Ongetwijfeld zal het met de hormonen te maken hebben hoor, heel onzeker ben ik niet wbt pretecho's daar heb ik ook een afspraak inderdaad omdat ik het leuk vind. 7 jaar geleden heb ik ook standaard de 20 weken echo gehad. Ik wil toch ook een beetje lol in de consulten hebben, want de vorige ZW is me overkomen en van deze wil ik genieten. De opmerking over het belangrijk zijn van de controle's mwah ik ben doktersassistente en mijn collega meet mijn bloeddruk elke week voor me, bij twijfel kan ik mijn urine nakijken bij ons, wbt zelf doppleren dat zou ook nog kunnen, maar ik vind de consulten ook leuk aan het zwanger zijn. Even baby time. Waarschijnlijk stap ik als het kan over naar een andere praktijk.
Als je het gevoel hebt dat het niet beter wordt dan moet je zeker overstappen! En ik hoop ook echt van harte dat je in een andere praktijk een goed gevoel hebt. Want als je niet met goed gevoel naar een consult gaat dan zal dit bij de bevalling niet minder zijn.
Ik heb een slechte ervaring gehad tijdens mijn eerste gesprek met een gyn. Toen ben ik naar mijn verloskundige gegaan en zij zei dat je zelf bepaald bij wie je wilt. Dus als je niet tevreden bent, moet je gewoon naar een ander gaan. Dat heb ik dus gedaan. En zeg ook gewoon hoe jij erover denkt. Het is tenslotte jouw zwangerschap en dat moet een plezierige tijd worden. Ik heb nu een andere gyn maar heb woensdag pas een eerste gesprek. Veel sterkte ermee.
Tja ik zeg eerlijk, ik ben zelf ook doktersassistente maar ik kan niet mijn buik bevoelen wat betreft de grootte, eventuele andere onderzoeken die nodig mochten zijn voor mezelf inschatten, ik kan niks afleiden aan de hartsslag.Ik zag de bezoekjes aan de gynaecoloog of verloskundige ook echt niet als baby time maar puur als controle. Ik zou dat ook in je hoofd niet groter maken als dat het is en natuurlijk zit je nog redelijk vroeg in je zwangerschap, misschien dat het verder in de zwangeschap wat tastbaarder is allemaal en kun je misschien gaan zwemmen of zwangerengym gaan doen.
Als ik het zo lees was het een vrij normaal consult, maar heb jij gewoon last van het verleden. Denk dat het wel raadzaam is daar iets aan te doen. En sorry hoor 'lol in consulten?' - je werkt zelf in een praktijk...hoe lollig is een medische controle nou eigenlijk?
Weet je.. ik denk dat de verloskundigen ook niet altijd weten wat ze voor zich hebben zitten. Zo moest ik vorige week als een opgepompte hormoonbom naar de verloskundige. Derde bezoek. Bij het eerste bezoek legde de verloskundige mij allervriendelijkst uit dat ik een te hoog bmi had. Ik knikte, dat klopt. Ik zou extra geprikt worden op zwangerschapssuiker en ik moest extra groeiecho's. Ik voelde me niet fijn, maar ze had gelijk. Bloeddruk was zorgelijk; 140/70. Ik moest echt meer bewegen. Ik ging een beetje vervelend weg. Bloeddruk vond ik wel meevallen, maar rest had ze gelijk. 2e controle; echo gehad bij tien weken. Uitwendig. De verloskundige verbaasde zich over het duidelijke beeld. Dat zag je zelden zo mooi bij tien weken. Of ik wist dat ik een te hoog bmi had en daardoor extra groeiecho's zou krijgen en extra geprikt moest worden. Ja hoor, duidelijk. Ze snapte niet waarom de vorige keer haar collega was begonnen over mijn bloeddruk. 3e controle; weer andere verloskundige. Of ik wist dat ik een te hoog bmi had en dat ik daardoor extra groeiecho's zou krijgen en extra geprikt moest worden. Mijn hormonen lieten tranen achter mijn ogen komen. Maar dacht ik, ze heeft gelijk. Wat ze ook had. Dus ik knikte en zei braaf ja. Bloeddruk; toch maar de brede band he? Ja natuurlijk. Ze vroeg waar ik bevallen wou. Ik vroeg aan haar of het wel thuis mocht aangezien ik 104 schoon aan de haak woog bij de eerste controle. Zo lang ik maar niet zwaarder dan 115 zou worden want anders zou ik indien nodig met de hoogwerker van de brandweer naar beneden gehaald moeten worden als ik naar het ziekenhuis zou moeten, omdat het ambulancepersoneel dan niet meer mag tillen.. En ik zag mezelf al gaan bij de buren over de schutting. En met een lachje keek ze mijn man aan en zei: Of jij moet haar willen tilllen, haha.. Later ging het over de 20 weken echo. Ja die moest ik maar laat plannen. Ik moest tegen de telefoniste zeggen dat ik nogal stevig ben en daarom vragen de afspraak zo laat mogelijk te maken. Want er was een kans dat doordat ik nogal stevig ben het kindje niet goed te zien was. Ik vroeg me van binnen af waarom de tien weken echo dan zo duidelijk was... nou jah... Hartje luisteren, weet niet of het lukt hoor, want hoe meer buikvet hoe moeilijker te beluisteren.. Met een ronduit kutgevoel stapte ik op die bank, ontblote mijn buikvet en binnen 5 seconden hoorde ik de hartslag van het kindje.. En ik dacht; lief, lief kind. Wat een pech dat je in zo'n dik mens zit.. Kijk, ik ontken absoluut niet dat ik veel te zwaar ben. Ik weet dat het extra risico met zich mee brengt. Ik weet dat ze me daar op moeten wijzen. Maar moet het elke keer gezegd worden? En zo vaak als de laatste keer? Moet zij tegen mijn dikke reet aankijken als ik aan het bevallen ben? Voel me niet echt heeeel veilig!! Ik ben trouwens best wat afgevallen vergeleken bij die 104. Zit nu ivm met misselijkheid enz. net onder de 100 thuis. Ik vroeg of ze me wilde wegen, maar ze vond het niet nodig om dat elke keer te doen. Ik heb gehuild tot vijf uur de volgende morgen; mede mogelijk gemaakt door mijn vreselijke hormonen. Mijn man trooste mij door te zeggen dat ik zo'n geweldig lijf heb. En als ik enigszins indutte zag ik mezelf al gaan met mijn geweldige lijf met de hoogwerker van de brandweer al barend over de schutting.... Dus nog één keer... en ik zal daar mijn grote hoofd eens lostrekken (zeg ik nu) Nee dat durf ik niet. Als ze de volgende keer weer vertellen over de groeiecho's en de extra controles dan vertel ik maar hoe kut ik me voelde de laatste keer. En dat ik dat met mijn hormonen even niet aan kan. En kijk.... als de verloskundige had geweten hoe ik me voelde had ze vast gezegd dat ik een fantastisch lijf heb.. Maar ja, dat wist ze nou eenmaal niet.. Je bent niet de enige dus die met angst en beven richting de controles vertrekt...
Ik vind t geen gekke gang van zaken als ik eerlijk ben. Bloeddruk kan prima schommelen binnen de normen. Zelfs door een dikke trui is t bij mij prima gegaan. Links of recht ma maakt bij onze verloskundige ook niet uit. Echo's zijn normale gang van zaken en hartje is er nu eenmaal de ene keer sneller dan de andere keer. De baby ligt steeds anders natuurlijk en soms wat verder weg. Tja en een dikke buik tekt nu eenmaal mee. Zou er persoonlijk heel hard om kunnen lachen als de verloskundige dat tegen me zou zeggen. Maar t is wel vervelend dat je je er niet goed bij voelt. Dus zeker aankaarten zodat ze weten dat jij wat gevoeliger bent hiervoor. Dan zullen ze er vast rekening mee houden.
Het zijn er steeds minder, maar met name in dorpse gebieden / op het platteland zijn er nog huisartsen die ook verloskundig actief zijn. Die doen dus alle controles die anders door de verloskundige gedaan zouden worden, en die begeleiden de bevalling. Heel toevallig ken ik er 2 (die samen een praktijk doen in een dorp), en ze zijn niet de enigen.