Ik heb inderdaad al fysiotherapie voor mn bekken en doe ook elke keer mn oefeningen maar ondanks dat heb ik nog steeds erge last van mn bekken, heupen.. @ Cookie: Ijzer tekort ik hoop dat je je snel weer beter voelt! @ Csillag: Dat is inderdaad per persoon verschillend, ik kan me heel beroerd voelen terwijl de rest zich goed voelt.. Ik hoop voor je dat je dan nog even lekker kan genieten van je vakantie! @ blusvrouw: Ik moet dinsdag toch weer naar de vk dus ik zal het er even vragen. Ben benieuwd of ze dat doen. @ all: Gister een hele leuke dag gehad, mn schoonzusje stond in een keer voor de deur als verassing. Ik wou gister dus eigenlijk al reageren maar dat wilde dus niet. Vanacht wel weer slecht geslapen, zat om 3uur weer beneden tot 5.30 ben toen maar weer even naar bed gegaan.. Wou vandaag even naar mn moeder, dus ik ga vanavond weer reageren.. Liefs, Kim
haai haai oh wat een heerlijk topic. even lekker zeuren ik ben er zoooooooooooooo aan toe ik ben ook echt helemaal opperdepop, opgebrandt, moe, emotioneel en zielig haha wij zijn thuis ook nog vollop aan het verbouwen boven, dus slapen beneden op matras op de grond. ik heb al vanaf maand 4 bekken instabiliteit en erg veel last. heeeel handig dus om uit bed te komen. en moet boven naar de wc nu omdat die beneden net wordt verbouwt. loop ik snachts met mn dikke buik over het beton in het donker .. snik heb ook echt af en toe van die momenten dat ik er helemaal doorheen zit. overdag slapen lukt amper omdat ze hier nu al weken lang bezig zijn, 6 dagen per week... elke dag om half 8 voor de deur. ook heb ik veel last van maagzuur , vooral bij bukken dus huishouden is echt drama. en verder veel last van mn buik..... zo dit lucht op. ben blij als mijn 9 weken erop zitten
Is het niet een idee om een bed beneden neer te zetten dan? Desnoods een 1 persoonsbed.. Want lijkt me niet echt handig met die bekkeninstabiliteit om op de grond te slapen.. Veel succes nog met de verbouwing! Liefs, Kim
Meiden, hou nog even vol! Het is het zóóóóóó waard allemaal Ik had het ook helemaal gehad in die laatste weken, om niet te zeggen maanden. Bekkeninstabiliteit, zware griep, constant snotverkouden, slecht lopen, amper de trap op kunnen, slecht slapen, overgeven...noem maar op... Maar als je dan EINDELIJK dat kleintje in je armen hebt ben je héél erg snel vergeten hoe akelig die laatste loodjes waren, echt waar! Dus, bijt nog even op je tanden, je zult zien dat je de mooiste beloning krijgt die er bestaat!
Hier ook heel moe en op... Met 25wkn+3dgn opgenomen met weeremmers.... Daarna rust rust rust. Bij elke stap die ik zet harde buiken en kramp. Recent weer een week opgenomen geweest met buikpijn en harde buiken (ter observatie). Kan nu iets meer ondernemen omdat ik nu 34 weken ben en aan de veiligere kant zit mocht ik gaan bevallen. Het is niet veel, maar probeer van de dingen te genieten die ik wel kan. Tussen de opnames enzo door regelmatig naar het ziekenhuis ivm veel harde buiken en buikpijn... Last van mijn bekken had ik vanaf week 16, was de laatste tijd ietsje beter maar speelt nu op nu ik langzaam aan zwaarder wordt. Slapeloos 's nachts. Maar probeer te genieten van het wondertje in mijn buik. We zijn enorm blij dat we nu 34 weken zijn en dat me een hoop bespaard is gebleven (zorgen om de gezondheid van ons kindje) Vermoeiend is het, maar mijn gyn zegt dat ik het kan en dat de bevalling me gaat lukken. Er bestaat ook nog zoiets als pijnbestrijding gelukkig. Succes meiden en probeer te genieten van de dingen die je nog kan ook al is dat moeilijk!
Pff vanacht weer vanaf 4uur beneden gezeten, ben niet meer teruggegaan naar bed want manlief lag zo lekker te slapen en wou hem niet storen omdat die al zo slecht slaapt door dat gedraai van mij.. @ jodie: Ik heb ook in het zh gelegen i.v.m dreiging vroeggeboorte.. Ben morgen 37 weken dus ben blij dat we dat hebben gehaald.. En van mij mag hij er morgen wel uit.. Ik wil hem zo graag vast houden en wil hem zien! Ben zo nieuwschierig! Nou ik ga me maar is even bedenken wat ik vandaag kan gaan doen.. Ben bang dat het veel rusten word want begin nu al weer aardig in te kakken.. Liefs, Kim
Hoi Kim, Ik ken het gevoel ik ben lichamelijk ook helemaal op de wil is er wel om dingen te doen maar mijn lijf roept me tot halt. Het vervelende is dat ik niet zomaar kan gaan liggen.. Ik zit voor de moment in een rot situatie waarbij mijn man in het ziekenhuis ligt en hopelijk volgend weekend naar huis mag komen mits alles goed verloopt want het word erg krap voor mijn bevalling dus dat brengt al enigzins stress met zich mee. Daarnaast heb ik de zorg voor onze drie andere kinderen die nu vakantie hebben (twee ervan) gelukkig zijn het vrij gemakkelijke kids maarja het kost toch een berg energie plus dat er nog eentje van net een jaar bij zit die geregeld eten moet hebben en schone pampers e.d. En dan heb ik hier aan huis ook nog eens 9 paarden staan die vier maal per dag gevoerd moeten worden, van water voorzien, twee stallen gemest e.d. dus alles bij elkaar is het een enorme berg last wat er op mijn schouders neerkomt. Mijn man is afgelopen dinsdag opgenomen en woensdag geopereerd aan een stoma.. Tot nu toe heb ik het vind ik aardig weten vol te houden maar vanochtend protesteerde mijn gehele lijf.. slapen doe ik al sinds enkele weken zeer slecht ook veel last van mijn benen, bekken en buik ondanks gebruik van kussentjes e.d. en een zeer drukke baby die me s' nachts geregeld wakker schopt! daarbij houd ik sinds twee weken vocht vast waardoor mijn handen en onderarmen erg stijf en stram aan voelen en soms zelfs mijn handen pijnlijk zijn.. waardoor s'nachts mijn polsen vaak pijnlijk worden van het liggen in een zelfde stand en regelmatig tintelende en slapende vingers dus erg gezellig allemaal maarja we proberen gewoon positief te blijven straks als de kleine er is dan is het mijn tijd voor aandacht e.d. en ga ik er lekker van genieten en ga ik genoeg rusten, ik beval in het ziekenhuis en blijf daar vijf dagen dit heb ik bewust gekozen zodat ik bij kan komen en dan heb ik bij thuiskomst ook nog een kraamhulp geregeld zodat ik niet direct weer aan de slag moet gaan want dat zou ik niet trekken. Maargoed ik begrijp wel degelijk dat de laatste loodjes erg zwaar kunnen zijn bij mijn andere drie kinderen heb ik er niet zoveel last van gehad maar bij de vierde is het helemaal anders.. maar hopen dat alles gezond is dan ben ik enorm blij... Ik wens jou en ook andere mama's in spe enorm veel sterkte tijdens de laatste zware weken probeer er positief tegen aan te kijken enne mocht er iemand in een dip zitten wat super werkt is de rescue remedy van bach ... neem zo vaak als je eraan denkt of je het gevoel hebt het nodig te hebben vier druppels onder de tong en het werkt gegarandeerd ontspannend voor lichaam en geest... Een dikke knuffel voor alle stoere mama's Sandra
Het is het ook allemaal waard dat wachten, maar wat zijn die laatste loodjes vreselijk! Vanaf week 38 vind ik het echt niet leuk meer.. en nu ik over de 40 weken zit: blehhhhh Tuurlijk probeer ik nog even van de rust te genieten en van dat kleintje wat schopt in mijn buik! Maar met een peuter van 2.5 in huis is het wel vermoeiend soms! En daarbij, mijn lichaam wil ook niet echt meer. Ik voel me net een oud omaatje..hahahaha Geduld is een schone zaak
ja ik begrijp je best ik hbe sinds februari 2008 maar 2 a 3 uurtjes per nacht geslapen dus slaap al nu 1 jaar zo slecht weet hoe het is was ook altijd moe en moe zeker ook extra door de zwangerschap dat gewoon zwaar weegt op het laatst. veder had ik sinds 28 weken al bekken instabiliteit maar heb ok al sinds de lage school een instabiele rug ja is allemaal klote maar we weten waarvoor we het doen. ja oefeningen zijn erg handig bekkenbodemspier aanspannen enzo google anders eens op internet vind je vele oefeningen
Hoe is het nou met je BI? Ik kan haast geen stap meer verzetten, echt alles doet zeer en slapen is een ramp, ik begin onderhand lichtelijk uitgeput te raken.. Ik hoop zo dat het na de bevalling weg gaat!
hier ook bi dus maar na de bevalling he was het ineens kwijt van me bekken had het sinds 28 weken zwangerschap alleen instabiele rug kom ik nooit mer af dat weet ik maar ben allangblij dat ik 5 weken na de keizersnede van de bi af was
Pfff ja ik heb hetzelfde... Vooral de laatste dagen ben ik echt even helemaal op... Ik slaap al weken niet meer, mijn buik zit in de weg.. en wordt hard als ik op een zij ga liggen maar op m'n rug is mn buik ook echt te zwaar voor... dan blijft er dus weinig over En ik ben nu al bijna 3 dagen bezig met krampen op te vangen, wat waarschijnlijk gewoon aardige oefenweeën zijn, dus ik begin toch wel beetje bang te worden voor echte weeën. Vandaag ging het iets beter, heb nog even geslapen vanochtend, alleen vannacht weer erg weinig.. En die krampen zakken aardig af.. Maar ik ben ook al 2-3 dagen misselijk... Niets smaakt me meer en ik ben al moe als ik een trapje op moet. Ik voel me echt verzwakken, dus ik hoop dat ik snel weer wat op knap voor de bevalling begint. En dan mag ie van mij ook volgende week al komen hoor, ik ben echt best bang om overtijd te moeten lopen, ook omdat hij al zo groot is Misschien beetje egoistisch van me, maar zodra hij gezond genoeg is om eruit te komen vind ik dat helemaal niet erg hoor! Is dat nou zo gemeen van me? :S
Het gaat redelijk, ik heb nog last als ik een tijdje in dezelfde houding heb gezeten of veel heb gelopen. Rust doet goed, als ik een dagje in huis rommel en niet te ver wandel met de kinderwagen, merk ik dat het beter gaat dan dat ik ver loop of veel in huis doe op 1 dag. Dus, alles een beetje verdelen en het gaat perfect heb ik gemerkt.