ik kan niet blij zijn

Ik heb wel het idee dat een hele hoop mannen pas echt iets "voelen" op het moment dat het kindje geboren is maar poeeeh wat moeilijk zeg!

Wat gebeurt er als je het kindje houd? Blijft hij dan bij je? Laat hij je vallen?

Wat als je een abortus pleegt? Kun je het hem ooit vergeven dat hij je kindje heeft afgenomen? Kun je zoiezo een relatie hebben met iemand die nooit kinderen wil als jij wel die behoefte hebt?

 

Wat een verhaal.
Ik denk dat jij moet doen wat je hart je zegt.
Jij houd heel erg van kinderen zeg je en hij heeft altijd aangegeven dat hij ze nooit wil.
Tja ik zelf persoonlijk had dan geen relatie met iemand aangegaan als je het zelf wel heel graag wilt.
Nu is het dan toch per ongeluk zover gekomen dan moet hij ook de verantwoording nemen.
Hij kan natuurlijk niet eisen dat je een abortus laat doen.
Ik hoop dat je er uit komt meid
Heel veel sterkte

 

hoe oud ben je als ik vragen mag?

Ik denk dat je eerst naar jezelf moet luisteren..
(in de allerergste situatie, hij gaat bij je weg wil niks met het kind te maken hebben)
wil jij het kindje??

Dan kun je daarna de rest van je leven invullen.

Ik zou geen relatie met iemand kunnen hebben die geen kinderen wil, mijn kinderwens was daar te groot voor. Ook zou ik het me vent nooit vergeven als hij me een abortus aandrong. Ik weet dat je zoiets nooit meer vergeet en je altijd zal denken oh dan had het geboren geworden en dan was het jarig etc etc

 

Ik kan wel begrijpen dat je er niet alleen voor wil staan, maar zoals de andere dames al aangeven; je moet geen beslissing nemen omdat hij dat het beste vind. Je moet je eigen gevoel volgen en niet ongelukkig met iemand zijn om maar iemand te hebben (zodat je niet alleen bent)!
succes meid !

Racebabe

 

wat een moeilijke tijd voor je..maar ik denk ook dat wat je nu aangeeft dat het geen goed idee zou zijn om een abortus te laten afdwingen..ik ben ook een tijdje alleenstaande moeder geweest..wel om een andere reden hoor, maar ik heb nu een nieuwe vriend die mijn dochter met veel liefde opvoed alsof t zijn eigen dochter is en wij krijgen samen een 2e.
Zou het niet zo zijn dat je"moedergevoelens" nu toch terug blijven komen ook al zou je deze baby niet houden. Ik hoop dat je een goede beslissing kunt nemen..moederschap is ook niet alleen maar rozengeur en maneschijn hoor maar wat je er voor terug krijgt is met niets anders in je leven te vergelijken.

ik zou willen dat ik je kon helpen ,maar ja je moet je eigen hart volgen

liefs lin

 

Het is jullie gezamelijk verantwoordelijkheid dat je zwanger bent.
als hij je daarvoor in de steek zou laten, dan is het misschien maar goed ook dat je van hem af bent.
Dat zeg ik natuurlijk wel heel bot, maar een vriend die je in de steek laat omdat Hij zijn eigen verantwoordleijkheid niet aankan. Daar heb je niet zo heel veel aan natuurlijk.

Hoe oud ben je?
Abortus is niet zomaar iets, en als jij graag kinderen wil, en dit kindje voor jou welkom is, krijg je er later heel veel last mee als je voor abortus kiest. Dan doe je dat namelijk voor hem . Abortus is psychisch ( en lichamelijk) zwaar. Dat red je alleen als je 100% achter je beslissing kan staan.

Alleen een kind opvoeden gaat prima, dat kan ik je verzekeren. Ik heb het zelf gedaan en meerdere meiden hier op het forum.

Sterkte met je beslissing en ik hoop dat je wat van je laat horen.

 

ik denk dat je er eeuwig spijt van zal krijgen als je je kindje niet houdt.

ik heb in mijn omgeving meegemaakt wat mensen moeten doorstaan als ze hun kindje niet (kunnen) houden, en geloof me, dat zal je psychisch voor de rest van je leven pijn doen....


Ik begrijp de angst van alleenstaande moeder zijn voor je, maar uiteindelijk met steun van je ouders en je eigen doorzettingsvermogen is het best mogelijk. Je krijgt van belasting ouderkorting en dat soort dingen, helemaal als je dus alleenstaand bent, het zal geen vetpot zijn, maar mogelijk is het wel.

Als je vriend nu al zegt dat hij niet kan beloven bij je te blijven, dan houd jij misschien meer van hem dan hij van jou...

 

Lieve Acire

Wat zegt je gevoel buiten je vriend en de omstandigheden om?
Wil je dit kind, dan zal je eeuwig spijt hebben als je ene abortus zal laten doen en vooral tegen je zin alleen maar omdat je vriend dit wilt.

Weet hij dat jij er wel voor wit gaan?

Ik zal nu al genoeg over zo'n persoon weten.

Denk goed na over je beslissing. Beide is niet niks.

 

Hoi ,

Ik weet precies hoe je je voelt want ik heb namelijk in precies dezelfde situatie gezeten als waar jij nu in zit , en ik heb ervoor gekozen om mijn kindje te houden met als gevolg dat mijn toenmalige vriend mij ook heeft laten zitten , ik kan maar een ding zeggen ,,, luister naar je hart en denk er heel goed over na .... de kans is heel groot dat je er spijt van krijgt omdat je er nu al zo over twijfelt als je abortus laat plegen , en begrijp mij niet verkeerd maar ik heb zoiets van als je vriend je niet accepteerd met kind dan is hij je helemaal niet waard ,,

ik wens je heel veel sterkte toe ...

 

hoi ik zou zeggen volg je hart .
als jij dit kindje dus wel wilt houden en je vriend niet . dan zal hij maar moeten kiezen of jou met een kindje of dat hij je verlaat.

maar mocht hij je verlaten dan is hij jou en je baby niet waard.
en natuurlijk wil je er niet alleen voor staan maar denk dat je grote spijt krijg als je abortus laat doen terwijl jij wel een kinderwens heb en graag kinderen wilt.
en je heb al aangegeven dat jou ouders je steunen is erg fijn dan sta je er eingelijk neit alleen voor mocht je vriend ervandoor gaan. maar weet wel dat je dan iets moois heb gekregen wat diep in jou hart toch je wens is/was

ik hoop dat je je hart volgt en geen spijt krijg mocht je abortus willen doen.
wens je veel sterkte en geluk .

 

ik vind dit moeilijk. het kind is van jullie samen, je kunt er dus niet helemaal alleen over beslissen vind ik zelf.

ik weet dat iedereen me zal haten dat ik dit zeg:
Kun je je kind het leven bieden wat het verdient? als dat ja is, dan houdt het kindje, als het nee is dan doe het niet. Het belang van je baby staat voorop.

 

je moet heel goed denken wat JIJ wilt.
stel je houd het en hij gaat bij je weg heeft hij dan wel echt van je gehouden, ik neem aan als hij van je houd dat hij je niet laat stikken.
maar aan de andere kant als je het weg laat halen en of de relatie dan wel of niet goed blijft gaan krijg je dan geen spijt.
denk asjeblieft heel goed na wat je gaat doen en neem voor al geen over haaste beslissingen.
praat er ook over met hem , hij stelt je nu voor een keuze maar je kan ook zeggen tegen hem als je mij laat stikken omdat ik zwanger ben hou je dan wel genoeg van mij , kijken wat hij daar op antwoord.

heel veel sterkte

 

Ik heb in jouw schoenen gestaan, nu een jaar geleden...
Mijn partner destijds vond dat ik zijn leven zou verwoesten als ik de zwangerschap door zou zetten...
De hele zwangerschap had hij er moeite mee, en we gingen uit elkaar.
Inmiddels heb ik een schitterende dochter, en vanaf het moment dat haar vader haar zag, was hij helemaal wezenloos van haar. Nu wil hij me terug, nou, niet he!

Meid, geloof me, ik ben zo vreselijk blij dat ik geen abortus heb laten doen! Volg alsjeblieft je eigen gevoel hier in!
Heel erg veel sterkte!

 

Ten eerste gefeliciteerd met je zwangerschap!

ik denk dat je eerst bij je zelf moet nagaan wat je zelf wilt.
Ook je vriend is hier verandwoordleijk voor, want zwanger worden doe je niet alleen. Persoonlijk vind ik het niet eerlijk als hij je hiervoor in de steek laat.

Maar ik denk dat als jij het kindje wil houden, dan moet je het zeker doen, wat de gevolgen qua relatie ook zijn.

Ik wens je heel veel suc6 met je beslissing.

 

ik heb ook in jouw schoenen gestaan..en ik heb voor mijn kindje gekozen omdat ik tegen abortus was.hij heeft me laten zitten toen ik 6 weken zwanger was.
mijn zoontje is nu 8 en kent zijn biologische vader niet.maar heeft toen hij 8 maanden oud was een hele lieve papa gekregen.


luister alsjeblieft naar je gevoel,maak geen keuze's die jij zelf niet wilt.

en ik weet niet hoe oud je bent,maar ik was net 20,studeerde nog en woonde op kamers.
heb de bevalling samen met mijn moeder gedaan en een leuk huis gekregen net voor mijn kindje kwam.

sucses met de keuze die je maakt

 

Ik heb nooit in jou moeilijke situatie gezeten en ik zou dan ook echt niet weten wat ik je zou kunnen adviseren als buitenstaander. Maar dit is wat ik doe als ik voor een moeilijke beslissing sta (met dank aan dr. Phil ):

in je hoofd een beslissing nemen (om het even welke) en dan een week met die beslissing leven. Na een week neem je de andere beslissing en leef je daar mee. Geloof me; het werpt een ander licht op de zaak; je bent een tijd helemaal met een beslissing bezig zonder steeds heen en weer te gaan in je hoofd, wat erg verwarrend is. Je krijgt bovendien een duidelijker beeld van alles wat je voelt bij beide beslissingen. Opschrijven is daarbij ook wel handig.
Sorry als het wat te dr-phillerig klinkt, het helpt wel! Veel sterkte!

 

Pff lastig dillema, je houd van je vriend en wilt hem niet kwijt. Maar het gevoel voor je kindje kan je niet uitschakelen, een abortus is dan ook al bijna geen optie meer als ik tussen jouw regels doorlees.

Mijn advies praat met je ouders, kijk wat hun voor je kunnen betekenen. Probeer dit niet alleen op te lossen, je zult in beide situaties hun steun hard nodig hebben.
want van je vriend hoef je geen/weinig steun te verwachten. Als die geen kinderen wil zal die, als jij na een abortus in tranen uitbarst geen raad met je weten en je verdriet niet begrijpen.

Sterkte meid!

 

als ik jouw verhaal zo lees maak ik er uit op dat jij het kindje graag zou willen houden, wat dus aangeeft dat jij graag kinderen zou willen....


als je nu je kindje weg zou laten halen zou je daar later ontzettend veel spijt van krijgen omdat jij je dus wel als moeder ziet, en je vriend geen kinderen wil, en dit al duidelijk heeft aangegeven, vaak zie je later dat de relatie toch stuk gaat omdat 1 van beide wel kinderen wil, en dat zie je nu bij jullie al terug, jouw wens zal na een eventuele abortus alleen maar sterker worden...

kies voor jezelf meid, dit wonder krijg je zo in je handen geworpen en er zal ongetwijfeld een partner voor je rondlopen die met jouw verder een gezin wil stichten want dat is wat jij uiteindelijk toch graag zou willen dat lees je bij elke regel die je schrijft...

dus geef je vriend de keuze of hij kiest voor jou en de kleine anders kies jij voor je baby in je buik...

enne van harte gefeliciteerd meid ga hier lezen en zie dat het gewoon een wonder is wat je in je schoot krijgt geworpen...

liefs smoekie