Als eerste wil ik zeggen dat ik me afvraag waar je ouders het lef vandaan halen om je op straat te zetten terwijl je zwanger bent!! Mijn ouders zijn gescheiden maar ik woon bij me moeder. En wij kunnen totaal niet door 1 deur samen. Ook ik heb dus het risico gelopen dat ze me het huis uit wilde gooien toen ze hoorde dat ik zwanger was. Ik heb het dus ook een tijdje ff verborgen gehouden net als jij. Ik wist niet hoe ik het moest gaan vertellen vooral ook omdat ik er ook bang voor was dat ze me op straat zou zetten!! Later heb ik het er toch verteld, GELUKKIG kon ze me het huis niet uitzetten omdat ik nog altijd me pa achter me had staan. Deze geluk had jij helaas niet Ik snap heel goed dat je je nergens welkom voelt. Aangezien alles om je heen negatief is en je juist heel Positief hoort te zijn met een zwangerschap het blijft uiteindelijk toch een wondertje!! Je moet niet aan van alles twijffelen ook al is dat nog zo moeilijk meis! Als jij weet wat je voelt en wat je hartje zegt over jouw kindje kun je de hele wereld aan!! Het is moeilijk omdat je de steun die je hard nodig hebt niet krijgt! Als ik in deze situatie zat was ik helemaal niet terug gegaan naar huis. Als je vader zich schaamt voor je klinkt dat niet best! En als je dan weer bij ze gaat inwonen dat komt niet goed je zult alleen maar verwijten krijgen. Juist op dit moment hoor je te genieten en te stralen. Praat erover met je vriend wat hij wilt. Als je je daar echt niet goed voelt kun als laatste uitweg altijd nog naar een crisis opvang gaan en hun kunnen je vandaar uit helpen met een huisje enz. Ik wil je in ieder geval heeeel veel sterkte wensen! En pas goed op jezelf en je kleintje
Nou, ik vind het niet erg om te trouwen. Maar mijn vriend wil er volgens mij een vette party bij en dat kost (bij een Hindoestaanse bruiloft) een paar 1000 euro's nou dat kan ik echt niet bij elkaar sparen.. Ik zit hier nu alleen maar te denken van ja waar moet ik zo heen.. Naar huism wil ik niet.. Ik ben toch zwanger dan heb ik toch de steun nodig van me vriend... Maar niemand ziet dat in geloof ik.. en oh ja trouwen op zijn hindoestaans gaat nit lukken als je zwanger bent, dan trouw je als man zijnde nl ook met je kind zeg maar omdat die in de moeder zit..
mja ik kan me voorstellen dat het een groot feest moet zijn je kan op zcih natuurlijk voorstellen om dat later pas te doen maar kan me voorstellen als hij dat "adners" vind dan hij graag wil dus dat feest zou dan door iemand betaald moeten worden. heeft hij daar al ideeen over?
pff ja onze ouders, maar mijn zusje gaat dit jaar ook trouwen en zij trouwt met alle toeters en bellen op zn hindoestaans (3 dagen) en nog voor de wet (1dag) mijn ouders kunnen dat als bijstand mensen absoluut niet missen.. ik wil gewoon woensdag ochtend ofzo trouwen en dan later na de geboorte van de baby ofzo een groot feest geven mja niemand snapt dat..
nou sorry hoor ik ken me best voor stellen da er geen geld is voor een feesie dus dan is er toch maar 1 keuze alleen touwen!!! het trouwen zelf kost geen hol,maar het is vaak wa de mensen er zelf om heen doen!!! maar ik zou er wel over nadenken!!! je bent nog jong, en om nu al te trouwen is een grote stap en ls het fout gaat tussen jou en je vriend danzitten jullie wel met een hele hoge kosten voor de scheiding!!! maar ja die keuze is aan jou!!! en je vriend mot ook maar een na denken wa hij wilt want jhij mot jou wel helpen natuurlijk!!! xxx
Beste Batchie.. Wat een onwijze rotsituatie zeg. Wat moet jij je alleen en in de steek gelaten voelen! Waarom trouw je inderdaad niet gewoon op woensdagochtend? Alleen voor de wet trouwen. En dan over een paar jaartjes hindoestaans trouwen. Er is toch nergens gezegd dat het perse op dezelfde data moet plaatsvinden, of precies erna of ervoor? In ieder geval, laat snel een sleutel bij maken van je vriends huis! Kan je daar tenminste naar binnen en naar buiten. En Slinge, daar kun je toch best over straat alleen? Gewoon blik op oneindig, evt mp3 speler in je oren, doorlopen en dan het OV pakken ergens anders heen... Heel veel sterkte meid Liefs Sinnamon
Ja dat lijkt me wel de beste optie. En dan kunnen jullie ook gewoon sparen voor het feest. En kan je lekker bij je vriend gaan wonen zonder dat iedereen over je heen valt. Wat een toestand allemaal. Voel je je alweer wat beter? raar gedoe met je antibiotica ook, dat moet je gewoon hebben! Veel geluk!
Ik en mijn vriend trouwen ook nu voor de wet en een tijd later pas voor de kerk. Ik ga nu mijn spaargeld niet opmaken aan een feest. Voor de wet trouwen kost niet veel, je moet natuurlijk wat documenten hebben en een trouwboekje kost ook iets. Overigens als je vriend ook de ouderlijke macht over het kindje wil is trouwen heel handig. Dan is alles in 1 keer geregeld. Wil hij de ouderlijke macht en jullie zijn niet getrouwd komen er meer kosten en een hele hoop papierwerk bij kijken. Het is natuurlijk helemaal jouw keuze en je moet doen wat je gevoel je zegt. Ik wens je in ieder geval heel veel sterkte.
njah me vriend wil ook een feestje denk ik.. Enige wat ik wil is rust.. En een baan... zodat ik gewoon weg kan van hier en met mijn kindje rustig ergens wonen.. dan heb ik deze stress niet..
nou je mot gewoon met je vriend gaan praten een feest is blijkbaar geenoptie dan ken je toch beter gaan sparen voor een kinderkamer of voor een huisje!!! en ik zou gewoon naar buiten gaan hoor, ik kom ook uit rotterdam en kwam ook vaak bij slinge als jij die mensen gewoon met rust laat dan doen ze jou ook nix je mot alleen je mond nie open trekken tegen ze... en spreek een keer met da meisje af van deze site dan ben je er weer uit.. xxx
mja ik vind persoonlijk dat het best kan maar als hij zo gehecht aan zijn feest.. tja dan kan ik me voorstellen dat hij het toch een beetje jammer vind maar in dit geval zal er toch een keuze gemaakt moeten worden en idd.. bijstand is niet veel 1 bruiloft zal dan al moeilijk zijn... laat staan 2 natuurlijk en enige wat ik van hindoestaanse bruiloften weet is dat ze ontzettend uitgebreid zijn zegmaar veel meer dan hollandse huwelijken en die zijn al niet echt betaalbaar als je in de bijstand zit volgens mij
sparen voor een huisje hoeft nie, me vriend had net in maart een huisje gekocht Probleem met naar buiten gaan is niet zozeer dat ik bang ben.. Ik ben zelf opgegroeid in Den Haag in Molenwijk Moerwijk en Schilderswijk dus heb al genoeg gezien en meegemaakt tis meer dat als ik naar buiten ga dat ik dan pas weer naar binnen kan gaan als me vriend thuis is omdat ik nog geen sleutels heb.. die krijg ik nog wel..
Ik denk dat ik de zwangerschap ga afbreken.. ik wil dit absoluut niet, heb net gesproken met me vriend en hij kwam met het idee dat ik maar op kamers moet voorlopig..
Denk er goed over na en doe het alleen als je er 100% achter staat,heel erg veel succes met het maken van een beslissing.
hmm ik zou toch heel goed nadenken over deze beslissing. ik had de indruk dat je er zelf toch wel blij mee was het is toch een beslissing waar je nooit meer op terug kan komen tenslotte
waarom komt hij nou weer met zon idee... ik zou er heeeeeel goed over nadenken, denk da de relatie tussen jou en je ouders toch al kapot/geschaat is, dus voor wie doe je het dan??? denk er goed over na het is nie een beslissing die je in 1 dag neemt!!! xxx
Ik wil dit ook niet maar als ik straks op kamers moet ofzo, dan kan ik dit kindje niet onderhouden kan geeneens een kinderwagentje kopen oid. laat staan pampers ofzo..
nouja maar waarom op kamers je hebt toch een relatie??? en hij heeft een huis... sorry hoor maar hij was er ook bij toen de kleine verwekt werd!!! xxx
ja maar dat willen zijn ouders dus liever niet.. omdat het "schande "is dat samenwonen ofzo en mijn ouders willen me niet thuis omdat ingehuwd zwanger zijn "schande" is
Volgens mij is dit niet echt een stabiele situatie voor een kind. En je vriend doet ook heel erg raar vind ik, dan weer bij hem wonen, dan weer niet.... Wat heb je aan zo'n toekomstige man? Ik zou er eens goed over nadenken wat je nou eigenlijk zelf wil, want dat verandert in de loop van dit verhaal nogal eens. Er zijn natuurlijk meerdere opties, waardoor je de zwangerschap niet hoeft te beeindigen. Er zijn genoeg mensen die nooit kinderen kunnen krijgen en er misschien willen adopteren. Dat is misschien ook een optie? Ik vind het zo zonde om maar gewoon een abortus te laten doen, terwijl zoveel mensen moeite doen om zwanger te worden. Is dat bovendien wel toegestaan in het hindoestaanse geloof?