ho even tussen gooed keuren en doen zit heel veel verschil! ik keur het niet goed en zeg ook nee. maar als ik in de keuekn bezig ben kan in hem niet altijd zien. laat staat dat ik de gang kan kijken. dat jij alles kan over zien oke maar dat kan hier in huis niet. als ik even naar de wc ga dat doet hij het ook ik kan dan moeilijk stoppen met plassen om hem er gelijk er af te halen
Daarom zeg ik ook dat je het niet kunt verkomen. Als ik aan het plassen ben zie ik haar ook niet en zal best eens ergens opgaan staan en vallen zonder dat ik het heb gezien. Maar hier zie ik dat er foto's worden gemaakt en het dus lijkt voor het kind of het leuk en goed is en dat bedoel ik. Je staat erbij en zegt niks dat is niet mijn manier.
Dat gedrag herken ik ook wel ja. Mijn neefjes (inmiddels 8 en 6) zijn ook van die mieperds. Durven niks en zien overal gevaar in. Een glijbaantje van zes treetjes hoog: nou, daar durf ik niet vanaf hoor!! Nee, tuurlijk niet. Mijn zoontje klimt inmiddels ook de trap op naar boven. En ja, dan sta ik wel achter hem. Hij moet wel leren waar hij wel en niet op mag klimmen (caviakooi is ook zo favoriet), maar als hij besluit dat hij op zijn karretje wil gaan staan, dan moet hij dat vooral doen. Ik denk dat wij straks ook nog aardig wat van die foto's gaan krijgen. En natuurlijk binnen de grenzen van het toelaatbare, maar je kan ook over een stoeptegel struikelen en je arm breken. En ook daar zullen ze niet dood aan gaan.
Al stonden er 10 bij ik vind dat mijn kind het niet mag ook niet als er meer mensen bij staan. nee is nee en dat blijft nee en niet omdat er mensen bij staan zou ik het goed keuren
Ik denk dat iedereen er mee eens is als je kind in gevaar is dat je het dan voor dat gevaar behoed/beschermd. Op welk moment je dat doet is voor iedereen anders. Ik zeg nu (7,5 maand) dat ik hem ook zijn eigen wereld wil laten ontdekken en hem zijn gang laat gaan. Maar goed eerst afwachten tot het zover is dat hij echt gevaarlijke dingen gaat uithalen. En inderdaad het hoeft maar een keer fout te gaan. Maar daarentegen gaat het ook heel vaak goed. Ik denk dat het veel ligt aan het karaktertje wat er achter zit. Tot die tijd leer ik van anderen en lees ik hier mee!!
haha hier ook een klim ventje, hij mag van mij op stoelen klimmen, banken maar tafels nee daar haal ik hem vanaf. niet zo zeer dat hij eraf kan vallen maar zodra er glazen opstaan en die vallen en hij zou er in gaan staan.. nee dat is niet de bedoeling. Een nieuwe uitvinding is hier op de bank klimmen en dan via de zijkant eraf glijden haha ach laat hem lekker klimmen, als hij valt voelt hij het zelf wel. ( mits het niet te gevaarlijk word zoals via de stoel op de kinderstoel klimmen, laat ik hem lekker zijn gang gaan ) liefsz
Ik heb nog niet van zulke foto's, maar merk al duidelijk dat die er vast nog wel gaan komen, hahaha! Ondernemende deugniet hier in huis.... Ben benieuwd wat die allemaal nog gaat verzinnen om mama een hartaanval te bezorgen Over de ontstane discussie: Ik heb me heilig voorgenomen niet overbeschermend te worden en hem zelf te laten ontdekken dat dingen wel eens zeer kunnen doen. Zoals het voorbeeld van mijn man als kleine jongen: aan de warme radiator willen zitten, gewaarschuwd door vader en opzij gezet, nog een keer proberen, weer gewaarschuwd en weggezet en de derde keer gewoon laten gaan; dan maar voelen... Nou is dat wel heel heftig en ik denk ook niet dat ik dát zou kunnen, maar tis wel een beetje hoe ik het wil doen. Ik waarschuw een paar keer dat iets niet kan of zeer doet, en niet luisteren = uiteindelijk voelen. Ik moet me soms wel heeeel erg inhouden als ik hem langs de tafel zie stappen en aan zie komen dat hij gaat omvallen (al dan niet met zijn bolletje tegen de tafel), maar ook dat moet hij zelf ervaren. Ik kan en wil hem die 'lessen' niet ontnemen. Gelukkig blijkt steeds vaker dat het hem bijzonder weinig boeit, hahaha!
In het geval van de radiator: die was wel warm, maar niet zoals bijv. een strijkijzer ofzo, hoor Hij heeft er niets aan overgehouden, maar er wel van geleerd dat je er niet aan moet zitten als je vader zegt dat 'ie warm is Dus ja, in dit geval leverde het wel iets op. Maar goed, zoals ik al zei: dát zou ik volgens mij niet kunnen, zeker niet nu ik al met samengeknepen billen toekijk hoe hij rond de tafel stapt en af en toe omvalt, haha! Maar dat was 'in die tijd' denk ik wel een gebruikelijkere opvoedmethode. Daarbij was mijn man als kind nogal druk (achteraf gezien ws ADHD), dus luisteren deed hij amper. Hij leerde echt alleen maar van 'voelen'...
Nee, ik vind het heerlijk om constant hartkloppingen te hebben en ramen lappen is mijn grootste hobby
Zelfvertrouwen bouw ik op door haar dingen zelf te laten doen en haar te belonen als ze iets goed doet. Maar we gaan erg offtopic
Nou Meara ik snap helemaal wat je bedoelt te zeggen hoor! Idd ontopic want lijkt me een eindeloos verhaal