Heel normaal hoor, ik vind buiten mijn eigen kinderen maar een paar kinderen leuk. Die anderen interesseren me geen zak
Ik hou van kinderen en vind baby’s van een ander ook schattig. Maar je doet me geen plezier als ik tijdens kraambezoek een baby moet vasthouden of een flesje moet geven. Dan zit je daar met een lamme arm, want je zit dan net niet lekker haha. Ik durf dan niet te weigeren, maar snap niet waarom mensen dat aan je vragen. Heb ik nooit gedaan bij mijn kraamvisite. Conclusie: je eigen kindje is zoooo anders. Dan ben je op slag verliefd! En over je schoonmoeder. Tja je hebt helaas dat soort types. Mijn tante is ook zo. Zij laat zichzelf ook ‘omi’ noemen door haar kleinkind. Dat vindt ze hip (emoji: aapje met handen voor z’n ogen). En zodra ze een baby ziet gaan haar eigen bejaarde eierstokken keihard ratelen. Ik laat haar maar ratelen.
Ik vind het op kraamvisite juist wel leuk om de baby vast te houden en een flesje te geven, maar dat zijn dan ook baby's waar ik iets met de ouders heb anders dan was ik er niet op kraamvisite. En ben gek op de kinderen van mijn vrienden, maar wildvreemde kinderen vind ik schattig, maar daar houd het bij op en inderdaad mensen die foto's sturen van kinderen waar ik niets mee heb, snap ik helemaal niet.
Ik vind baby's niet leuk en vind het de minste tijd van het tot nu toe ouderschap. Ik kan er vrijweinig aan veranderen en denk dat het door de moeilijke start komt. Echter schaam ik mijn eigen er niet voor en denk ik niet dat ik daarom opeens een slechte moeder ben. Mijn zoontje heeft alle liefde etc gehad maar ik vind hoe ouder hij word hoe leuker het ouderschap. P. 's ik was wel meteen verliefd op mijn zoontje hoor en houde meteen van hem.
Maak je niet druk.... Je eigen kind is anders dan een ander kind.. Zo heb ik met liefde alles voor mijn dochter gedaan, poep luiers en haar kots op ruimen.. En nog doe ik alles voor haar... Maar de luier van een ander kind doen, laat mij kokhalzen.... Je kind is je kind.... Daar hou je onvoorwaardelijk van...
Ik werk in de kinderopvang en heb kinderen van mijzelf. Maar ik ga echt niet bij de aanblik van een wildvreemde baby helemaal maf doen hoor. En zeker niet dat ik een slechte moeder en/of pedagogisch medewerker ben omdat ik normaal/neutraal op vreemde baby's/kinderen reageer. Ik stort me op straat ook niet op iedere puppy doe voorbij komt, terwijl ik zelf honden heb en dol ben op puppies. Als je iets leuk vindt kun je nog wel normaal blijven doen. En ook ik vind niet elke baby/ieder kind even leuk, want dat zijn ze gewoon niet. Laten we wel wezen. We vinden ook niet iedere volwassene even leuk en aardig. Lijkt mij heel normaal.
Ik heb niks met baby’s en niks met kinderen maar ben een prima moeder voor mijn eigen kinderen van 4, 2 en bijna 1.