jeetje meid,wat een nieuws! Maar met een goeie instelling (en die heb je zeker) kom je er wel. Wens je toch veel sterkte toe,want het zal niet altijd even gemakkelijk zijn. groetjes Sas
Ik weet uit eigen bron dat t even slikken is. Bij dertien weken zwanger zag de vader t eigenlijk toch niet meer zitten en is bij me weggegaan. Waar ik t meeste aan heb gehad is een goede chatvriendin (schoonzus op dat moment net zwanger ). Mijn ouders waren wel blij maar hadden hun vraagtekens ofcourse (net een paar maanden relatie). Ook heb ik besloten dat de deur altijd openstond voor de vader en misschien kan je het hem ook schrijven zodat hij t weet en zonder schroom kan doen als hij t toch wil t Is heel knap dat je dit besluit heb genomen en ik hoop dat je iemand kan vinden tegen wie je kan schelden, slaan en schoppen als t nodig is. Er is een boekje op de markt "Alleen naar samen" geloof ik... Daar zal best veel raad in zitten Bij mij is t door mijn houding goedgekomen. Heb me gemaild en zijn standpunt gerespecteerd en niet spastisch gedaan. Soms moet t ook bezinken. Heb m niet meer lastiggevallen en de deur open laten staan voor t geval dat.... En voor je kleine, schrijf nu al zijn gegevens op als geboortedatum, naam en woonadres en bijv. jou foto's en herinneringen aan hem. Voor als t toch echt negatief uitpakt en hij of zij later toch wil weten hoe zijn/haar vader was en hem wil zoeken. Dit is moeilijk, maar t is de grondlegging van je kind en je onthoud hem niets en ik denk dat dit misschien voor jou ook rust geeft. Bij mij was t uiteindelijk niet nodig maar ik denk dat ik er ook rust bij zou krijgen om een vadersdagboek bij te houden over alles wat je van m weet en bijv. te horen krijgt in de toekomst Oeps lang verhaal hihi nou hopelijk kan je er wat mee en als je nog wat wil vragen mijn webdeur staat voor je open En ondanks dat je het in je eentje doet gaat t je zeker lukken Dikke knuf
he meis, van harte met je zwangerschap! zoals ik het nu lees sta je heel stevig in je schoenen en kom je er wel. ik hoop wel dat je een goeie vriend of vriendin hebt waar je mee kan praten,is echt fijn. als alleenstaande moeder ben je super sterk en zo'n kleine geeft zoveel liefde. heel veel sterkte en probeer te genieten. liefs kristy
dankjewel allemaal, ik ben wel blij dat ik me hier tenminste af kan reageren en er ook echt mensen zijn die me begrijpen.. mn ex is vandaag weer langs geweest en hij ging weer helemaal over de rooie.. hoe ik hem dit kon aan doen en etc. etc. ik heb de tv aangezet en ben voor me uit gaan staren alsof ik hem niet hoorde.. en toen is hij kwaad de deur uitgestormd... toen de deur dicht viel heb ik wel even heel hard zitten huilen, ik had het ook niet zo gepland maar het is nu eenmaal wel zo gelopen, dus ik wil er gewoon het beste van maken.. ik ga morgen wat leuks doen met een heel goeie vriend en ik heb me voorgenomen het aan hem te vertellen, hij steunt me altijd met alles.. dus ik denk dat dat wel goed zit.. en zodra hij het weet heb ik aan hem denk ik ook een hele hoop steun en kan ik misschien gaan beginnen met genieten.. Liefs,