Hallo, Ik ben sterk aan het twijfelen of ik wel of niet voor een combinatietest ga. Omdat het voor mij eigenlijk niet echt een toegevoegde waarde heeft namelijk teveel kansen.. De bloedtest geeft een kans weer en dat wil niet zeggen dat als je een verhoogde kans hebt je kind ook daadwerkelijk down zal krijgen, mijn VK noemde het als een ballen bak bijv. 80 groene ballen en 1 rode en zie die rode er maar uit te halen bij de eerste grabbel.. En de nekplooi meting dat was ook een kans en er waren ook gezonde kinderen die een dikke nekplooi konden hebben... Nu vraag ik me af omdat ik absoluut geen vlokkentest of vruchtwaterpunctie wil hebben, wat heeft zo'n test dan eigenlijk voor een zin... oke als het verhoogd is en de nekplooi is dikker is het nog steeds een kans en het is niet besloten dat het kind dan ook meteen daadwerkelijk down zal hebben.. Ik wil niet graag stressen voor iets wat er misschien helemaal niet is of zal gebeuren, voor mij heb ik zoiets als mijn kindje down zal hebben is het voor mij evengoed welkom al zal dit wat moeilijker zijn maar het is en blijft je kind en er zal op den duur ook wel mee om te leren gaan zijn.. Wand overgaan tot abortus omdat het kindje een "Verhoogde Kans" op down heeft vind ik niet normaal en zal dit ook niet over mijn hart kunnen verkrijgen om het te doen. (mijn Vk sprak hier heel luchtig over en alsof het de normaalste zaak was om het weg te laten halen als het down zou kunnen hebben) Hoe staan jullie hier tegenover?? En wat hebben jullie gedaan, hebben jullie die test wel gedaan of niet? Of hebben jullie gewoon de 20 weken echo afgewacht om te kijken of het allemaal in orde was..
Hoi Knutselmiep, ik snap je gedachtengang, het is en blijft een moeilijke keuze of je het wel of niet moet doen. Het belangrijkste is dat je je afvraagt wat je met de uitslag doet... Als je een verhoogde kans hebt ga je dan verder met vlokkentest / vw punctie ed of niet? Zo niet, dan heeft het in mijn ogen ook weinig zin om de combitest te doen.... Dat maakt je alleen maar onzeker! Wij hebben er bij de eerste geen seconde over nagedacht en alles laten gaan zoals de natuur het bepaalt heeft. Er zijn ook geen verhoogde kansen in de familie en ik was onder de 30 (dus jong genoeg ). Bij onze tweede zwangerschap hebben we er langer bij stil gestaan. Mede omdat we al een kindje rond hebben lopen en dan bekijk je de "gevolgen" ook anders. Niet dat het tweede kindje minder zou zijn, maar de gevolgen voor de eerste des te groter. Maar ook hier hebben wij er voor gekozen om geen extra testen te laten doen en dus ook minder risico's voor het vruchtje/kindje... Het blijft een hele persoonlijke keuze waar voor iedereen veel verschillende factoren mee tellen... Doe wat goed voelt! Succes met je keuze!
Wij hebben er voor gekozen om geen combinatietest te doen. Dit omdat het alleen maar een kansberekening is en naar mijn mening heb je daar dus niks aan.
Wij hebben het niet gedaan, juist omdat ik het risico van de vwp niet wilde hebben. Toen wij dat met de gyn bespraken, gaf hij al gelijk aan dat de combinatie test dan ook geen zin heeft. De combi-test is een kansberekening. Daarbij zat ik met mijn leeftijd (42) al standaard (dus zonder bloedonderzoeken en nekplooimetingen) al in de risico groep (1 op 200 en minder). Dus voor ons was de beslissing snel genomen. Ja, ik heb ergens altijd in de rats gezeten, zeker tot de 20 weken echo. Geen softmarkers gevonden daar overigens, alles is goed, dus ik maak mij wat minder zorgen, maar echt zeker weten doen we pas als ze geboren wordt. We hebben veel commentaar daarop gehad, zeker omdat ik al "oud" ben. We hebben ook een risico genomen, dat zal ik ook niet ontkennen, maar wij vonden het risico van de vwp en de stress na een uitslag van de combi test groter. Het is en blijft een eigen, persoonlijke keuze.
Als je geen consequenties wilt verbinden aan de informatie die je krijgt uit een onderzoek, dan is het niet nuttig om zo'n onderzoek te doen. De combinatietest is een kansberekening om te kijken hoe groot de kans is dat het kind het syndroom van Down zou hebben. Als er een verhoogde kans wordt geconstateerd dan is de volgende stat om een vruchtwaterpunctie of vlokkentest te doen. Met deze testen kunnen ze met zekerheid stellen of het kind wel of geen chromosoomafwijkingen heeft. Ik heb met de eerste twee kinderen een combinatietest laten doen en daar kwamen goeie uitslagen uit (ondanks de leeftijd van + 36 jaar). Nu bij de derde hebben we wel een vlokkentest laten doen (geen combinatietest want we wilden zekerheid). Deze uitslagen waren allemaal goed. Wij zijn bereid om consequenties te verbinden aan uitslagen van onderzoeken, zo ook van de 20 weken echo.
Wij hebben het wel laten doen omdat wij waarschijnlijk wel voor afbreken zouden kiezen. Enniig open stonden voor de vervolgtesten. Daarnaast wel rekening mee gehouden dat wr het toch niet weg zouden kunnen laten halen omdat wecal helemaal verliefd waren op de kleine maar dan zou ik wel willen weten of dd kans groot is. Gewoon zodat je je voor kunt bereiden op wat gaat komen. Lijkt me een enorme domper om na je bevalling te horen dat je kind niet in "orde" is. Ook was het voor ons juist om geruster de zwangerschap doorvre gaan. T is fijn om te horen dat de kans minimaal is.
Heb de combinatietest gedaan toen ik zwanger was van mijn dochter, was toen 37 jaar, vervolg onderzoek was niet nodig. Nu ben ik 41 jaar en wederom laten we een combinatietest doen en indien nodig een vlokkentest of vwp. Of wellicht dat we de combinatietest overslaan en direct voor een vlokkentest of vwp gaan. Moet dit nog overleggen met de gyn. Willen graag weten waar we aan toe zijn en daarvan uit de voor ons juiste beslissingen maken.
Wij hebben het niet gedaan bij alle 3 de kinderen met mijn leeftijd is hij maar 60 procent betrouwbaar dus gewoon niet handig
Wij hebben geen combinatietest laten doen, simpelweg omdat het een kansberekening blijft. Bij een kans van 1:7000 kun je maar net die ene zijn terwijl je bij 1:20 bij de andere 19 hoort. Als er absolute zekerheid zou zijn zonder het risico op een miskraam hadden we het wel laten doen en dan niet zozeer voor het syndroom van down, maar voor de andere afwijkingen.
Wij hebben wel de combinatietest laten doen. meer omdat ik overrompeld werd door de VK, ik moest zelfs opzoeken wat het was (na 16 jaar onverwachts zwanger). We wilden geen vervolgonderzoeken maar wilden graag trisomie 13 en 18 uitsluiten. Achteraf veel onzekerheid tijdens de zwangerschap maar we konden ons goed voorbereiden en daar plukken we nu de vruchten van.
Bij J. hebben we de combinatie test gedaan omdat manlief meer zekerheid wilde op een gezond kindje. Bij deze hebben we het ook gedaan en beide keren waren ze goed. Het is maar net wat je zelf wilt, het is geen moeten. De kans dat je een gezond kind krijgt is vele male groter dan een ongezond kindje.
Wíj hebben het niet laten doen omdat de uitslag bij ons geen consequenties zou hebben. Maar ik snap dat je twijfeld. Als je het weet kun je je erop voorbereiden. Maar het blijft inderdaad altijd een kans en al is de kans nog zo hoog, bij kans 1:2 hoeft er ook niets aan de hand te zijn
wij hebben wel laten doen omdat verdikte nekplooi niet alleen een verhoogde kans geeft op een chromosale afwijking zoals Down maar ook hartafwijking is er een van bv , je hebt dan erna bv recht op een extra uitgebreide 20 weken echo waar ze ook extra kijken naar hartje e.d. dus ook al wil je geen punctie erna is dat nog wel een extra mogelijkheid bij een verhoogde kans. zo hebben kennissen van mij hierdoor het leven van hun zoontje gered op een normale echo was het nooit gezien maar omdat zijn combitest hadden gedaan en daarna uitgebreide 20 weken echo zijn ze achter een hartafwijking gekomen en zijn ze ingeleid in een academisch ziekenhuis, als ze thuis was bevallen had ie er waarschijnlijk geeneens meer geweest en de kans was ook erg groot op complicaties in een normaal ziekenhuis. Ik wil de beste voorbereiding voor onze kinderen of er nu wel wat of niets mee is, maar goed wij zouden een punctie wel laten doen (al duiken wij nu even in de mogelijkheden van een NIPT) dat is een vervanging voor een punctie als je zoekt naar bepaalde chromosoomafwijkingen.. en mocht de nekplooi verdikt zijn dan kunnen we nog een extra 20 weken echo krijgen dus dan hebben we alles gedaan wat we kunnen om onze baby de beste start te geven (als er wat mocht zijn) Mensen zeggen altijd dat alles gewoon welkom is maar dan zou ik juist deze testen doen want je kan veel betere prenatale zorg geven en voorbereiden als er wel wat mocht zijn dus juist als het welkom is zou ik het toch overwegen..
Wij hebben het niet laten doen, mede omdat het een kansberekening is en mijn vriend en ik mij goed kennen en weten dat ik altijd ga lopen stressen wat de uitkomst ook is. De stress opzich vonden we al niet goed voor de baby en we zouden erna ook nooit een vruchtwaterpunctie laten doen. Dus je moet voor jezelf dan afwegen of het überhaupt wel zin heeft en je die zorgen op je nek wilt halen. Onze verloskundige die mocht niet haar mening geven erover, maar die liet wel weten dat ze in onze situatie het niet zou aanraden. Wij zijn allebei nog jong (ik 27 en vriend 26) en het komt niet in de familie voor. Sowieso als jij het niet weg zou laten halen, waarom zou je het nu willen weten dan of de kans zou bestaan? De kans bestaat altijd natuurlijk. Ik was zelf voor de 12 weken overal bang voor en ook wat er eventueel mis zou kunnen zijn met het kindje. Toen wij besloten hebben om het niet te doen moet ik eerlijk zijn dat ik er ook geen moment meer aan heb gedacht of ons kindje het syndroom van down zou kunnen hebben of niet. De 20 weken echo lijkt nog ver weg voor je, maar ik vind persoonlijk dat hier ook al zoveel uit te halen is. Tevens ben ik van mening dat ze je met een keuze voor zo'n test banger maken, maar goed het is natuurlijk wel super dat wij in deze tijd de mogelijkheid hebben om hier in zo'n vroeg stadium al naar te kunnen laten kijken. In ieder geval alvast heel veel succes met het maken van de keuze, en wat je ook doet je doet toch altijd wat jullie het beste vinden voor je kindje!
Ik lees zo vaak dat mensen zeggen " het komt niet in de familie voor" , maar bij 95% van de Downers is er sprake van een niet erfelijke vorm. Een spontaan foutje dus.