Ben het helemaal met je eens sim. Ik wens je heel veel sterkte meid en probeer toch je hoofd een beetje koel te houden, kan me voorstellen dat dit moeilijk is. Heel veel liefs Saskia
ggrrrrr wat een hopeloze situatie ik moet even iets van het hart "ik" ook mama van al wat oudere kids wel niet zo oud als jij maar ik had wel een dochter jouw leeftijd kunnen hebben ik snap niet dat een moeder haar eigen kind zomaar op straat kan schoppen je eigen vlees en bloed en waar haalt ze het recht vandaan om in je spullen te gaan neuzen dan moet ze iets vermoed hebben maar dan nog ik snap het is haar overvallen maar om dan zo radicaal te reageren misschien was het een wanhoops reactie en draaid ze nog bij ik kan dat niet beoordelen jij kent je ouders beter dan ik maar je liet al doorschemeren dat het een moeilijke zaak zou worden maar dit had ik niet verwacht ik zou het allemaal een beetje op zijn beloop laten meis en het even aanzien huilen begrijp ik volkomen maar denk eens aan je wondertje in je buik niets is het waard om je zo overstuur te maken jij en je vriend en jullie wondertje staan voor een heel nieuw begin en dan klinkt het hard maar met of zonder je ouders jullie moeten er iets van maken meis haal eens lekker diep adem denk aan je kindje en de toekomst die jij en je vriend gaan starten met jullie kindje ik wens je veel geluk met je zwangerschap en geloof me ook ouders gaan nadenken over daden die zij verricht hebben dus wie weet loopt het allemaal nog goed af sterkte meis een dikke pakkerd
Jeetje zeg, ik leef echt met je mee. Ik vind't zo naar dat je ouders zo doen! Probeer toch een beetje rustig te blijven en goed voor jezelf te zorgen (en voor de kleine). Heel veel sterkte meid...
Jee, wat verschrikkelijk! Het cultuur speelt natuurlijk ook mee zoals je de vorige x al vertelde. Heb je nog iets van ze gehoord? Sterkte meid
Allereerst wil ik zeggen dat ik het echt super rot voor je vind... Je hebt hun toch verder niks aangedaan, of willen ze dat je maagd blijft ofzo tot je huwelijk??? Ik wens je hier veel sterkte mee meis, en straks kan je lekker van je kindje genieten denk daar maar aan... Hulp krijg je echt wel van genoeg mensen. Mijn vriend snurkt ook ik heb een oplossing; z'n neus dichtknijpen xxx Marijke
heel veel sterkte meid! Kan het maar moeilijk begrijpen dat ouders hun eigen kind op straat zetten. Hoop dat je de kracht vind om toch wat meer aan jezelf en de kleine te denken.
he hoi, ik wil je ook even heel veel sterkte wensen en dat je toch nog van je zwangerschap mag gaan genieten!! Ik kan er ook niet met mijn hoofd bij wat je ouders gedaan hebben! Heel veel sterkte nogmaals!!
Nou meid, wat een rotsituatie! Ik vind het echt heel erg voor je dat er zo wordt gereageerd op zoiets wonderlijks als jouw zwangerschap. En dat je moeder dan ook nog gewoon in jouw prive-spullen heeft zitten zoeken! Dat vind ik echt respectloos naar jou toe. Ik kan me goed voorstellen dat je er behoorlijk kapot van bent, en ik ken je ouders niet, maar misschien trekken ze nog bij...? Nou meid, een dikke knuffel van mij.
Pff meis Wat een nare situatie. Ik had gelezen dat je al bang was voor de reactie van je ouders vanwege geloofsovertuiging? Zijn ze echt zo zwaar gelovig? Gooien ze je dan alsnog de straat op? Ik ben wel een stukje ouder, en woon gelukkig al jaren op mezelf. Maar toen ik zwanger was van mijn derde kindje heeft mijn moeder me ook de rug toe gekeerd.... Ze is nu wel iets bij getrokken .... Maar het is niet zoals het moet wezen. Juist in deze situatie hoop je op je moeder te kunne bouwen. Zij is immers al moeder, zij kan ervaringen delen met je! Toch? Zo zou ik er straks over denken als mijn kids aan kids gaan denken (over 10 jaar ofzo). Ik hoop dat je genoeg steun vind bij je vriend? Woont hij alleen of nog thuis? Ik wil je heel veel sterkte wensen meis... Hopelijk draait mams nog bij...
hey iedereen bedankt voor jullie reacties, heb zelf 2 dagen niet kuinnen kijken, was namelijk opgenomen in het ziekenhuis voor een dagje.. gelukkig niks aan de hand met de baby alleen met mij gaat het wel minder.. Ik heb blijkbaar een blaasontsteking opgelopen en daarnaast super veel krampen en pijn in mijn buik.. In het ziekenhuis hebben ze niks kunnen vinden iig het is geen miskraam want ik heb mijn 1e echo gehad (wel een vginale) en daar was zelfs al een klein beetje het hartje te zien. Al het ik niet echt kunnen genieten van het beeld want ik lag dood te gaan van de pijn.. en de gyn had toen hij klaar was de echo gewoon weggegooid, gelukkig heeft mijn vriend het uit de prullenbak gevist Anyway, mijn moeder had donderdag in de avond mijn vriend opgebelt om te zeggen dat ze heel erg boos was (mij heeft ze niet gebelt) ze vond ons beide nog kinderen, vooral mij want ik heb volgens haar een verstand van een 5jarige. En ze vond het ook niet leuk dat ik het niet verteld had. Toen heeft mijn vriend haar verteld dat het voor mij heel moeilijk was om te vertellen omdat het nu eenmaal geen klein dingetje is en dat het extra moeilijk was omdat ik altijd al in conflict ben met mijn ouders. Nu heeft mama hem dus verteld dat ze best wel met hem wil praten over wat er nu gaat gebeuren (trouwen enzo) want dat kost best veel geld en mijn zusje gaat dit jaar in sept ook trouwen.. Verder niks meer van haar gehoord, me middelste zusje praat wel met me soms maar die kleine helemaal niet.. Vind het best wel klote eigenlijk allemaal.. Zit nu saai alleen thuis me vriend is met zijn neef en zijn vrouw naar de ikea gegaan om spulletjes te kopen terwijl hij vandaag met mij naar de apotheek zou gaan om de medicijnen te halen voor mijn blaasontsteking omdat ik de weg niet weet hierzo in rotterdam.. best irritant want nu kan dat pas dinsdag en dan werkt hij en moet ik ook werken.. Ging net maar playstation spelen en had soep gemaakt omdat ik ook nog eens superveel last van me keel heb waardoor ki niks kan eten.. t was alleen zo lekker dat het nu alweer op is Ik hoop dat me vriendje gauw komt dan kan ik hopelijk nog ergens ijs halen ofzo..
He wat naar dat ook nog een blaasontsteking... Heb ik zelf ook veel last van gehad, ik wel een tip voor je; in eerste instantie gewoon heel veel drinken. Probeer ook veel sinaasappelsap en granberryjuice te drinken, dit werkt versnellend tegen je blaasontsteking. En wees niet bang om je antibiotica in te nemen dit mag je slikken en je krijgt speciale voor als je zwanger bent. Ik hoop dat je er een beetje uit gaat komen met je ouders. Het is toch fijn ze achter je te hebben vooral betreft een zwangerschap. En ik geloof dat je ook wel veel steun krijgt van je schoonouders, dat is in ieder geval al heel fijn... Sterkte meisje xxx Marijke
hmm waar zit je in rotterdam? als je zin hebt en ej echt verveeld... ik woon ook in rotterdam je mag best even langs komen hoor
hey hey @ marijke : over die antibiotica ben ik niet bang, ben meer bang dat het erger word omdat ik het dus nog niet heb opgehaald.. Verder ligt me foliumzuur nog bij me ouders thuis dus dat heb ik ook al een paar dagen (bijna een week) niet geslikt... @ Saskia.. Ik zit in slinge en ik kan niet echt naar buiten, neem aan dat je deze buurt kent.. enne ik ga liever niet weg zonder de deur op slot te hebben aangezien hier in huis best wel dure dingen staan maar misschien een ander keertje>?
nouja... zie maar een keer ik ken die kant van rotterdam niet zo heel goed hoor woon hier zelf ook net iets meer dan een jaar maar de wijk heeft niet echt de beste naam ooit geloof ik inderdaad maar als je nog een keer beetje real life gezelschap nodig hebt dan mag je best roepen hoor of gewoon een keer in de stad afspreken om wat te drinken koffie word misschien lastig.. maar fris of een broodje kan ook wel ben je er toch even uit en misschien draaien je ouders nog wel een beetje bij ook het is voor hun natuurlijk ook schrikken die zeggen nu dingen.. waar ze later misschien spijt van krijgen al is mijn ervaring met 'flink gelovig' dat er wel heel veel moet gebeuren voor dat dat toegegeven word :/ btw.. trouwen kan heel goedkoop op woensdagochtend tussen 9 en half 10 is het kostenloos romantisch is het zeker niet... maar in geval van geen geld misschien wel een optie
Hey meid Allemaal erg naar voor je. Ik hoop dat er gauw een oplossing komt. Hou je goed meiske ene ge weet het, hier kan je altijd terecht. Dikke knuffel Els
Gelukkig maar... Zorg je dat je wel snel die antibiotica in huis heb want anders kan het alleen maar erger worden. Ik weet niet of je al een potje urine heb ingeleverd, dat hoef je niet percee bij je eigen dokter te doen, alleen moet je dan iets van 25 euro aan die andere dokter betalen, maar dat kan je terug krijgen van je ziekenfonds.Ik heb trouwens een keer gewoon een weekenddokter gebeld en die had me toen ook gewoon geholpen. Hij zei eerst wacht maar tot maandag maar ik zei dat ik niet meer tegen de pijn kon dus had ie me alsnog geholpen en had ik meteen daarna me medicijn.Foliumzuur kan je gelukkig bij iedere apotheek of drogist halen, het is wel belangrijk dat je dat slikt.. Veel beterschap en ik hoop dat je pijn snel weg is want ik weet dit is totaal geen pretje! xxx Marijke
Over die antibiotica CZ heeft mijn pasje nog niet verzonden dus ik kan mijn medicijnen niet ophalen.. Situatie hier is iets erger geworden.. Ik was maandag bij mijn ouders langs geeest om te praten over de situatie.. Me vader heeft toen duidelijk gemaakt dat hij me niet meer in hbuis wilde hebben. Want een zwangere vrouw hoort niet thuis maar bij haar man. En verder zouden zijn vrienden hem uitlachen als zijn dochter zwanger thuis zat.. Op zich wel erg, maar gelukkig kon ik nog bij mijn vriend terecht.. Dacht ik... Zijn ouders willen het niet hebben dat ik bij mijn vriend thuis woon zonder getrouwd te zijn.. En hebben weer contact opgenomen met mijn ouders om te praten, nu eggen mijn ouders weer van kom maar terug. Ik weet het even niet meer, ik weet alleen dat ik nu het gevoel heb dat ik nergens welkom ben.. Misschien moet ik maar opzoek naar een kamer.. Maar dat gaat ook niet echt zonder baan.. En misschien moet ik maar niet aan dit kidnje denken.. Ik weet het niet meer.. Ik voel me nu zo alleen, niemand die er voor mij is.. Ik weet het nu even niet meer
hmm kan me voorstellen dat je je niet zo welkom voelt idd is het geen optie om dan maar daadwerkelijk te trouwen? of is het ook voor jou een geloofskwestie? dat heb ik wel vaag opgevangen.. maar verder even gemist welk geloof precies. zijn ouders zijn ook gelovig dus? want tja.. je zult toch een plekje willen hebben waar je ej kindje op de wereld kan zetten en waar ze zich fijn en welkom voelt (kans is natuurlijk aanwezig dat je ouders smelten bij de aanblik van zo'n kleine hummel straks) en waar je ook je eigen leven kan leiden zonder dat er continu mensen om je heen het beter weten dan jij (die kans loop je natuurlijk flink als zijn ouders nu al proberen af te dwingen dat jullie trouwen.. gaan ze zich ongetwijfeld ook met opvoeden bemoeien)