Hier hebben we een meisje van 16 maanden en die werd de afgelopen weken ook steeds huilend wakker. Na het ritueel van luier checken, druppels voor doorkomende kiezen etc hielp echt niets. Tussenin liggen doet ze het niet voor want dat vind ze niets 's nachts. Ik denk dat het hier toch het vocht in d'r oren was, dus oorpijn. Of dromen, het gaat iig vanzelf weer over. Ik heb wel d'r oren na laten kijken bij de dokter, dat geeft ze hier mamelijk niet aan met naar d'r oren grijpen.
Dankjewel voor alle tips. Hij krijgt inderdaad kiezen! Dus daar kan het zeker wel aan liggen. Wat betreft mijn man ..................... tja. Ik maak hem ook wel eens wakker, dat kost me minstens 15 min en dan nog is hij niet uit bed. Als hij dan eindelijk uit bed is moet ik hem weer vertellen wat er aan de hand is en wat hij moet doen. Dus het is makkelijk gezegt om hem een duw te geven en wakker maken. Hij is zo diep in slaap! Vannacht heb ik hem wakker gemaakt toen hij eindelijk uit bed was zou hij al vloekend naar onze zoon (half dromend nog) heb hem gauw weer op bed gestuurd en ben zelf naar de kleine gegaan. Want een mopperende, niet wakkere ouder vind ik niet goed. Omdat de kleine koorts had en dorst heb ik mijn man later weer wakker gemaakt om een beker melk te maken. Ook dit koste weer veel moeite..... (dit was trouwens 20 min later.) Daarom ga ik altijd zelf naar de kleine toe, ik ben toch al wakker en heb langer werk om mijn man wakker te maken. Ben wel erg pissig geweest vannacht, ik maak hem zelden wakker en als ik het dan toch een keer doe begint hij te mopperen. Ben nu aan het werk maar als ik thuis ben kan hij wel een pittig gesprek verwachten.
Ik wilde net ook zo'n topic openen. Mijn zoon nu net 1 jaar, heeft alles bij elkaar 3 nachten in het afgelopen jaar doorgeslapen. Hij wordt elke nacht meerdere malen wakker. En de laatste tijd raakt hij helemaal van streek. Juist als we er naartoe gaan en weer weggaan huilt hij harder als van te voren. Nu probeerden we de 10 minuten regel, maar als ik na 10 minuten kom en weer wegga huilt hij des te harder. Vannacht komende nacht gaan we hem laten huilen en er niet naartoe gaan. Ik vind het ontzettend moeilijk, mijn man heeft er wat minder moeite mee. Hij is al diverse keren bij de HA geweest en die kan niks vinden. En ik kan je zeggen na 1 jaar van aanhoudende gebroken nachten (en met gebroken bedoel ik er circa 10x per nacht uitmoeten en dan nog blijven huilen, niet te troosten zijn) ben ik eindelijk bereid om deze methode te proberen. Ik heb een idee hoe het me komende nacht zal vergaan, maar ik zie er nu al tegenop. Ik weet dat er veel mensen op tegen zijn, maar onze zoon begint zijn eigen willetje te krijgen en ik hoor aan zijn huiltje dat het een aandachtshuiltje is en hij boos wordt als ik wegga. Hier wil ik geen gewoonte van maken. Mijn ervaringen en de resultaten zal ik hier posten, misschien dat iemand er nog iets aan heeft. PS: a.s. woensdag een afspraak in het ziekenhuis i.v.m. het slaapprobleem. Dan kan ik meteen bespreken of dit geholpen heeft.
Ik kan me jouw topic nog herinneren. Is het niet zo dat je zoontje last van iets heeft en dat hij ook vaak ziek was? Een huisarts ziet niet alles he... het kunnen heel goed zijn oortjes zijn, die spelen vaak op 's nachts. Zou voor je hem gaat laten huilen toch eens na laten kijken door een KNO-arts... ook ivm de amandelen.
PS ik heb het geluk dat mijn man, er eigenlijk elke nacht vaker uit gaat dan ik. hij heeft heel weinig slaap nodig. ik helaas veel. hij vindt het niet erg, maar ik voel me er altijd schuldig bij. Ik moet ook zeggen dat ik na 1 jaar van nog geen 4 uur slaap achter elkaar, er ook helemaal doorheen zit. Ik huil zelf bij het minste of geringste, functioneer niet meer goed om mijn werk, (maak veel fouten). Dus deze methode is onze laatste hoop. Als dit niet werkt, gaan we op aanraden van het CB naar een slaapcentrum met onze zoon.
Hij is ook al bij een kinderarts geweest, en de arts van CB, diverse alternatieve doktoren, en verschillende huisartsen (zijn al vaak bij de huisartsenpost geweest) niemand ziet iets. Dus dan denk ik dat zal er wel niks zijn, als ze allemaal hetzelfde zeggen
Laatste ps: ik ga ook iedere avond tegelijk met mijn zoon naar bed. dus mijn sociale leven is 0. (maar anders houdt ik het niet vol)
Wij hebben het lang laten huilen nog niet kunnen doen. Joris heeft nu al enkele dagen flinke diarree.
Dat doet onze dochter ook, als ze teveel overstuur is gaat ze overgeven. Dus wij laten haar ook nooit huilen als ze overstuur is.
Ik snap dat als je man zondoet dat jij het dan liever zelf doet maar oh oh oh wat had hij van mij (in wakkere toestand) de volle laag kunnen krijgen zeg. Wordt gewoon zelf een beetje boos, en dat op jouw man, haha. Ik hoop echt voor je dat dat pittige gesprek helpt want ik geloof niet dat hij echt zo slecht wakker te krijgen is maar dat hij gewoon niet wil, kom op zeg!!!!
Hoezo, het is toch ook zijn kind? Als jij het niet meer aankunt, maak hem dan wakker en laat hem zijn aandeel doen. Dat doe ik ook.
Harde schop onder zn kont, nat washandje weet ik het maar hij kon me de boom in. Pure onzin niet wakker worden vind ik ... is verantwoordelijkheidsgevoel en discipline.
Hier hetzelfde probleem. Ons zoontje is bijna 1,5 en heeft in zijn leventje welgeteld 10 nachten doorgeslapen. En 1 keer per nacht eruit vind ik geen enkel probleem hoor, maar helaas zit dat er ook niet in. Hij heeft goede momenten waarin ik soms 1 a 2 keer per nacht eruit moet. Hij is onlangs ziek geweest en kort daarna draaide hij een week lang super nachten. Maar nu? Het is nog nooit zo'n drama geweest. Eerst al brullen bij het naar bed brengen en daarna om 23 uur, 1.30 uur en 3.30 uur wakker. vanaf 3.30 uur niet meer willen slapen, behalve in je armen. Krijsen als een bezetene als je hem neerlegt. Net bij het middagslaapje weer. Ik ben op, leeg en kapot. Gelukkig is hij overdag superleuk, want anders had ik het allang niet meer getrokken. Tips heb ik helaas niet. Sterkte en ik lees mee! PS het schijnt ook met een sprong te maken kunnen hebben op deze leeftijd.
hier ook in de avond gaat t best redelijk maar s,nachts minder voor ons is de oplossing toch in ons bed daar slaapt hij in een ruk door en ik word blij wakker en de kleine man ook
Hier een meisje die ook vaak het eea probeerd.. Wat ik nu dus zeg tegen haar: 'Lievebeeb' dit is de laatste keer nu komen papa of mama niet meer bij jou, het is klaar en je moet gaan slapen.. Muziekje aan.. Dikke kus en hup ze is stil! Gaat nu al een tijdje goed zo.. Misschien het proberen waard?
Gewoon bij je in bed nemen? Eventueel met een co-sleeper? Je kind wil aandacht en warmte, daar is toch niks mis mee? En echt, je kind gaat heus wel weer een keer in zijn eigen bed slapen. Mijn zevenjarige vergeet me geregeld een kus te geven als ie naar school gaat, dus geloof me, ze gaan echt wel op eigen benen staan. Ze zijn maar zo kort zo klein. Bovendien: baby's en dreumesen zijn ook mensen... Al die kookwekkers en laten huilen, ik snap het niet. Als je dat bij een bejaarde zou doen zouden alle kranten en politici vooraan staan om er wat van te zeggen. Nee, mevrouw De Jong, u heeft een schone onderbroek en net nog een lekker prakje op, nu moet u gewoon in uw kamer blijven. U wilt niet alleen zijn, zegt u? Tja, dat moet toch. Nee, nou niet gaan huilen! Weet u wat? Over vijf minuutjes kom ik even terug om te laten zien dat ik er wel ben. Maar ik kijk u niet aan hoor!