Ik lees je verhalen al een tijdje en heb er vaak t mijne van gedacht maar wil het nu graag neerzetten. Laat ik 1 ding heel duidelijk maken, ik keneen kind wat in soortgelijke omstandigheden is geboren als waar jij in zit..geloof mij NIEMAND heeft t recht om op deze manier een kindje te krijgen, als er 1 ding voor een kind belangrijk is is dit een stabiele papa en mama en bij voorkeur ook nog die bij elkaar zijn, en helaas ik vrees dat je dit niet kunt bieden (op dit moment) Ik hoor alleen maar hoe moeilijk JIJ het hebt hoezeer JIJ naar een kindje verlangt, dat je moeder JOU kwetst, dat je vriend niet voor JOU een kopje Senseo zet, dat JIJ door het leven benadeeld wordt etcetera...nou kan ik je vertellen dat als je een kindje mag krijgen JIJ er niet meer toe doet, dan komt eerst je baby. het spijt me om te zeggen dat ik alleen maar zelfmedelijden lees, lijkt me een ontzettende rotsituatie maar doe er dan wat aan! Ook ik heb het niet altijd makkelijk gehad, maar ik ben nu wie en waar ik ben door heel hard te knokken.
heb ik eigenlijk niets aan toe te voegen Sientje behalve dan nog dat iedereen zelf verantwoordelijk is voor zijn of haar eigen geluk... wil je iets zul je er wat voor moeten doen ook..... waar een wil is, is een weg heeft mijn moeder mij altijd geleerd.. mijn moeder was bijna 35 jr getrouwd en 2 mnd voor ze 35 jr getrouwd waren heeft ze de stoute schoenen aangetrokken, heeft wat vuilniszakken kleding gepakt ...we zijn toen voor 10 dgn bij een vriendin ingetrokken die haar huis even afgaf....en door die 10 dgn besefte mijn moeder wel dat wilde zij nog niets van haar leven maken ze het zelf moest doen... ze heeft toen in zo'n opvanghuis gezeten waar ik het eerder al over had, ze werd aan alle kanten geholpen eigen woonruimte te vinden... kort gezegd ze heeft wel 34 jaar van haar leven achtergelaten, zij heeft had in 34 jr heel wat opgebouwd maar voor haar eigen geluk heeft ze alles achter gelaten, ze heeft nog niet een lampie niks meegenomen behalve 2 zakken kleding (wat nog de verkeerde waren ook het waren zomerkleren, en dat begin mrt ) wil je iets zul je er voor moeten vechten ook... mijn moeder is er alleen maar sterker uitgekomen en nooit en te nimmer zal ze zich ooit nog door iemand laten ondersneeuwen, dus kom op jij met je 23 jaar hebt nog veel meer voor de boeg dan dat zij had....
Scootermuis, kan je mss uitleggen wat je van ons (als forumleden) verwacht met het hier opschrijven van je problemen? Want zoals Gupsie al zegt, wij zijn zwanger, bezig zwanger te worden of net bevallen. Wat voor toegevoegde waarde heeft dat in hemels naam voor jouw?
Ik heb toch ondanks dat de meesten het niet snappen, steun aan deze site. En IK WIL OOK GEEN KIND IN EEN ONSTABIELE RELATIE, (voor de zoveelste keer). En ja ik zal alles zelf moeten doen, en daar ben ik ook mee bezig. En zelfmedelijden ken ik niet, want ik denk en doe meer voor anderen, als hun gelukkig zijn ben ik het ook. Ik knok ook voor mijn leven, en ik weet dat als er ooit een kind zal komen, dat alle aandacht daar naar toe zal gaan hoe ik me ook voel. Want: Sientje ik ben zelf zn kind die in dit soort omstandigheden geboren is. dus denk je nu echt dat ik dat mijn kinderen aan zal doen? Het enige wat ik van deze site en de mensen er om heen is een luisterend oor, meer niet. Daar heb ik voldoende aan. Maar ik heb het idee dat mensen die met dit gevoel zitten, niet welkom zijn op deze site. en er is geen ander forum voor dit soort mensen, er is wel een forum voor ongewenste kinderloosheid, maar daar hoor ik niet bij omdat ik gezond ben(niet lulig bedoeld voor de mensen die al lang bezig zijn om zwanger te worden) Blijkbaar ben ik niet welkom hier, of vinden bepaalde mensen dat ik hier niet thuis hoor op dit forum. Bedankt. Ik respecteer ieder zijn eigen mening maar somigen kunnen ook echt te ver gaan. en er zijn meerdere mensen die hard aangepakt worden, wat eigenlijk niet hoeft, Maar het zal allemaal wel aan de hormonen liggen denk ik dan. En als ik zwanger ben geef ik niets om welke jkachten ik heb ik weet dan waarvoor ik het doe (dan heeft het een rede) Maar ik kan niets positiefs schrijven over een zwangerschap, bevalling of wat dan ook, maar heb ook positieve verhalen over mijn vriend en zo. niet alles is negatief, al komt dat soms wel over bij bepaalde mensen. Willen jullie die dan horen? Gr Scootermuis.
Ik heb een aantal topics van je gelezen en ik moet eerlijk zeggen dat het een beetje vermoeiend lezen is. Volgens mij maak jij je veel te druk. Zet die kinderwens een tijdje opzij, concentreer je op andere dingen die WEL leuk zijn. Op die manier zal je duidelijk worden of je relatie wel waard is om aan te houden, of dat je er misschien toch verstandig aan doet om van je vriend af te gaan. Het zwanger worden is echt een obsessie bij je, zo te lezen...
Scootermuis, Je moet zelfmedelijden niet als het beladen woord opvatten als het voor jou misschien klinkt... maar alle topics die je opent zijn vaak volgeladen met zelfmedelijden, echt! Dat maakt het niet minder moeilijk voor je, dat snap ik ook wel. Maar de problemen die je in dit topic vermeld stonden ook al in topics van maanden geleden. Blijkbaar is er niets veranderd. Als jij zelf niet voor die verandering zorgt (en dan heb ik het voornamelijk over de problemen in je relatie) maar er wel veel verdriet om hebt, dan is dat toch echt een kwestie van zelfmedelijden... Je kunt accepteren dat je situatie momenteel is zoals ie is, of je kunt er iets aan doen. Denk dat dat de enige opties zijn die je hebt ZONDER in zelfmedelijden te vervallen. Verder denk ik niet dat je niet welkom zou zijn hier. Hoe hard sommige reacties ook klinken, ik als buitenstaander kan er heel goed in lezen dat alle meiden alleen maar proberen om je te helpen en misschien je ogen te openen. Sterkte iig...
Het is in ieder geval niet mijn bedoeling, om iedereen het idee te geven dat ik zelfmedelijden zou hebben. Maar dank je dat je het zegt. Gr Scootermuis
hoi scootermuis, eerlijk gezegd snap ik er niks meer van... je roept steeds dat je nu zeker geen kind wilt omdat de omstandigheden niet goed zijn, en tegelijkertijd roep je steeds dat nu zwanger raken je enigste wens is.... ? Vreemd... daarnaast moet ik eerlijk zeggen dat ik altijd erg mijn vraagtekens krijg wanneer mensen zeggen dat ze mss niet meer verder willen leven... om heel eerlijk tegen je te zijn heb ik het gevoel dat je hele verhaal een schreeuw om aandacht is... wat nu het beste is voor je, hoef ik denk ik zeker niet te zeggen, dat hebben alle meiden voor mij al gedaan... iig succes met het oplossen van alle problemen... gr female
Jammer Female dat je er zo over denkt, maar mijn gevoel is er sterk, maar het is nog niet goed om nu aan kinderen te beginnen. En dank je dat je mij een aandachtvrager noemt. En ik weet inderdaad zelf wat het beste is voor mij, en dat is gewoon op deze site blijven en positieve dingen schrijven. Dus ik hoop dat mensen mij dan anders gaan zien, want zoals de meeste beschrijven ben ik echt niet. Zie jullie in een van mijn positieve berichtjes. Gr Scootermuis
Als ik eerlijk ben: ik vind dat je ons niet lastig moet vallen met overdreven aandachtzoekerij en zelfmedelijden. In jouw ogen doet iedereen vanalles fout behalve jij. Je vriend, je moeder enz. En je moet ook begrijpen dat een kind geen pak suiker is dat je in de supermarkt koopt. Ik snap niet dat je uberhaupt een kinderwens hebt in de situatie die jij beschrijft. Je hebt je leven zelf in de hand en doet niets om het te verbeteren. Ik heb dan ook totaal geen medelijden met je situatie, tenslotte doe je er zelf niets aan, behalve klagen. Je zei laatst ook dat je zou stoppen met dit forum, en nu ben je er weer met een ellenlang verhaal, dus ik snap sowieso niet wat je hiermee wil bereiken. Je zegt steun te hebben met dit forum, maar eigenlijk is het enige wat je doet mensen tegen je in het harnas jagen. Sorry voor mijn harde woorden, maar ik hoop dat ik je hiermee toch een beetje van weerhoud om een domme beslissing te nemen, zoals het 'maken' van een kind (terwijl je dit toch 'krijgt'). Mijn advies: blijf zoeken naar professionele hulp en doe wat met je leven.
Ik denk dat je je moet los maken van je moeder en je vriend. Zoals ik lees hebben ze geen goede invloed op jou. Ik las dat je al profecionele hulp hebt maar ga ook zelf op onderzoek uit, ga op een sport, een club, iets in die richting, ontmoet gezellig andere mensen waar je ee nrelatie mee kan opbouwen. Ga je zelf ontwikkelen en je bent een waardevol mens, ga dat ook uitstralen en blijf niet in die negatieve sfeer hangen. Ik vind het goed van je dat je inziet dat een kind nu niet verstandig is! Ik vind dat jou vriend het niet waard is om jou als vriendin te hebben. Zoals het nu lijkt heeft hij veel negaltieve invloed op je en ik vind dat jij dat niet verdiend! Kies voor je zelf! Maak je los van hun en begin een eigen leven! Zoek werk ( als je dat niet hebt) en ga kijken naar een andere woonruimte, op internet kan je zo veel vinden. Het is een grote stap maar ik denk dat je er beter van wordt dan dat je nu bent! veel sterkte!
Lientje, Ik vind dat je te harde woorden hebt geschreven, maar dat is mijn mening. "lastig vallen" ...kan iemand je hier nooit, want je hebt zelf de keuze of je de berichtjes leest ...of niet! Wat betr het stuk prof.hulp zoeken/nodig hebben daar ben ik het wel mee eens, maar oordeel gewoon niet te snel over iemands psychische gesteldheid. Soms is het heel moeilijk om 'los' te komen uit een bepaalde situatie/denkwijze, maar dat is niet voor iedereen te begrijpen. We zijn op de wereld om elkaar te helpen indien mogelijk en de ene heeft daar meer sociaal gevoel bij, dan de ander! Pfff...mooie topic is dit zeg ik ben me gewoon boos aan het maken hierom en waarom!? Scootermuis, Ik wens je sterkte bij het nemen van de juiste keuzes en ik hoop dat je leven snel in balans zal kunnen komen met behulp van... Mirre
Misschien moet dit topic inderdaad maar gewoon gesloten worden, want ondanks de goedbedoelde adviezen.. in dit topic maar ook anderen, draaien de topics van scooter eigenlijk altijd op hetzelfde uit. Wij zien het verkeerd, lezen het verkeerd, begrijpen het verkeerd en zo zijn wij de boosdoeners. Misschien is het wel verstandig scooter, om dit soort onderwerpen maar niet meer te plaatsen, want we begrijpen het toch niet.
Ik vind het ook allemaal een beetje cru hoor.... En een kinderwens hebben kan heel goed naast de wetenschap dat het op dit moment absoluut niet kan....ik heb dat namelijk 5 jaar gehad. Mijn wens was onwijs groot, maar de situatie was financieel enzo absoluut niet goed. Waar ik het wel een klein beetje mee eens ben, is dat je jezelf onnodig pijn doet door juist op een zwangerschapsforum je verhaal te doen.... Lijkt me dat je op een andere site die daar speciaal voor is beter terecht kan? Ik wens je heel veel sterkte....tis geen makkelijke situatie waar je inzit. Ik ben na 8 jaar uit een hele foute relatie gestapt. Terwijl me al zeker 5 jaar werd verteld dat ik dat moest doen... Ik had er de moed niet voor, de kracht niet... Totdat ik het echt zat was.........en toen was het ook goed! Want het was op mijn tijdstip! Maar zorg er wel voor dat je zelf bovenaan je lijstje blijft staan he?
Ja meiden, er moet mij ook iets van het hart... Ik schaar me achter de wijze woorden van Mirre. Ik vind niet dat Scootermuis ons lastig valt, voor zover je van 'ons' kunt spreken. Haar verdriet en ellende heeft bestaansrecht en ik bewonder haar juist dat ze aansluiting zoekt bij andere vrouwen. Er werd gezegd dat ze schreeuwt om aandacht maar om eerlijk te zijn: wie doet dat nou hier niet? We zitten allemaal met levensvragen, of vragen over zwangerschap (wat in feite ook een levensvraag is) en Scootermuis verschilt daar echt niet in. En Scootermuis.....als jij een negatief bericht wilt posten....moet je dat vooral doen...er zijn hier zat meiden die ook gefrustreerd zijn en een negatieve post plaatsen... Ik bewonder je enorm omdat ik weet wat voor ellende je meemaakt... En ik weet ook dat je de juiste beslissing gaat nemen...als jij er klaar voor bent. Aoife
San, daar zeg je wijze woorden meisje! als je zelf maar genoeg hebt meegemaakt, leer je te relativeren.. ik weet daarom ook dat onze Scootermuis later, als zij er klaar voor is, een geweldige moeder wordt omdat ze ook de nare kanten van het leven heeft gezien. Aoife
Lieve sootermuis ik ga hierbij achter de woorden van Mirre staan, sorry vind niet dat je aandacht zoekt op de verkeerde manier je zoekt gewoon aansluiting. Das heel wat anders. Met het tweede deel wat Mirre schrijft ben ik het wel eens dat je hier niet op de goeie plek zit maar op een andere site beter op je plek zit, ook ik heb veel meegemaakt en ik wou dat ik toen zo,n site had gehad om er over te praten oke niet deze site. Ik vind de woorden die gezegd woorden hard. Ik volg je topics allang en hoop dat je betere hulp voor je zelf gaat zoeken. Maar dat niet weg dat je gewoon mens bent, ik snap de andere ook wel, ik wilde eigenlijk niks schrijven maar ik heb het met je te doen. En voor dees of gene die zich nu aangevallen voelt sorry daarvoor is niet mijn bedoeling