat et spontaan moet gaan, niet gedwongen.Denk je dat ik telang wacht?? Ontspannen lukte me voor die tijd al niet. Gek genoeg met de bevalling wel! Groetjes!!
Heb je jezelf al durven bekijken? Hoewel wij vrij snel weer sex hadden heb ik heel lang niet gedurfd te kijken hoe mn vagina en eromheen eruit zien. Pas nu durf ik dat, en wil ik wel eens met een spiegel checken (is er nog niet van gekomen, want uk loopt altijd om me heen )... Volgens mij is het belangrijk om zelf weer bekend en comfortabel te zijn met je vagina, voor je er andere dingen mee gaat doen. Beetje raar verhaal misschien... Jezelf aanraken, gewoon om te kijken hoe het voelt zou kunnen helpen? De angst die je beschrijft had ik ook wel na de bevalling ("en nu allemaal weg, er komt niemand meer aan me, nooit" alleen de gedachte al... whaaaa), alleen het duurde vrij kort (een paar dagen). Ik denk dat heel lang wachten niet zo helpt eerlijk gezegd. Probeer met kleine stapjes door te zetten, en als je dat echt niet lukt dan zou ik het met de dokter bespreken. Het gaat je namelijk wel opbreken, en je wilt van de angst af, zo te lezen. Succes
Hee debbie, bedankt voor je fijne bericht. Ik heb meteen de volgende dag al gekeken!! Eerst nog hechtingen natuurlijk, maar verder is het heel gewoon daar!! Dat is het niet. Ik voel me lichamelijk ook wel hetzelfde. Af en toe wat toenadering gehad. Maar dat moet ik ineens hard huilen en ga naar de kleine toe.. Zoenen enzo.. Man keek ff raar maar begreep het wel geloof ik. Hij zei een beetje sneu Ze hoort er echt bij he, wij met z´n drietjes!! Lieief... Ik weet het dus ook niet zo goed.. Durf er echt niet mee naar de dokter hoor.. Maar hopen dat het weer komt..
Vervelend dat je je zo voelt. De tip heb ik niet. Ik denk alleen wel dat hoe langer je het uitstelt, hoe moeilijker het wordt om intiem te zijn met je man. Kun je het niet langzaam opbouwen? Dat je iedere keer een stapje verder gaat?
nu we het hier toch over hebben: wij hebben gister voor het eerste weer een poging gedaan, maar het was van binnen zo vreselijk pijnlijk!! Was wel wat gescheurt en ik had ongeveer 5 hechtingen, maar dat was al heel snel weer genezen. Heb nu echt het gevoel dat het van binnen alleen nog niet helemaal genezen is En het 'gevoel' is er gewoon nog niet weer zoals het was, hoop dat het weer terug komt en over een paar weekjes beter gaat, want hier zou je inderdaad bang van worden!
Hmm.. Niet erg opbeurend.. 1maand is natuurlijk anders als 4 maanden lijkt me. En steeds een stapje verder.. Dan lijkt het ook net zo'n film. Spontaan en anders niet.. Kan ik lang wachten misschien..
O wat was ik bang. Had zelf veeeeeel hechtingen en die waren gesprongen. Ik heb lang een open wond gehad (die ook nog ging ontsteken). Had me voor genomen om heel lang geen seks te hebben. En ineens gebeurde het (na 3 à 4 maanden), en het was fantastisch. Ik was helemaal ontspannen en het deed geen pijn. Dus er is hoop. Je bent je ineens anders bewust van je lichaam, en van je bevalling. Ik moest er ook veel aan denken, zeker omdat mijn man ook mijn open wond heeft gezien (ik dacht die durft nooit meer). Maar ik kon me overgeven en totaal ontspannen en dacht even nergens meer aan (ook niet aan de kleine). Misschien kun je gewoon samen even ontspannen, lekker eten, filmpje, in bad, massage. En niks hoeft hè? Probeer gewoon samen te geniet en er over te praten, het komt echt wanneer je er aan toe bent.
je bent ook net 6 weken geleden bevallen dus vind het niet gek , ik vind het heel normaal om 3/4 maanden te wachten, jezelf OPNIEUW te leren kennen, je bent weer een beetje opnieuw 14 en moet je lichaam her ontdekken (samen met je man) mijn tip zorg dat je wel intiem bent (en nee dat hoeft niet perse seks te wezen dat is maar een onderdeel) maar samen douchen, badderen, steek eens gezellig de kaarsjes aan, samen op de bank filmpje kijken, lekker urenlang zoenen (maak de afspraak met je man dat jij aangeeft hoever je wilt gaan hierbij dan is er geen stress van hij wil meer) Laat je man eens kijken hoe alles eruit ziet, jezelf met een spiegel, experimenteer wat met voelen e.d. om het weer vertrouwd te maken dan beloof ik je als je dan er echt aan toe bent doet het echt geen pijn..
Hoi kiddie, vervelend dat je zo bang bent. Ik kan het wel bergijpen, vond het zelf ook eng de eerste keer na de bevalling. (had een knip die was opengegaan). Wij hebben eerst op andere manieren seks gehad (bijv eerst met mezelf, gevoeld etc). Voelde me weer net als toen ik een maagd was.... heel vreemd. Heb dat ook gezegd tegen mijn man en hij begreep dat. Blijven praten dus. Verder denk ik dat het heel raar is... je hebt eerst een vagina, dan een geboortekanaal en nu opeens weer een vagina....Het is echt wennen dat dat ding waar eerst een kindje uit kwam nu weer gebruikt kan worden voor fijn samenzijn. Veel succes, DeeLighT
Wij hebben het pas 9 maanden na de bevalling weer gedaan. Ik was bang dat het pijn deed, en als je dat in je hoofd hebt doet het ook pijn. Het is trouwens nog steeds geen pretje. Misschien nu na de tweede bevalling dat ik het weer sneller zal proberen. Maar dat is nog af te wachten...
ik vond de 1e keer na de bevalling ook eng. misschien nog wel enger dan mijn allereerste keer dat ik sex had . toch probeerde we het alweer naadt het vloeien over was. het voelde in het begin nog wat onwennig maar pijn deed het niet. dacht ook dat ik nu wel een flink gat zou hebben haha maar dat is echt niet zo hoor. dat is gewoon de gedachten. het is gewoon een elastiek die terugklapt en hier is de rek er nog lang niet uit . ik denk hoe langer je wacht dat het alleen maar enger en moeilijker wordt om de stap te zetten. het is niet niks wat je lichaam heeft moeten doorstaan en als je vind dat je nog even tijd nodig hebt moet je dat zeker nemen. is het echter alleen angst dat het pijn gaat doen etc dan zou ik het er gewoon over hebben met je partner en als het gaat dan is dat meegenomen en lukt het toch niet dan zou hij even moeten wachten. als je zo steeds verder gaat dan uiteindelijk zal het in bed weer net zo leuk worden als voor de bevalling. je zult zien dat je achteraf denk "waar heb ik me zo druk om gemaakt".
ik denk hoe langer je wacht dat het alleen maar enger en moeilijker wordt om de stap te zetten. het is niet niks wat je lichaam heeft moeten doorstaan en als je vind dat je nog even tijd nodig hebt moet je dat zeker nemen. is het echter alleen angst dat het pijn gaat doen etc dan zou ik het er gewoon over hebben met je partner en als het gaat dan is dat meegenomen en lukt het toch niet dan zou hij even moeten wachten. als je zo steeds verder gaat dan uiteindelijk zal het in bed weer net zo leuk worden als voor de bevalling. je zult zien dat je achteraf denk "waar heb ik me zo druk om gemaakt".[/QUOTE] Misschien wel ja, ik praat er wel met mijn man over, hij vind als ik er niet aan toe ben dat we het niet moeten doen. Beter even wachten en dat jij ht ook wilt, dan dat ik het alleen fijn vind. Lief He? Vind ik persoonlijk ook wel. En komt het nooit, och dan maar niet... Als je het niet vaak doet word het verlangen ook minder. mijn man vind dat ook. Hoe kan een vrijgezel het anders uithouden he.
bij mijn eerst had ik dat ook we hebben het met 7 wk gedaan met de tweede was het heel anders ik vloei heel weinig maar 5 dg daarna niet meer hebben we het met 8 dg alweer gedaan
Ten eerste als je denkt dat je wond wat opentrekt zou ik daar gelijk mee heengaan naar de ha. Mocht de wond echt open zijn dan kan dat infecties veroorzaken. Ik heb ook lang gewacht hoor! was ook heel erg bang. Ingeknipt, gehecht en een vacuum gehad. We hebben het voorzichtig aangepakt. Ik zou in iedergeval glijmiddel gebruiken. Probeer je te ontspannen hoe moeilijk ook .En maak tijd voor voorspel dan kan je je daarbij al wat ontspannen.
ik heb jhet pas na een half jaar gedaan ik was er totaal nog niet aan toe voor die tijd en was heel bang (wegens ook al pijnlijk voor de bevalling) Dus heb ik gewacht tot ik er klaar voor was en dat kwam spontaan en heb echt genoten zonder pijn nou het was een super ervaring! was ingeknipt stuit bevalling en heb lang last gehad van litteken