Erg vervelend inderdaad! Maar zoals andere dames al zeiden: zo loopt het helaas af en toe in het leven. Sommige vriendschappen komen en gaan ook weer. Natuurlijk erg balen en soms zelfs pijnlijk. Ik heb het ook meegemaakt. Niet zozeer dat het contact verbroken werd, maar wel dat het allemaal eenrichtingsverkeer werd en alles uiteindelijk doodbloedde. Was er eerst heel erg verdrietig over, maar zie nu in dat het soms nu eenmaal zo loopt. Ik vind het soms wel ontzettend vervelend als mensen zeggen dat ze te druk zijn om te reageren oid. Iedereen is toch druk? Of dat nou is met een baan, studie, met kindjes, of een combinatie van. Vind ik een slechte smoes. Je hoeft bijvoorbeeld geen uren met elkaar af te spreken, of aan de telefoon te hangen. Maar af en toe een smsje/berichtje/email, wat dan ook. Maargoed, das mijn mening
nou dat leek mij ook, maar toen ik tegen mijn "beste" vriendin zei dat ik me niet meer welkom voelde bij haar, heb ik alleen een kaartje gehad na 3 maanden bij de geboorte van mijn zoon. (ze woont 10 minuten rijden bij me vandaan...) prima, dan had ik dus gelijk.... maar jammer is het wel altijd om een vriendin te verliezen... misschien is vriendschap wel een illusie...
nee ik snap niet haar vriendin maar haar omdat het bijna het zelfde is mijn vriendin zegt alleen net iets anders plaats ik altijd wel tijd probeer vrij te maken maar niet altijd lukt omdat het soms echt erg druk kan zijn en ik geen auto had om te komen mits in de avond bv maar had haar bv niet gezien toen ik een zware operatie had gehad en dr niet eens gehoord had via sms of wat ook
Nou heb haar gesproken. Het lijkt weer goed te komen. Had ik uhhhh niet verwacht na mijn uitbarsting. Maar ze kent me al langer dan vandaag natuurlijk... En ze stelde gelijk voor om deze week nog een x iets te gaan doen! Ik ben verbluft!
Ik lees dat het alweer goed komt, gelukkig voor jullie. Maar ik wil toch nog even reageren. Ik vraag me stiekem af hoe oud je bent? In het verleden heb ik ook vriendschappen afgestoten omdat vriendin andere prioriteiten kreeg (vriend) De vriendschap is toen helemaal gestopt. Ik vind dat nog steeds heel jammer maar heb nu na 4 jaar er ook geen behoefte meer aan. Een andere vriendin ging een huis verbouwen en had ook geen tijd meer voor mij. Ik voelde me gekwetst en in de steek gelaten en ben toen ook gestopt om contact te zoeken. Na een paar maanden kwamen we elkaar weer tegen en is helemaal goed gekomen. Ze is nog steeds mijn beste vriendin. Ik ben nu wat jaren verder (en wijzer) en besef dat echte vriendschappen een pauze kunnen overleven. Iedereen is druk en sommige personen zijn duizendpoten en kunnen én studeren, afspreken met vriendinnen, kinderen opvoeden, werken e.d. Anderen kunnen zich maar op 1 of 2 dingen richten en al het andere komt in de 'wacht' je kan 2 dingen doen, of je wordt boos en wijst je vriendin de deur waarna een vriendschap voorgoed voorbij is. Of je geeft aan dat je het jammer vind maar begrijpt dat ze het druk heeft en op haar 'wacht' Op het moment dat zij meer tijd en ruimte heeft kunnen jullie de vriendschap weer oppakken. De keus ligt dus bij jou... Vriendschap komt van 2 kanten, dat kan soms ook betekenen dat je bewust een stapje terug doet.
Ze belde, we hebben net bijna 2u gepraat. Alles is opgelost. We zijn allebei hetzelfde qua karakter en dat wil soms botsen. Ik zeg domme dingen, zij ook en achteraf denken we allebei...had ik niet moeten doen! Zo ook die berichtjes van vandaag. Zij is de vriendin... De vriendin die bij mijn vaders sterfbed stond, mij steunde bij zijn kist, die ik altijd maar dan ook altijd kan bellen. Daarom vrat het zo aan me. Heavy shit he . Ze komt donderdag bij me langs en blijft eten. Volgende week gaan we samen naar haar zus om naar de nieuwe baby te gaan kijken. Was een rare dag vandaag!
mee eens! ik heb ook zo'n "vriend" gehad, vroeger samen veel meegemaakt en konden goed met elkaar overweg, ook met de partners. het contact werd van hun kant steeds minder terwijl ik steeds initiatief toonde en nog wel eens van me liet horen. Ik raakte zwanger, niks meer van ze gehoord, heb ze nog een geboortekaartje gestuurd daar kreeg ik dan wel een kaartje voor, maar even een uurtje op bezoek komen was teveel moeite. terwijl zijn ouders wel even kwamen kijken! Als zij er om wat voor reden moeite mee hadden, zij hebben wel een kinderwens, hadden ze dat gewoon kunnen zeggen en had ik het tenminste begrepen. ik heb met zijn verjaardag nog een gefeliciteerd gesmst maar er kan niet eens een bedankje vanaf, Toen was ik ermee klaar! ik heb toevallig van de week op zijn FB gekeken (hij staat niet meer in mijn vriendenlijst) en daar staat zo'n dooddoener (spreuk) dat als vrienden elkaar een lange tijd niet zien ze dan echte vrienden zijn. In mijn beleving als mensen "echte vrienden" zijn, hebben ze die moeite voor elkaar over om elkaar wat vaker te zien.
wat super he!!!! hele fijne dag en hoop dat de lucht helemaal geklaard kan worden en dat jullie vriendschap weer wat meer uitgediept kan worden!
Lastig! Jullie zijn 2 totaal andere fasen ingegaan, jij met je gezin, zij met haar opleiding. Ik kan je vertellen dat een opleiding in de zorg ook echt zwaar is, lichamelijk en mentaal. En een gezin is ook super zwaar... Dus begrijp dat je hierdoor min of meer uit elkaar groeit. Ik spreek mn vriendinnen nu ook veel minder, maar gelukkig is 't als we afspreken nog wel direct als vanouds, hoewel bij mij alles nu om de kindjes draait en mn vriendinnen nog in heel andere fasen zitten...
Uit elkaar groeien oke, en het druk hebben kan ook maar hallo 1 x per jaar hoort ze wat van haar dat is toch wat anders als druk hebben.
Hey, wat fijn dat het uitgesproken is! Vrienden komen en gaan, soms komt het ook wel weer terug. Mijn beste vriendin en ik (vanaf de brugklas) hebben ook periodes gehad dat we uit elkaar leken te groeien, dat we elkaar soms jarenlang mss een of twee keer per jaar zagen. Ik zat in mijn "ralph lauren, kakkie-fase" en zij in haar "vilten kleding Wageningen-fase". We begrepen elkaar even wat minder goed. Na een paar jaar trok het ineens weer onwijs aan. Zij wil graag kindjes, is heel erg betrokken bij Fay (is ook peetouder) en we zitten weer helemaal op één lijn. Ik ben achteraf blij dat er destijds geen harde woorden gevallen zijn en dat we elkaar de ruimte hebben gegeven om dingen te ontdekken, ook al leidde dat even tot wat afstand. We zijn altijd beste vriendinnen gebleven, ook toen dat even wat minder zo leek. Mss is dat nu ook een beetje zo bij jullie? Zij heeft het enorm druk met dingen waar jij niet aan moet denken, ik denk dat zij zich ook niet zo kan voorstellen hoe het is om thuis te zijn. Fijn dat jullie iig weer praten. Als de vriendschap echt is, dan komt er vanzelf weer een tijd dat jullie naar elkaar toetrekken.