@ LadyXochi: Dat lijkt me inderdaad vermoeiend, continue moeten opletten. Dat gaat bij ons ook nog wel komen denk ik want wie heeft nou alle stopcontacten beveiligd/kabels netjes weggewerkt/alles netjes opgeruimd wanneer ze geen kleine kinderen hebben. Je houdt daar geen rekening mee als je niet in de kinderen zit. En dus moeten papa en mama continue alert zijn, ja dat put je wel uit.. En die discussies, ahhh die zijn hier ook al begonnen, en de kleine krijgt nog niet eens vast voedsel. "Wij gaven vroeger al met drie maanden bijvoeding hoor, kijk hier is wat diksap. Daar zitten allemaal vitaminen in hoor. Speciaal voor hem in huis gehaald!" *insert beschuldigende blik richting mij hier* Die zoete troep gaat er voorlopig nog niet in bij mijn kindje! (later mag hij dat best hoor, maar ik wil dat hij eerst aan echt voedsel went voordat hij dit soort dingen krijgt). En die vitamines, die zitten ook in melk. @ "dan maar de slechterik", die houding heb ik ook! Maar als ik dan na een dag vol bemoeizuchtige/opdringerige opmerkingen en tegen muren oplopen thuiskom met manlief en mijn kindje dan breek ik soms weleens finaal doormidden. Het lijkt wel of je kunt blíjven uitleggen waarom je iets zus of zo doet, maar het kwartje valt nooit. Dat begrijp ik ook niet... Rataman en ik hebben het daar al vaak zat over gehad maar we komen er niet uit .
Hééél herkenbaar.. hier met schoonouders. helaas is inmiddels de bom gebarsten omdat ze nog steeds (we zijn 1,5 jaar verder) geen respect op kunnen brengen voor onze opvoeding en omgang met ONZE dochter.
Nee, bij mijn ouders is het extreem. Mijn pa klust heel veel, maar maakt het 'provisorisch' af. Met stekkerdoos op stekkerdoos aangesloten (levensgevaarlijk!) en er zijn zo al drie plekken in de huiskamer waar minimaal voor 4 apparaten snoeren liggen.