Hier zou het ook zijn: jasje aan, maxicosi in en gaan met die banaan... Ik heb eerder dergelijke verhalen gelezen cq. gehoord en ik word daar zo verdrietig van... ik begrijp heel goed dat hulpverlenende instanties alert moeten zijn op bepaalde signalen maar om dan zo halstarrig vast te houden aan de procedures terwijl dat helemaal niet nodig is, dat is juist funest! Zoals je zelf ook al aangeeft daalt je zelfvertrouwen er door! Persoonlijk zou ik mijn huisarts bellen, aangeven dat ik me behoorlijk in de zeik genomen voel en nu voor mijn gezinnetje kies door haar mee naar huis te nemen. In overleg met hem zou ik dan een opname in een ander ziekenhuis kiezen. Luister goed naar je gevoel meid! En laat niet over je heen lopen... want welke keuze je ook maakt, de meningen zijn nu toch al gevormd.
Almelo, goh waar zou ik wonen?? Maar dat boeit me niet meer.. Ik heb net een gesprek met de psychiater gehad. (Ik ben gewoon naar de PAAZ gelopen) En die was duidelijk op de hoogte, ze vertrouwen idd mijn band met Rosalie niet. Nu hij mijn kant van het verhaal heeft gehoord vindt hij het niet nodig om mij, dat ze langer blijft en kan ze wat hem betreft morgen met ons mee naar huis. Hij vindt wel dat er begeleiding thuis moet komen, maar niet dat er dagelijkse controle hoeft te komen. Verder vindt hij het jammer dat er zo'n slechte communicatie is geweest, vooral omdat ik altijd netjes om begeleiding en hulp heb gevraagd en er nu naar mij niet eerlijk wordt besproken wat er gaande is. Hij zal contact morgenochtend opnemen met die maatschappelijk werker en de kinderarts. Hij vondt het vooral een goed teken dat ik naar hem toe was gekomen. Maar het is nu aan de kinderarts of Rosalie mee naar huis mag, dus ik gok van niet.. En dan zit ik ermee.. Ik denk na deze week dat het weer valse beloftes zijn, en dus morgen maar afwachten.. (<<dit klinkt wel depri, maar ze hebben me/ons echt genaaid deze week) Gr. Carlien PS. Ik slik sertraline, dit is een ad die samen met borstvoeding mag.. Gelukkig is mijn intuïtie nog lang niet zo slecht en kun je zien wat ze allemaal achter je rug om doen en denken in de zorg, echt een slechte zaak en het voelt ook echt slecht. Ga morgen in ieder geval haar dossier opvragen en een klacht schrijven. En ik hoop dat die maatschappelijk werker er flink van langs krijgt..
Gelijk heb je en goed dat je het heft in eigen handen hebt genomen! Je bent een kanjer, ga voor je gevoel! Dikke knuffel voor jou(al kennen we elkaar niet) ik heb echt met jullie te doen!
Och lieve Carlien, Ik wil je heel veel sterkte wensen. Blijf naar je moederhart en je intuitie luisteren. Je weet zelf echt het beste dat je heel veel van je dochter houdt en dat jullie het echt wel gaan redden met z'n drietjes. Het is heel jammer dat het ziekenhuis jullie niet een positief duwtje in de rug en zelfvertrouwen geeft. Een jaar geleden zaten wij in hetzelfde schuitje, inclusief reflux, opname en pnd, maar in ons geval is het ziekenhuis echt onze redding geweest. Dat zou ik jullie ook graag gunnen. Als je ervaringen uit wil wisselen, mag je me altijd een pb sturen. Nu, na een jaar, kan ik pas echt zeggen dat ik weer de oude ben van voor mijn zwangerschap. Houd vol en houd moed! Liefs,
Carlien, ik wil je ook veel sterkte wensen, en denk dat je het goed hebt aangepakt door zelf met de psychiater te gaan praten. Ziekenhuizen hebben strenge meldprotocollen voor kindermishandeling, dat er nu nog niet is gemeld zorgt ervoor dat je je kindje inderdaad gewoon in zou kunnen pakken en mee zou kunnen nemen, maar dan gaan ze melden en ben je nog veel verder van huis. Zorg ervoor dat de psychiater alles wat hij tegen jou heeft gezegd ook op papier zet, dat je de hulp krijgt waar je om gevraagd hebt (je zei dat je tegen een beginnende PND aan liep) en dat jullie weer lekker opknappen. Je kindje zomaar meenemen lijkt nu misschien een goed idee maar zorgt ervoor dat je een ongelooflijke hoeveelheid aan problemen evrderop in het traject krijgt. Laat ze de papierwinkel goed afhandelen, en neem alle hulp die je kunt krijgen. En hoe erg het ook is, mijn hart breekt voor je, ze doen dit niet om jou te pesten en niet om jou persoonlijk, maar omdat ze kinderen willen en moeten beschermen. En soms schieten ze daarin door, zoals de psychiater al aangaf. Werk mee (zoals je al aan het doen bent), niet tegen, dan is het het snelst voorbij.
Carlien, sterkte!! Je hebt al heel veel goede adviezen gekregen waar ik me alleen maar bij kan aansluiten! Ik hoop dat je snel je dochter mee naar huis mag nemen en dan ook de juiste hulp krijgt waar je wel behoefte aan hebt. En niet te vergeten in volledig overleg met jullie!!!!
Mee eens! S heeft dus ook in Almelo gelegen maar net wat ik eerder schreef....ik herken hier dus niets in, alles ging in overleg. Nu je het hele verhaal schrijft is het wel duidelijker nu. Op zich is het goed, om als ziekenhuis, voorzichtig te zijn. Maar als het jezelf betreft is het gewoon zwaar k.T. Laat alles op papier zetten en hopelijk kun je snel samen naar huis. Welke KA hebben jullie?
Heel veel sterkte, zet m op. Bij ons in het ziekenhuis ook ineens zulke rare dingen, ze slaan helemaal door. Ik dacht ook 'waar heb ik dit aan verdiend'. Omdat ik een traumatische bevalling had, zou er mogelijke een slechte band ontstaan tussen mij en mijn kind. Alles werd er achter onze rug gedaan om de controle te krijgen. Toen ze ook begonnen over video interactie hebben we snel geweigerd. Ik had de procedure razendsnel door, maar tis heel verdrietig wat er gebeurt. Ik hoop dat het je geen trauma bezorgd, vind het heel verdrietig voor je. Net als voor ons toen, ik ben het niet vergeten en zal het ook nooit doen. Onze L. was een huilbaby, te vroeg geboren. Tis nu een vrolijk dreumes en met onze interactie is dus nooit wat mis geweest. Maar de een vertelt iets aan de ander, vervolgens ontstaat er iets wat totaal niet overeenkomt met de realiteit en iedereen die in dat dossier leest (laat die dingen eruit halen!) gaat vanuit hetzelfde misplaatste perspectief jou en je kind benaderen. Vreselijk. Heel veel succes en zet m op! Probeer vooral nuchter te reageren en de dingen te bekijken en dikke knuffel voor jou en je kindje.
Tjonge veel mensen lezen je verhaal. Ik ben het eens met mamalou. Maar ik begrijp nog steeds niet waarom ze jouw band met Rosalie niet vertrouwen. Ik denk ergens iets gemist te hebben....
misschien wel net zoiets vaags wat ooit in 1 persoon zijn hoofd opkomt als bij ons. Waarschijnlijk bij haar de pnd, bij mij de traumatische bevalling. Als je wat wilt vinden, zal dat ook wel lukken.
Mijn eerste reactie was: haar haal meteen weg daar! Maar nu met wat meer achtergrond snap ik het op zich wel, niet de omstandigheden waarin ze ligt, maar wel dat ze voorzichtig zijn. Vaak wordt een situatie te licht ingeschat en lezen we weer over een familiedrama in de krant. Wij hadden trouwens ook een refluxbaby die veel huilde en ik had geen pnd en zat best goed in mijn vel, maar ik had het vaak toch knap lastig. En als iemand dan een pnd heeft en een huilbaby, dan snap ik ze op zich wel. Lijkt me vreselijk om als moeder in zo'n situatie te zitten, ik zou gek worden geloof ik en dan moet je je ook nog inhouden omdat het anders juist negatief overkomt. Ik hoop voor je dat ze snel inzien dat je wel een goede moeder bent die zielsveel van haar kindje houdt!
Over dat afstaan, dat vind ik echt een belachelijke opmerking! Ik heb het idee dat ze daarmee wilden kijken hoe je daarop zou reageren en dus niet direct als serieuze optie, maar wat belachelijk! Een logopediste is zo gek nog niet, las dat meerderen erover vielen. Ze helpen niet alleen bij spraakproblemen, maar ook bij drinkproblemen bij baby's.
Och meiske toch, neem je lieve schatje alsjeblieft mee naar huis, ze heet JOU nodig, niet al die gekke vreemde specialisten! Lekker zelf voeden, jouw kindje wordt gek van die vreemde omgeving en mensen. Ik ken de historie niet, maar heb zelf wel 2 kinderen, en een zus met 2 reflux (waarvan 1 verborgen) kinderen. Er is genoeg speciale voeding op de markt. Volg je gevoel en laat je niet gek maken. Sterkte hoor!
Ik ben het eens dat begeleiding en hulp goed en waarschijlijk nodig is. Maar dat hoeft niet op deze manier te gaan. Ze moeten haar niet verbieden naar haar toe te gaan. Als daar wel een goede reden voor is dan met uitleg en akkoord van de ouders vooraf. De bv zeker niet belemmeren. Goede communicatie, duidelijk behandel plan, veel uitleg, etc. Dus niet mee naar huis nemen maar wel een ander ziekenhuis zoeken of kijk of er met de zh nog op een betere manier tre werken is. Maar dithelpt niet bepaald voor de pnd van de moeder of de binding tussen moeder en kind.
Jeetje.... Ik heb met verbazing je verhaal gelezen. Oké ik snap dat ze idd voorzichtig moeten zijn, maar dat kan ook op een normale manier Ik sluit me aan bij de rest...ik zou haar ook meteen mee naar huis nemen. Ze mogen je niet tegenhouden. Veel sterkte vandaag! ps. mijn dochterje heeft ook pas 3 dagen in het zh gelegen, maar ik ben geen sec. van haar zij geweken. Mocht ook bij haar op de kamer slapen. Vreemd dat ze jou dan gewoon wegsturen